يکي خوب خلق خلق پوش بود

يکي خوب خلق خلق پوش بود شاعر : سعدي که در مصر يک چند خاموش بود يکي خوب خلق خلق پوش بود به گردش چو پروانه جويان نور خردمند مردم ز نزديک و دور که پوشيده زير زبان است مرد تفکر شبي با دل خويش کرد چه دانند مردم که دانشورم؟ اگر همچنين سر به خود در برم که در مصر نادان تر از وي هموست سخن گفت و دشمن بدانست و دوست سفر کرد و بر طاق مسجد نبشت حضورش پريشان شد و کار زشت به بي دانشي پرده ندريدمي در آيينه گر خويشتن ديدمي که خود را نکو روي پنداشتم...