از دست دوست هر چه ستاني شکر بود

از دست دوست هر چه ستاني شکر بود شاعر : سعدي وز دست غير دوست تبرزد تبر بود از دست دوست هر چه ستاني شکر بود از تير چرخ و سنگ فلاخن بتر بود دشمن گر آستين گل افشاندت به روي در ديدگان کشند جلاي بصر بود گر خاک پاي دوست خداوند شوق را يار عزيز جان عزيزش سپر بود شرط وفاست آن که چو شمشير برکشد تا وقت جان سپردنم اندر نظر بود يا رب هلاک من مکن الا به دست دوست در پاي دوست هر چه کني مختصر بود گر جان دهي و گر سر بيچارگي نهي تيغي که ماه روي زند تاج...