چه روي و موي و بناگوش و خط و خالست اين شاعر : سعدي چه قد و قامت و رفتار و اعتدالست اين چه روي و موي و بناگوش و خط و خالست اين به ديگري نگرد يا به خود محالست اين کسي که در همه عمر اين صفت مطالعه کرد جواب داد که در غايت کمالست اين کمال حسن وجودت ز هر که پرسيدم دو ابروان تو گويد مگر هلالست اين نماز شام به بام ار کسي نگاه کند تو خود بگوي که خون ميخوري حلالست اين لبت به خون عزيزان که ميخوري لعلست ز دوستي که فراقست يا وصالست اين چنان به ياد...