فرو رفت جم را يکي نازنين

فرو رفت جم را يکي نازنين شاعر : سعدي کفن کرد چون کرمش ابريشمين فرو رفت جم را يکي نازنين که بر وي بگريد به زاري و سوز به دخمه برآمد پس از چند روز به فکرت چنين گفت با خويشتن چو پوسيده ديدش حريرين کفن بکندند از او باز کرمان گور من از کرم برکنده بودم به زور که مي‌گفت گوينده‌اي با رباب: دو بيتم جگر کرد روزي کباب برويد گل و بشکفد نوبهار دريغا که بي ما بسي روزگار برآيد که ما خاک باشيم و خشت بسي تير و دي ماه و ارديبهشت ...