چاي، نوشيدني سالم
نويسنده:دکتر تيرنگ نيستاني*
برگهاي چاي، بعد از اينکه خوب رسيدند، چيده و خشک ميشوند و سپس مورد فرآوري قرار ميگيرند. بسته به اين که چه درجه فرآوري صورت گيرد، نوع چاي فرق ميکند. اين فرآوري ويژه شامل فرآيندي است به نام تخمير. در طي تخمير به لحاظ شيميايي در طعم و شکل ظاهري چاي تغييرات زيادي ايجاد ميشود. چايي که کمتر تخمير شده باشد چاي سفيد يا اولانگ است (که در ايران نداريم و حتي در خارج هم محبوبيت کمي دارد)؛ بعد از آن، چاي سبز است که از درجه تخمير کمتري برخوردار بوده و وقتي که تخمير زيادي اعمال شود، آنچه حاصل خواهد شد، همان چاي سياه است که اکثر ما آن را استفاده ميکنيم.
در گياه چاي ترکيبات خاصي داريم که داراي خواص مهم زيستي هستند و به فارسي ميتوان آنها را مواد شيميايي گياهي ناميد؛ نظير آنتياکسيدانها. اين ترکيبات در چاي از دسته موادي هستند به نام فلاونوييد که اصطلاحا به کاتکينها معروفاند و فوايد بسياري دارند. اين مطالب را در ذهن داشته باشيد تا برسيم به وقتي که قرار ميشود اين مولکولهاي مفيد در فرآيند تخمير قرار بگيرند.
طي تخمير، اين مولکولها تغيير ميکنند. مثلا برخي از آنها اکسيد شده، برخي ميشکنند و يا به مواد جديدي تبديل ميشوند. در نتيجه، در چاي سياه که تخمير زيادتري رويش صورت گرفته است، موادي به وجود ميآيد که حاصل آن تغييرات هستند؛ يعني ما در چاي سياه موادي داريم که در چاي سبز، با تخمير کمتر، آنها را نداريم. سردسته اين مواد، کافئين است. اين کافئين از جمله مولکولهاي آنتياکسيداني يعني کاتکينها نيست.
احتمالا همين جا خواهيد پرسيد که يعني در چاي سياه آنتياکسيدان نداريم؟! واقعيت اين است که از نظر خواص آنتياکسيداني، چاي سياه از چاي سبز مواد کمارزشتري دارد. مطالعات ما در انستيتو تغذيه نشان داده است که چه در کشت سلول و چه روي افراد مطالعه شده، خواص آنتياکسيداني چاي سبز بالاتر است لذا اگر بتوانيم به طريقي ذايقه خود را با چاي سبز تطبيق دهيم، از خواص بيشتر آن بهرهمند ميشويم. به طور کلي چاي، خواص زيادي دارد و يک نوشيدني سالم محسوب ميشود. خواص ضد سرطاني چاي ثابت شده است و باز هم در مطالعات و تحقيقات ديدهايم اين خاصيت در خصوص چاي سبز خيلي بيشتر است؛ يعني با مصرف روزي سه فنجان چاي ميتوان در برابر بيماريهاي قلبيعروقي و سرطانها، پيشگيري مؤثري انجام داد.
حتي خانمهاي باردار ميتوانند تا 4 فنجان به شرط غليظ نبودن، چاي بنوشند. يادآوري ميکنم اين خواصي که در مورد چاي ذکر ميکنيم به شرط آن است که همراه آن، قند يا شکر بسيار بسيار کم مصرف کنيم. مطلوبتر آن است که با مصرف يک توت خشک يا خرما همراه شود و به مرور عادت کنيد قند را به کل کنار بگذاريد. اما براي روشن شدن اين موضوع که آيا چاي سبز موجب لاغري ميشود يا نه، بايد بگويم که مطالعات مختلف نشان دادهاند مصرف 4 فنجان چاي سبز در روز ميتواند به نوعي سوخت بافت چربي را تحريک کند. به عقيده من، اگر شما اصول زندگي سالم را رعايت کنيد؛ يعني غذاهاي پرچرب نخوريد، ورزش مناسب سنتان داشته باشيد و ضمنا سيگار هم نکشيد، ميتوانيد با مصرف اين چند فنجان چاي سبز، از خواص آن بهرهمند شويد اما اگر گمان ميکنيد اهل رعايت کردن هيچ يک از موارد زندگي سالم نيستيد و منتظر معجزهاي در دنياي طب و تغذيهايد تا شما را لاغر کند، بايد بگويم نه تنها چاي سبز، بلکه هيچ ماده ديگري را هم نخواهيد يافت.
حتي خواص چربيسوز بودن چاي سبز (البته برخي افراد ميگويند اين خاصيت، واقعي نيست و هنوز مساله در حال تحقيق است) اگر واقعي باشد، قطعا داراي يک برد خاص است؛ يعني در کنار ورزش و رژيم مناسب غذايي ميتواند تا حدي کمک کند. اين خاصيت را در مورد ضدالتهاب بودن آن نيز ميگويم؛ يعني براي بيماران مبتلا به امراض التهابي مزمن، در کنار درمانهاي ديگر، نوشيدن اين چاي مفيد است.
درباره شيوه دم کردن چايسبز و لزوم استفاده از طعمدهندههايي مانند هل و دارچين نيز بايد بگويم که آنطوري که بنده خودم در چين، از نزديک ديدهام؛ چاي را بعد از 4 تا 5 دقيقه دم کردن در قوري، به صورت يک رنگ و بدون افزودن آب جوش مينوشند. در ضمن، هل و دارچين، خودشان خواص آنتياکسيداني دارند و مطالعات و مقالاتي درباره آنها داشتهايم. اين مواد ميتوانند طعم چاي را دلپذيرتر کنند و بسته به سليقه افراد، مورد استفاده قرار گيرند. خواص ضد باکتريايي و آنتياکسيداني اين مواد، هيچ تداخلي با فلاونوييدهاي موجود در چاي ندارد. باز هم يادآوري ميکنم که سلامت اين نوشيدني سالم به شرطي است که آن را بدون قند و شکر بنوشيد.
در گياه چاي ترکيبات خاصي داريم که داراي خواص مهم زيستي هستند و به فارسي ميتوان آنها را مواد شيميايي گياهي ناميد؛ نظير آنتياکسيدانها. اين ترکيبات در چاي از دسته موادي هستند به نام فلاونوييد که اصطلاحا به کاتکينها معروفاند و فوايد بسياري دارند. اين مطالب را در ذهن داشته باشيد تا برسيم به وقتي که قرار ميشود اين مولکولهاي مفيد در فرآيند تخمير قرار بگيرند.
طي تخمير، اين مولکولها تغيير ميکنند. مثلا برخي از آنها اکسيد شده، برخي ميشکنند و يا به مواد جديدي تبديل ميشوند. در نتيجه، در چاي سياه که تخمير زيادتري رويش صورت گرفته است، موادي به وجود ميآيد که حاصل آن تغييرات هستند؛ يعني ما در چاي سياه موادي داريم که در چاي سبز، با تخمير کمتر، آنها را نداريم. سردسته اين مواد، کافئين است. اين کافئين از جمله مولکولهاي آنتياکسيداني يعني کاتکينها نيست.
احتمالا همين جا خواهيد پرسيد که يعني در چاي سياه آنتياکسيدان نداريم؟! واقعيت اين است که از نظر خواص آنتياکسيداني، چاي سياه از چاي سبز مواد کمارزشتري دارد. مطالعات ما در انستيتو تغذيه نشان داده است که چه در کشت سلول و چه روي افراد مطالعه شده، خواص آنتياکسيداني چاي سبز بالاتر است لذا اگر بتوانيم به طريقي ذايقه خود را با چاي سبز تطبيق دهيم، از خواص بيشتر آن بهرهمند ميشويم. به طور کلي چاي، خواص زيادي دارد و يک نوشيدني سالم محسوب ميشود. خواص ضد سرطاني چاي ثابت شده است و باز هم در مطالعات و تحقيقات ديدهايم اين خاصيت در خصوص چاي سبز خيلي بيشتر است؛ يعني با مصرف روزي سه فنجان چاي ميتوان در برابر بيماريهاي قلبيعروقي و سرطانها، پيشگيري مؤثري انجام داد.
حتي خانمهاي باردار ميتوانند تا 4 فنجان به شرط غليظ نبودن، چاي بنوشند. يادآوري ميکنم اين خواصي که در مورد چاي ذکر ميکنيم به شرط آن است که همراه آن، قند يا شکر بسيار بسيار کم مصرف کنيم. مطلوبتر آن است که با مصرف يک توت خشک يا خرما همراه شود و به مرور عادت کنيد قند را به کل کنار بگذاريد. اما براي روشن شدن اين موضوع که آيا چاي سبز موجب لاغري ميشود يا نه، بايد بگويم که مطالعات مختلف نشان دادهاند مصرف 4 فنجان چاي سبز در روز ميتواند به نوعي سوخت بافت چربي را تحريک کند. به عقيده من، اگر شما اصول زندگي سالم را رعايت کنيد؛ يعني غذاهاي پرچرب نخوريد، ورزش مناسب سنتان داشته باشيد و ضمنا سيگار هم نکشيد، ميتوانيد با مصرف اين چند فنجان چاي سبز، از خواص آن بهرهمند شويد اما اگر گمان ميکنيد اهل رعايت کردن هيچ يک از موارد زندگي سالم نيستيد و منتظر معجزهاي در دنياي طب و تغذيهايد تا شما را لاغر کند، بايد بگويم نه تنها چاي سبز، بلکه هيچ ماده ديگري را هم نخواهيد يافت.
حتي خواص چربيسوز بودن چاي سبز (البته برخي افراد ميگويند اين خاصيت، واقعي نيست و هنوز مساله در حال تحقيق است) اگر واقعي باشد، قطعا داراي يک برد خاص است؛ يعني در کنار ورزش و رژيم مناسب غذايي ميتواند تا حدي کمک کند. اين خاصيت را در مورد ضدالتهاب بودن آن نيز ميگويم؛ يعني براي بيماران مبتلا به امراض التهابي مزمن، در کنار درمانهاي ديگر، نوشيدن اين چاي مفيد است.
درباره شيوه دم کردن چايسبز و لزوم استفاده از طعمدهندههايي مانند هل و دارچين نيز بايد بگويم که آنطوري که بنده خودم در چين، از نزديک ديدهام؛ چاي را بعد از 4 تا 5 دقيقه دم کردن در قوري، به صورت يک رنگ و بدون افزودن آب جوش مينوشند. در ضمن، هل و دارچين، خودشان خواص آنتياکسيداني دارند و مطالعات و مقالاتي درباره آنها داشتهايم. اين مواد ميتوانند طعم چاي را دلپذيرتر کنند و بسته به سليقه افراد، مورد استفاده قرار گيرند. خواص ضد باکتريايي و آنتياکسيداني اين مواد، هيچ تداخلي با فلاونوييدهاي موجود در چاي ندارد. باز هم يادآوري ميکنم که سلامت اين نوشيدني سالم به شرطي است که آن را بدون قند و شکر بنوشيد.
پي نوشت ها :
* متخصص تغذيه
منبع:www.salamat.com