اي ترک پريچهره بدين سلسله موئي شاعر : خواجوي کرماني شرطست که دست از من ديوانه بشوئي اي ترک پريچهره بدين سلسله موئي سريست در اوصاف تو بيرون ز نکوئي بر روي نکو اين همه آشفته نگردند خورشيد نديديم بدين سلسله موئي طوبي نشنيديم بدين سرو خرامي وي نفحهي مشکين مگر از طره اوئي اي باد بهاري مگر از گلشن ياري يا نکهت اوئي که چنين غاليه بوئي انفاس بهشتي که چنين روح فزائي زنهار که با آن مه بيمهر بگوئي گر بار دگر سوي عراقت گذر افتد آگاه ني از من...