نگويم آب و گلست آن وجود روحاني

نگويم آب و گلست آن وجود روحاني شاعر : سعدي بدين کمال نباشد جمال انساني نگويم آب و گلست آن وجود روحاني گل بهشت مخمر به آب حيواني اگر تو آب و گلي همچنان که ساير خلق که گويمش به تو ماند تو خوبتر ز آني به هر چه خوبتر اندر جهان نظر کردم مرکبست و تو از فرق تا قدم جاني وجود هر که نگه مي‌کنم ز جان و جسد چو من شوي و به درمان خويش درماني گرت در آينه سيماي خويش دل ببرد چگونه جمع شود با چنان پريشاني دلي که با سر زلفت تعلقي دارد رواست گر بنوازي...