آن خداوندي که عالم آن اوست آن خداوندي که عالم آن اوستشاعر : سيف فرغاني جسم و جان در قبضهي فرمان اوستآن خداوندي که عالم آن اوستکيت عز و علا در شان اوستسورهي حمد و ثناي او بخوانشکر او ميکن که نعمت آن اوستگر ز دست ديگري نعمت خوريآب خورد فيض چون باران اوستبر زمين هر ذرهي خاکي که هستجان چون يوسف که تن زندان اوستاز عطاي او به ايمان شد عزيزاين نه استحقاق ما، احسان اوستبر من و بر تو اگر رحمت کندسيف فرغاني که اين ديوان اوستاز جهان کمتر ثناگوي وي است