ايالات متحده به جمع كشورهاي ناكام پيوست
نويسنده:پل رابرت كريگ(1)
چكيده:
اين مقاله به بررسي هزينه هاي هنگفتي مي پردازد كه دولت آمريکا براي به راه انداختن جنگ در دنيا متحمل مي شود و نشان مي دهد، سران دولت آمريکا چگونه ثروت هاي مردم اين كشور را باد مي دهند، در حالي كه بسياري از مردم آمريکا همچون مردم كشورهاي جهان سوم در فقر و بدبختي به سر مي برند. در هر كشور ناكامي همچون آمريکا، بزرگ ترين دشمن مردم، دولت و نيروهاي پليس آن كشور است.
ايالات متحده بسياري از ويژگي هاي يك دولت شكست‌خورده را دارا است. بودجه جاري عملياتي دولت آمريکا بستگي به تأمين مالي خارجي و خلق پول دارد. همچنين به خاطر ضعف سياسي، قادر به پيشبرد منافع خود از طريق ديپلماسي نيست. آمريکا متكي به تروريسم و تجاوزات نظامي است.
هزينه ها خارج از كنترل هستند و اولويت، برآوردن منافع گروه هاي غني است. به عنوان مثال، جنگ باعث شده است كه دولت در جهت غني‌سازي صنعت توليد سلاح گام بردارد و هيئت افسران و شركت هاي مالي كه به مسائل جنگ رسيدگي مي كنند، آن را مقدم بر نياز شهروندان آمريکايي در نظر بگيرند و هيچ پولي براي تأمين مراقبت هاي بهداشتي بيمه‌نشدگان تخصيص داده نمي شود. درحالي كه مقامات پنتاگون به كميته فرعي تخصيص بودجه دفاع مجلس گفته اند كه هر گالن بنزين كه به نيروهاي آمريکايي در افغانستان تحويل داده مي شود، هزينه ماليات‌دهندگان آمريکايي را به چهارصد دلار مي رساند. رپ. جان مورتا، سخنگوي كميته فرعي عنوان كرد كه «اين شماري از چيزهايي است كه ما در مورد آنها اطلاعي نداريم و اين نگران‌كننده است».
بنا بر گزارش نيروي دريايي آمريکا، هشتصد هزار گالن بنزين در افغانستان، در هر روز مصرف مي شود. هر گالن چهارصد دلار است كه جمعاً به سيصد و بيست ميليون دلار مي رسد كه اين هزينه، تنها سوخت روزانه نيروي دريايي را تأمين مي‌كند. آمريکا تنها كشوري است كه كل منابع خود را در اين راه به باد مي دهد.
در حالي كه دولت ايالات متحده چهارصد دلار براي هر گالن بنزين را به منظور كشتن زنان و كودكان در افغانستان به باد مي دهد، ميليون ها آمريکايي كار و خانه هايشان را از دست مي دهند و انواع بدبختي هايي را تجربه مي كنند كه زندگي روزانه مردم فقير كشورهاي جهان سوم به شمار مي آيد. برخي آمريکاييها زندگي شان را در اتومبيل هاي شخصي و در پارك هاي عمومي سپري مي كنند. شهرهاي آمريکا و ايالات هاي آن، از هزينه هاي نابساماني هاي اقتصادي و كاهش ماليات بر درآمد ناشي از تنزلات اقتصادي رنج مي برند. هنوز اوباما سربازان زيادي را به افغانستان مي فرستد (كشوري در آن سوي دنيا) تا تهديدي عليه آمريکا ايجاد نشود.
سالانه مبلغ هفتصد و پنجاه هزار دلار براي هر سرباز در افغانستان هزينه مي شود. سربازاني كه زندگي شان را به خطر مي اندازند، حقوق ناچيزي را دريافت مي كنند. اما همه خدمات شخصي كه به سربازان ارائه مي شود، در سود مازاد ثبت مي شود. يكي از مزيت هاي بزرگي كه براي مردم آمريکا عادي شده است، خدمات شخصي است كه به سربازان آمريکايي ارائه مي شود و به طور سنتي در حال اجرا است. رهبران آمريکا مي توانند سياست‌مداران را براي همكاري در سلسله عمليات هاي نظامي وارد جريان كنند.
جمهوري خوا هان و دمكرات ها حق بيمه هاي خصوصي را براي حفظ شركت‌هايي انتخاب مي كنند كه ايالات متحده نمي تواند از عهده ارائه خدمات پزشكي به آنها برآيد و دولت بيشتر اين هزينه ها از جمله امنيت اجتماعي و بيمههاي پزشكي سالمندان را قطع كرده است.
بنابراين چگونه آمريکا مي تواند از عهده هزينه هاي جنگ برآيد، درحالي كه بيشتر اين هزينه ها براي جنگ هاي بيهوده اي است كه هيچ كدام از منافع آمريکاييها را برآورده نمي كند.
مقياس هاي عظيم وام هاي خارجي و خلق پول براي تأمين مالي جنگ هاي واشنگتن است كه باعث كاهش بي سابقه ارزش دلار شده است. دلار حتي نسبت به واحد پول بسياري از كشورهاي جهان سوم مانند بوتسوانا و برزيل كاهش زيادي را تجربه كرده است. كاهش ارزش دلار موجب كاهش قدرت خريد مردماني شده است كه درآمدهايشان كاهش يافته است. با وجود سطوح پايين مسكن‌سازي طي شصت و چهار سال گذشته، بازارمسكن ايالات متحده با فروش نرفتن خانههاي ساخته شده، معلق مانده است و بنگاه هاي مالي موجودي هاي عظيمي از خانه هاي رهني مصادره شده اي را دارند كه هنوز در معرض فروش قرار نگرفته‌اند. توليد محصولات سنتي از سال 1999 شروع به سقوط كرده است و توقف رشد يك دهه اي در محصولات صنعتي ايجاد شده است.
ذخاير عظيم بانكي از طريق بانك فدرال ايالات متحده كه هنوز راه خود را در اقتصاد پيدا نكرده است، ايجاد مي شود. در عوض بانك ها ذخايري را به عنوان حق بيمه در برابر مشتقات اين كلاه برداري جمع آوري كردند كه آنها نيز از تبهكاران وال استريت، اين سرمايه گذاري هاي بانكي راخريداري كرده بودند.
سازمان هاي نظارتي به خاطر سوءاستفاده هاي شخصي افراد سودجو، فاسد شده اند. «فورنتيل» گزارش كرد كه آلن گرينسپن، رابرت روبين و لاري سامرز، رئيس كميسيون معاملاتي را به خاطر مسائل قانوني دستگير كردند. اوباماي رئيس جمهور به لاري سامرز پاداش داد و با حماقت، وي را به عنوان مدير شوراي ملي اقتصاد منصوب كرد كه اين به معناي ادامه سود براي وال استريت مي باشد تا همچون زالو، خوني را كه از اقتصاد آمريکا جاري است بمكد.
بي‌ترديد نشانه استكبار، نيروي پليسي است كه مردم را همچون دشمن خود مي بيند. در دولت فدرال، هم اكنون نيروهاي پليس محلي نظامي اند و نسبت به مردم نگرشي خصمانه دارند. نيروهاي ضد تروريستي توسعه يافته اند و حتي شهرهاي كوچك نيز داراي نيروهاي پليسي همانند نيروهاي ويژه ايالات متحده هستند. احضار قانوني به طور فزاينده اي توسط نيروهاي ضد تروريستي انجام مي شود.
اخيراً يك شهردار و خانواده اش، قرباني ناكارآمدي نيروهاي پليس ضد تروريستي محلي شهر بودند كه اشتباهاً به خانه شهردار خساراتي وارد كردند، خانواده اش را ترور كرده و حتي سگ هاي اين خانواده را كشتند. اگر بشود شهردار را از اين طريق تهديد كرد، در مورد سرنوشت مردم بيچاره سياه‌پوست يا سفيد‌پوست چه فكري مي توان كرد؟
در هر كشور ناكامي، بزرگ ترين خطر براي مردم، از جانب دولت و پليس است. مطمئناً اين وضعيت امروزه در ايالات متحده و آمريکا حكمفرماست. آمريکايي ها دشمني بزرگ تر از دولت خودشان ندارند. واشنگتن از اين طريق منافع گروه هايي كه خودشان را از طريق مصارف مردم آمريکا توانگر و غني ميكنند، اداره مي شود.
نشريه سياحت غرب، شماره 83.
اين مقاله به بررسي هزينه هاي هنگفتي مي پردازد كه دولت آمريکا براي به راه انداختن جنگ در دنيا متحمل مي شود و نشان مي دهد، سران دولت آمريکا چگونه ثروت هاي مردم اين كشور را باد مي دهند، در حالي كه بسياري از مردم آمريکا همچون مردم كشورهاي جهان سوم در فقر و بدبختي به سر مي برند. در هر كشور ناكامي همچون آمريکا، بزرگ ترين دشمن مردم، دولت و نيروهاي پليس آن كشور است.
ايالات متحده بسياري از ويژگي هاي يك دولت شكست‌خورده را دارا است. بودجه جاري عملياتي دولت آمريکا بستگي به تأمين مالي خارجي و خلق پول دارد. همچنين به خاطر ضعف سياسي، قادر به پيشبرد منافع خود از طريق ديپلماسي نيست. آمريکا متكي به تروريسم و تجاوزات نظامي است.
هزينه ها خارج از كنترل هستند و اولويت، برآوردن منافع گروه هاي غني است. به عنوان مثال، جنگ باعث شده است كه دولت در جهت غني‌سازي صنعت توليد سلاح گام بردارد و هيئت افسران و شركت هاي مالي كه به مسائل جنگ رسيدگي مي كنند، آن را مقدم بر نياز شهروندان آمريکايي در نظر بگيرند و هيچ پولي براي تأمين مراقبت هاي بهداشتي بيمه‌نشدگان تخصيص داده نمي شود. درحالي كه مقامات پنتاگون به كميته فرعي تخصيص بودجه دفاع مجلس گفته اند كه هر گالن بنزين كه به نيروهاي آمريکايي در افغانستان تحويل داده مي شود، هزينه ماليات‌دهندگان آمريکايي را به چهارصد دلار مي رساند. رپ. جان مورتا، سخنگوي كميته فرعي عنوان كرد كه «اين شماري از چيزهايي است كه ما در مورد آنها اطلاعي نداريم و اين نگران‌كننده است».
بنا بر گزارش نيروي دريايي آمريکا، هشتصد هزار گالن بنزين در افغانستان، در هر روز مصرف مي شود. هر گالن چهارصد دلار است كه جمعاً به سيصد و بيست ميليون دلار مي رسد كه اين هزينه، تنها سوخت روزانه نيروي دريايي را تأمين مي‌كند. آمريکا تنها كشوري است كه كل منابع خود را در اين راه به باد مي دهد.
در حالي كه دولت ايالات متحده چهارصد دلار براي هر گالن بنزين را به منظور كشتن زنان و كودكان در افغانستان به باد مي دهد، ميليون ها آمريکايي كار و خانه هايشان را از دست مي دهند و انواع بدبختي هايي را تجربه مي كنند كه زندگي روزانه مردم فقير كشورهاي جهان سوم به شمار مي آيد. برخي آمريکاييها زندگي شان را در اتومبيل هاي شخصي و در پارك هاي عمومي سپري مي كنند. شهرهاي آمريکا و ايالات هاي آن، از هزينه هاي نابساماني هاي اقتصادي و كاهش ماليات بر درآمد ناشي از تنزلات اقتصادي رنج مي برند. هنوز اوباما سربازان زيادي را به افغانستان مي فرستد (كشوري در آن سوي دنيا) تا تهديدي عليه آمريکا ايجاد نشود.
سالانه مبلغ هفتصد و پنجاه هزار دلار براي هر سرباز در افغانستان هزينه مي شود. سربازاني كه زندگي شان را به خطر مي اندازند، حقوق ناچيزي را دريافت مي كنند. اما همه خدمات شخصي كه به سربازان ارائه مي شود، در سود مازاد ثبت مي شود. يكي از مزيت هاي بزرگي كه براي مردم آمريکا عادي شده است، خدمات شخصي است كه به سربازان آمريکايي ارائه مي شود و به طور سنتي در حال اجرا است. رهبران آمريکا مي توانند سياست‌مداران را براي همكاري در سلسله عمليات هاي نظامي وارد جريان كنند.
جمهوري خوا هان و دمكرات ها حق بيمه هاي خصوصي را براي حفظ شركت‌هايي انتخاب مي كنند كه ايالات متحده نمي تواند از عهده ارائه خدمات پزشكي به آنها برآيد و دولت بيشتر اين هزينه ها از جمله امنيت اجتماعي و بيمههاي پزشكي سالمندان را قطع كرده است.
بنابراين چگونه آمريکا مي تواند از عهده هزينه هاي جنگ برآيد، درحالي كه بيشتر اين هزينه ها براي جنگ هاي بيهوده اي است كه هيچ كدام از منافع آمريکاييها را برآورده نمي كند.
مقياس هاي عظيم وام هاي خارجي و خلق پول براي تأمين مالي جنگ هاي واشنگتن است كه باعث كاهش بي سابقه ارزش دلار شده است. دلار حتي نسبت به واحد پول بسياري از كشورهاي جهان سوم مانند بوتسوانا و برزيل كاهش زيادي را تجربه كرده است. كاهش ارزش دلار موجب كاهش قدرت خريد مردماني شده است كه درآمدهايشان كاهش يافته است. با وجود سطوح پايين مسكن‌سازي طي شصت و چهار سال گذشته، بازارمسكن ايالات متحده با فروش نرفتن خانههاي ساخته شده، معلق مانده است و بنگاه هاي مالي موجودي هاي عظيمي از خانه هاي رهني مصادره شده اي را دارند كه هنوز در معرض فروش قرار نگرفته‌اند. توليد محصولات سنتي از سال 1999 شروع به سقوط كرده است و توقف رشد يك دهه اي در محصولات صنعتي ايجاد شده است.
ذخاير عظيم بانكي از طريق بانك فدرال ايالات متحده كه هنوز راه خود را در اقتصاد پيدا نكرده است، ايجاد مي شود. در عوض بانك ها ذخايري را به عنوان حق بيمه در برابر مشتقات اين كلاه برداري جمع آوري كردند كه آنها نيز از تبهكاران وال استريت، اين سرمايه گذاري هاي بانكي راخريداري كرده بودند.
سازمان هاي نظارتي به خاطر سوءاستفاده هاي شخصي افراد سودجو، فاسد شده اند. «فورنتيل» گزارش كرد كه آلن گرينسپن، رابرت روبين و لاري سامرز، رئيس كميسيون معاملاتي را به خاطر مسائل قانوني دستگير كردند. اوباماي رئيس جمهور به لاري سامرز پاداش داد و با حماقت، وي را به عنوان مدير شوراي ملي اقتصاد منصوب كرد كه اين به معناي ادامه سود براي وال استريت مي باشد تا همچون زالو، خوني را كه از اقتصاد آمريکا جاري است بمكد.
بي‌ترديد نشانه استكبار، نيروي پليسي است كه مردم را همچون دشمن خود مي بيند. در دولت فدرال، هم اكنون نيروهاي پليس محلي نظامي اند و نسبت به مردم نگرشي خصمانه دارند. نيروهاي ضد تروريستي توسعه يافته اند و حتي شهرهاي كوچك نيز داراي نيروهاي پليسي همانند نيروهاي ويژه ايالات متحده هستند. احضار قانوني به طور فزاينده اي توسط نيروهاي ضد تروريستي انجام مي شود.
اخيراً يك شهردار و خانواده اش، قرباني ناكارآمدي نيروهاي پليس ضد تروريستي محلي شهر بودند كه اشتباهاً به خانه شهردار خساراتي وارد كردند، خانواده اش را ترور كرده و حتي سگ هاي اين خانواده را كشتند. اگر بشود شهردار را از اين طريق تهديد كرد، در مورد سرنوشت مردم بيچاره سياه‌پوست يا سفيد‌پوست چه فكري مي توان كرد؟
در هر كشور ناكامي، بزرگ ترين خطر براي مردم، از جانب دولت و پليس است. مطمئناً اين وضعيت امروزه در ايالات متحده و آمريکا حكمفرماست. آمريکايي ها دشمني بزرگ تر از دولت خودشان ندارند. واشنگتن از اين طريق منافع گروه هايي كه خودشان را از طريق مصارف مردم آمريکا توانگر و غني ميكنند، اداره مي شود.
پي‌نوشت‌ها:
1.Paul Roberts Craig ، پژوهشگر و روزنامه نگار
نشريه سياحت غرب، شماره 83.
/ج
.jpg "کالری تخمه آفتابگردان چقدر است؟ + ارزش غذایی")
.jpg "کالری انجیر خشک چقدر است؟ + ارزش غذایی")
