برق
دستگاههای تولید برق به اندازه هموزن طلای خود میارزند. قطع برق در همه جا میتواند رخ دهد و تجربههای زیادی در زمینه چگونگی كنار آمدن با قطع برق در همه جا بعمل آمده است. خبرنگار نشریه «تكنیكال ریویو- میدل ایست» منطق مربوط به تاسیسات چند دستگاهی را شرح میدهد.
امنیت برق دیگر تضمین شده نیست. نگهداری ضعیف، فعالیتهای صنعتی، صاعقه، خشكسالی، سیل، فاجعههای طبیعی، پرندگان، جانوران و ماشینهای عظیم خاكبرداری روزانه باعث قطع عرضه برق میشوند. تنها در انگلستان سالانه ۲۰۰۰۰ مورد قطع برق رخ میدهد.
در ماههای بعد – نه لزوماً در زمستان- از هر ۳۱ روز ۲۵ روز قطعی برق وجود دارد كه در بعضی موارد بر چند نفر و در موارد دیگر بر هزاران نفرو یا بر یك كشور اثر میگذارد. در آفریقا بسیاری مشتریان با جیرهبندی برق در شرایط خشكسالی سه ساله آشنا شدهاند. صنعت، دولت و سازمانهای آن و جامعه بازرگانی از بهرهبرداری كامل از برق برخوردارند و به ندرت ساختمانی عظیم، فرودگاه، ایستگاه راهآهن، بندر كشتیرانی را میتوان بدون مولد یدكی یافت.
پیشرفت رایانهها سبب شده كه وضعیت (صنایع) سامانمندتر شود به گونهای كه قطع آن برای كسب و كار هر شركت در حكم فاجعه است.
بی شك توان مولد یدكی و ذخیره به اندازه برق دریافتی از شبكه نیست. دلایل عملی و اقتصادی چندی در این زمینه وجود دارد. یك ژنراتور مناسب ساختمانی بزرگ یا نیازهای اولیه یك كارخانه است. اگر بخواهیم ژنراتوری با همان قدرت اصلی دریافتی داشته باشیم باید متحمل هزینه گزافی شویم.
برای نصب سه هزار كیلووات – كه این روزها چیز غیرمعمولی نیست- هزینه نزدیك به نیممیلیون دلار آمریكاست كه خرج نصب سیستم، كابلكشی و غیره میشود. بسیاری شركتها برای خاطرجمعی در این مقیاس منابعی ندارند. بنابراین باید به دنبال راهحلی میانه گشت.
استدلال شده كه در حال اضطرار بسیاری مناطق و عرصهها میتوانند بی برق باشند. این حرف قانعكننده نیست. اما در یك ساختمان یا یك كارخانه (در هنگام اضطرار و قطع برق) اتصال دبیرخانه شاید چندان ضروری نباشد و در این حالت میتوان بخشهایی را – نظیر بیشتر دفاتر- ایزوله و مجزا كرد.
اتاق رایانه در این میان استثناست و نمیتوان بدون آن به كار ادامه داد. به هر شكل عرصههای ضروری باید حفظ شود و تقاضای برق برای قسمتهای مختلف در شرایط نرمال مشخص شده و بر مبنای آن كیلووات مورد نیاز در حالت اضطراری برای قسمتهای كلیدی محاسبه شود. عرصههای ضروری عبارتند از:
- بخشهای ارتباطات، مخابرات، رادار و كاركردهای دارای سیگنال
- اتاق كامپیوتر و تهویه مطبوع
- هر واحد UPS (عرضه غیرمنقطع برق)
- هر واحد عملیاتی كه با ریسك حیات روبروست
- هر واحدی كه در صورت از كار افتادن با جرایم سنگینی روبرو میشود.
- در ساختمانهای بلندمرتبه، آسانسورها باید برای این شرایط مدنظر قرار گیرند. زمانی كه میزان كیلووات اضطراری به دست آمد این سوال مطرح خواهد شد كه به چند مولد نیاز وجود دارد؟ اگر كل نیاز اضطراری ۲۰۰۰ كیلووات باشد، نصب سه دستگاه ۱۰۰۰ كیلووات قابل توجه است به همین ترتیب برای نیازی به میزان ۶۰۰ كیلووات تعداد KW۳۰۰×۲ یا ترجیحاً KW۲۰۰×۳ توصیه میشود دلیل این ظرفیت اضافی ایمنی (عرضه) برق است.
●ایمنی در تعداد
امنیت عرضه برق را میتوان با نصب چند دستگاه تضمین كرد. توصیه نمیشود كه تمام تخممرغها را دریك سبد بگذارید. یك دستگاه ژنراتور منحصر به فرد اقتصادی نیست زیرا فاقد قابلیت انعطاف بوده امنیت عرضه برق را پایین میآورد.
امنیت و ایمنی در تعداد است. منطق پشت این توصیه به بار مورد نظر برمیگردد. در زمان اوج مصرف تقاضای برق به حداكثر میرسد و محاسبه میزان خروجی ژنراتور باید مبتنی بر میزان تقاضا در این زمان باشد و اتاق كامپیوتر هرگز نباید خاموش بماند.
در زمانهای غیر اوج مصرف، تقاضای بار به احتمال بسیار به یك سوم حداكثر كیلووات مورد تقاضا كاهش مییابد. با داشتن سه دستگاه ژنراتور به آرایش عملیاتی كاملاً خودكار، با توان سنكرونیزه شدن اتوماتیك و سیستم اشتراك بار، مزیت بهرهبرداری قابل انعطاف به دست میآید كه قادر به واكنش در وضعیتهای دیگر باشد (حداقل بار یا حداكثر تقاضا)
سیستم دائماً میزان تقاضا را هنگام در دسترس بودن زنجیره عرضه، مورد مشاهده قرار خواهد داد. هنگام قطع برق مغز الكترونیكی رایانه ارقام را به یاد خواهد آورد و به شكل خودكار رقم كافی تولید دستگاهها را به میزان كیلووات مورد نظر مشخص خواهد كرد.
●مزیتها
اگر بار الكتریكی افزایش یابد دستگاههای تولیدی بیشتری شروع به كار خواهد كرد. اگر بار اُفت كند، سیستم بلافاصله خاموش خواهد شد تا در مصرف سوخت صرفهجویی شود و در بسیاری موارد تنها یك ژنراتور در صورت نیاز كار خواهد كرد. اگر یك ژنراتور نتواند كار كند ماشین بعدی به شكل خودكار انتخاب و شروع به كار میكند و این یكی از مزیتهای نصب سیستم چند ژنراتور است.
دستگاههای تولید به تعمیرات ادواری نیازمند هستند. فیلترهای روغن هر ۲۰۰ ساعت باید عوض شده و روانكارها نیز در مدت مقرر باید جابهجا و تعویض شوند. تعمیر به این معناست كه دستگاههای تولید برای مدتی كوتاه از بهرهبرداری خارج میشود. با آرایش چند ژنراتوری این مساله حل می شود. دو دستگاه برای عرضه برق مورد نظر كافی است و ماشین سوم ذخیره میماند. سیستم به طور خودكار به هر قطع برقی به شكل نرمال واكنش نشان میدهد. اگر تنها به نصب یك ماشین بسنده شود در لحظات حیاتی امكان دارد كه به كار نیافتد و خسارت بیشتر شود.
منبع:نشریه : تكنیكال ریویو
میدل ایست
ارسال توسط کاربر محترم سایت : farhad1335
امنیت برق دیگر تضمین شده نیست. نگهداری ضعیف، فعالیتهای صنعتی، صاعقه، خشكسالی، سیل، فاجعههای طبیعی، پرندگان، جانوران و ماشینهای عظیم خاكبرداری روزانه باعث قطع عرضه برق میشوند. تنها در انگلستان سالانه ۲۰۰۰۰ مورد قطع برق رخ میدهد.
در ماههای بعد – نه لزوماً در زمستان- از هر ۳۱ روز ۲۵ روز قطعی برق وجود دارد كه در بعضی موارد بر چند نفر و در موارد دیگر بر هزاران نفرو یا بر یك كشور اثر میگذارد. در آفریقا بسیاری مشتریان با جیرهبندی برق در شرایط خشكسالی سه ساله آشنا شدهاند. صنعت، دولت و سازمانهای آن و جامعه بازرگانی از بهرهبرداری كامل از برق برخوردارند و به ندرت ساختمانی عظیم، فرودگاه، ایستگاه راهآهن، بندر كشتیرانی را میتوان بدون مولد یدكی یافت.
پیشرفت رایانهها سبب شده كه وضعیت (صنایع) سامانمندتر شود به گونهای كه قطع آن برای كسب و كار هر شركت در حكم فاجعه است.
بی شك توان مولد یدكی و ذخیره به اندازه برق دریافتی از شبكه نیست. دلایل عملی و اقتصادی چندی در این زمینه وجود دارد. یك ژنراتور مناسب ساختمانی بزرگ یا نیازهای اولیه یك كارخانه است. اگر بخواهیم ژنراتوری با همان قدرت اصلی دریافتی داشته باشیم باید متحمل هزینه گزافی شویم.
برای نصب سه هزار كیلووات – كه این روزها چیز غیرمعمولی نیست- هزینه نزدیك به نیممیلیون دلار آمریكاست كه خرج نصب سیستم، كابلكشی و غیره میشود. بسیاری شركتها برای خاطرجمعی در این مقیاس منابعی ندارند. بنابراین باید به دنبال راهحلی میانه گشت.
استدلال شده كه در حال اضطرار بسیاری مناطق و عرصهها میتوانند بی برق باشند. این حرف قانعكننده نیست. اما در یك ساختمان یا یك كارخانه (در هنگام اضطرار و قطع برق) اتصال دبیرخانه شاید چندان ضروری نباشد و در این حالت میتوان بخشهایی را – نظیر بیشتر دفاتر- ایزوله و مجزا كرد.
اتاق رایانه در این میان استثناست و نمیتوان بدون آن به كار ادامه داد. به هر شكل عرصههای ضروری باید حفظ شود و تقاضای برق برای قسمتهای مختلف در شرایط نرمال مشخص شده و بر مبنای آن كیلووات مورد نیاز در حالت اضطراری برای قسمتهای كلیدی محاسبه شود. عرصههای ضروری عبارتند از:
- بخشهای ارتباطات، مخابرات، رادار و كاركردهای دارای سیگنال
- اتاق كامپیوتر و تهویه مطبوع
- هر واحد UPS (عرضه غیرمنقطع برق)
- هر واحد عملیاتی كه با ریسك حیات روبروست
- هر واحدی كه در صورت از كار افتادن با جرایم سنگینی روبرو میشود.
- در ساختمانهای بلندمرتبه، آسانسورها باید برای این شرایط مدنظر قرار گیرند. زمانی كه میزان كیلووات اضطراری به دست آمد این سوال مطرح خواهد شد كه به چند مولد نیاز وجود دارد؟ اگر كل نیاز اضطراری ۲۰۰۰ كیلووات باشد، نصب سه دستگاه ۱۰۰۰ كیلووات قابل توجه است به همین ترتیب برای نیازی به میزان ۶۰۰ كیلووات تعداد KW۳۰۰×۲ یا ترجیحاً KW۲۰۰×۳ توصیه میشود دلیل این ظرفیت اضافی ایمنی (عرضه) برق است.
●ایمنی در تعداد
امنیت عرضه برق را میتوان با نصب چند دستگاه تضمین كرد. توصیه نمیشود كه تمام تخممرغها را دریك سبد بگذارید. یك دستگاه ژنراتور منحصر به فرد اقتصادی نیست زیرا فاقد قابلیت انعطاف بوده امنیت عرضه برق را پایین میآورد.
امنیت و ایمنی در تعداد است. منطق پشت این توصیه به بار مورد نظر برمیگردد. در زمان اوج مصرف تقاضای برق به حداكثر میرسد و محاسبه میزان خروجی ژنراتور باید مبتنی بر میزان تقاضا در این زمان باشد و اتاق كامپیوتر هرگز نباید خاموش بماند.
در زمانهای غیر اوج مصرف، تقاضای بار به احتمال بسیار به یك سوم حداكثر كیلووات مورد تقاضا كاهش مییابد. با داشتن سه دستگاه ژنراتور به آرایش عملیاتی كاملاً خودكار، با توان سنكرونیزه شدن اتوماتیك و سیستم اشتراك بار، مزیت بهرهبرداری قابل انعطاف به دست میآید كه قادر به واكنش در وضعیتهای دیگر باشد (حداقل بار یا حداكثر تقاضا)
سیستم دائماً میزان تقاضا را هنگام در دسترس بودن زنجیره عرضه، مورد مشاهده قرار خواهد داد. هنگام قطع برق مغز الكترونیكی رایانه ارقام را به یاد خواهد آورد و به شكل خودكار رقم كافی تولید دستگاهها را به میزان كیلووات مورد نظر مشخص خواهد كرد.
●مزیتها
اگر بار الكتریكی افزایش یابد دستگاههای تولیدی بیشتری شروع به كار خواهد كرد. اگر بار اُفت كند، سیستم بلافاصله خاموش خواهد شد تا در مصرف سوخت صرفهجویی شود و در بسیاری موارد تنها یك ژنراتور در صورت نیاز كار خواهد كرد. اگر یك ژنراتور نتواند كار كند ماشین بعدی به شكل خودكار انتخاب و شروع به كار میكند و این یكی از مزیتهای نصب سیستم چند ژنراتور است.
دستگاههای تولید به تعمیرات ادواری نیازمند هستند. فیلترهای روغن هر ۲۰۰ ساعت باید عوض شده و روانكارها نیز در مدت مقرر باید جابهجا و تعویض شوند. تعمیر به این معناست كه دستگاههای تولید برای مدتی كوتاه از بهرهبرداری خارج میشود. با آرایش چند ژنراتوری این مساله حل می شود. دو دستگاه برای عرضه برق مورد نظر كافی است و ماشین سوم ذخیره میماند. سیستم به طور خودكار به هر قطع برقی به شكل نرمال واكنش نشان میدهد. اگر تنها به نصب یك ماشین بسنده شود در لحظات حیاتی امكان دارد كه به كار نیافتد و خسارت بیشتر شود.
منبع:نشریه : تكنیكال ریویو
میدل ایست
ارسال توسط کاربر محترم سایت : farhad1335
/ج