بنده‌ام گر به لطف مي‌خواني

بنده‌ام گر به لطف مي‌خواني شاعر : سعدي حاکمي گر به قهر مي‌راني بنده‌ام گر به لطف مي‌خواني که تو صورت به کس نمي‌ماني کس نشايد که بر تو بگزينند ور تو ما را به هيچ نستاني ندهيمت به هر که در عالم به تو گويم که هم تو درماني گفتم اين درد عشق پنهان را که تو خود در دلي و مي‌داني بازگفتم چه حاجتست به قول کز طبيعت عنان بگرداني نفس را عقل تربيت مي‌کرد پنجه با ما مکن که نتواني عشق داني چه گفت تقوا را پاي بند هواي نفساني چه خبر دارد از...