ز هر چه هست گزيرست و ناگزير از دوست

ز هر چه هست گزيرست و ناگزير از دوست شاعر : سعدي به قول هر که جهان مهر برمگير از دوست ز هر چه هست گزيرست و ناگزير از دوست سپاس دار که فضلي بود کبير از دوست به بندگي و صغيري گرت قبول کند رضا مده که متاعي بود حقير از دوست به جاي دوست گرت هر چه در جهان بخشند نه نعمتيست که بازآورد فقير از دوست جهان و هر چه در او هست با نعيم بهشت که گر هلاک شوي منتي پذير از دوست نه گر قبول کنندت سپاس داري و بس حلال نيست که بر هم نهم به تير از دوست مرا که ديده...