شنيدم که مغروري از کبر مست

شنيدم که مغروري از کبر مست شاعر : سعدي در خانه بر روي سائل ببست شنيدم که مغروري از کبر مست جگر گرم و آه از تف سينه سرد به کنجي درون رفت و بنشست مرد بپرسيدش از موجب کين و خشم شنيدش يکي مرد پوشيده چشم جفائي کزان شخصش آمد به روي فرو گفت و بگريست بر خاک کوي يک امشب به نزد من افطار کن بگفت اي فلان ترک آزار کن به خانه در آوردش و خوان کشيد به خلق و فريبش گريبان کشيد بگفت ايزدت روشنايي دهاد بر آسود درويش روشن نهاد سحر ديده بر کرد وعالم...