راهنماي نصب ويندوز 8
تب و تاب ويندوز هشت با شروع كنفرانس Microsoft Build بالا گرفته است. مايكروسافت در اين كنفرانس به طور رسمي از نسخه ويندوز جديد خود پردهبرداري كرد و كلي ويژگي و خبر و اتفاق پيرامون اين محصول را منتشر ساخت كه از جمله آنها نسخه آزمايشي ويندوز 8 است. در اين مقاله با چگونگی دانلود و نصب نسخه Developer Preview ويندوز 8 روی ماشين مجازی کامپيوترتان آشنا خواهيد شد.
شايد پيش از اين و با جستوجو در مطالب مختلفی که پس از معرفی Windows 8 Developer Preview منتشر شد، با نحوه نصب آن روی هاردديسک يا پارتيشنی از هاردديسک آشنا شدهباشيد که البته کار سادهای است.
ولی ممکن است بسياری از شما نخواهيد اين سيستمعامل را که هنوز نسخه نهایی آن منتشر نشده، به صورت کامل و مجزا روی درايو يا بخشی از درايوهاي هاردديسك نصب کند و هدفش تنها نگاهی گذرا بر کم و کيف محصول جديد مايکروسافت باشد. ايرادی ندارد! چون حتی در اينصورت هم میتوانيد با بهکارگيری يک راهکار ساده يعنی استفاده از ماشينهای مجازی، محيط اين سيستمعامل را از نظر بگذارنيد و آنرا مرور کنيد. ماشينهای مجازی برنامههایی هستند که اجازه میدهند در کامپيوتر شخصیتان، يک کامپيوتر ديگر را به صورت مجازی شبيهسازی کنيد. برای شروع کار از اين آدرس برنامه VirtualBox را دانلود کنيد.
پس از نصب برنامه، آنرا اجرا کنيد تا ساخت سيستم مجازی در کامپيوترتان را شروع کنيم. برای آغاز کار، روی دکمه بزرگ New در گوشه بالا و سمت چپ صفحهای که باز شده کليک کنيد. برای ماشين مجازیتان يک نام مناسب انتخاب کنيد و در بخش انتخاب سيستمعامل، Windows 7 را برگزينيد. اطمينان حاصل کنيد که نوع سيستمعامل (32 يا 64 بيتی) با نسخه جاری ويندوز 8 که آنرا دانلود کردهايد، يکسان باشد.
پس از زدن Next، صفحه ديگری باز میشود که در آن از شما میپرسد میخواهيد به سيستمعامل مجازیتان چه مقدار حافظه تخصيص بدهيد؟ نسخه 32 بيتی ويندوز 8 دستکم به يک گيگابايت و نسخه 64 بيتی به دو گيگابايت فضای حافظه نياز دارند ولی هرچه مقدار حافظه رم که به سيستمعامل مجازی اختصاص میدهيد، بيشتر باشد، بهتر است. Next را بزنيد تا انتخابتان تثبيت شود.
بگذاريد گزينههای Virtual Hard Disk و پس از آن Create New Virtual Disk به همان صورتی که هستند، باقی بمانند. فقط در صورتی که میخواهيد در يک برنامه ماشين مجازی ديگر به هاردديسک مجازیتان دسترسی پيدا کنيد، اين گزينهها را تغيير دهيد. میتوانيد به دلخواه خود Dynamically allocated يا Fixed size را انتخاب کنيد. پيشنهاد ما اين است که Dynamically allocated را برگزينيد. در صفحه بعد، اگر ويندوزتان 32 بيتی است دقت کنيد که ديسک مجازیتان دستکم شانزنده گيگابايت فضای حافظه داشته باشد. ويندوزهای 64 بيتی دست کم به بيست گيگابايت فضای حافظه نياز دارند.
باز هم Next را بزنيد تا ماشين مجازیتان ساخته شود. وقتی ماشين مجازی جديد آماده شد، در فهرست ماشينهای موجود در برنامه VirtualBox به نمايش درخواهد آمد. وقتی اين مورد در فهرست نشان دادهشد، روی آن يک بار کليک کرده يا به اصطلاح آنرا هایلايت کنيد و دکمه بزرگ Settings را بزنيد. اگر کامپيوتر شما از مجازیسازی سختافزار پشتيبانی کند، میتوانيد توسط زيرمنوی System به ماشين مجازی اجازه بدهيد تا به هستههای بيشتری از پردازنده دسترسی پيدا کند. اگر نمیدانيد که پردازندهتان از مجازیسازی سختافزار پشتيبانی میکند يا خير، میتوانيد با مراجعه به وبسايت شرکت سازنده يعنی اينتل يا AMD از آن اطلاع پيدا کنيد. اگر پردازندهتان اينتل است مدل آنرا پيدا کنيد و در قسمت Advanced Feature گزينه مربوط به مجازیسازی را بررسي کنيد. اگر پردازندهتان AMD است مدل آن و عبارت AMD Virtualization Technology را پيدا کنيد.
حالا روی زيرمنوی Storage و بعد Empty در زير IDF Controller کليک کنيد. روی آيکون کوچک به شکل CD که کنار فهرست درايو CD/DVD قرار دارد کليک و گزينه Choose a virtual CD/DVD disk file را انتخاب کنيد. فايل Windows 8 .iso را که پيشتر روی کامپيوترتان دانلود کردهبوديد پيدا کرده و آنرا بارگذاری کنيد. حالا روی دکمه بزرگ OK در پنجره سراسری Settings کليک کنيد.
روی دکمه بزرگ Start کليک کنيد تا ماشين مجازیتان برای اولين دفعه بارگذاری شود. اگر کارها درست پيش رفته باشند، اولين چيزی که خواهيد ديد يک پيغام POP-UP است که درباره چگونگی عملکرد صفحهکليد و ماوستان مطلبی را عنوان میکند. از آن صرفنظر کنيد. VirtualBox بوت خواهد شد و بلافاصله به فرآيند نصب ويندوز 8 منتقل خواهد شد. اين نشان میدهد که قسمت مشکلتر کار به خوبی انجام شدهاست. حالا زودتر از آنچه که حدس بزنيد خواهيد توانست در محيط ويندوز 8 و واسط کاربر جديد آن پرسه بزنيد.
در ويندوز 8 به شما خوش بگذرد!
منبع:http://www.shabakeh-mag.com
ارسال توسط کاربر محترم سایت : hasantaleb
شايد پيش از اين و با جستوجو در مطالب مختلفی که پس از معرفی Windows 8 Developer Preview منتشر شد، با نحوه نصب آن روی هاردديسک يا پارتيشنی از هاردديسک آشنا شدهباشيد که البته کار سادهای است.
ولی ممکن است بسياری از شما نخواهيد اين سيستمعامل را که هنوز نسخه نهایی آن منتشر نشده، به صورت کامل و مجزا روی درايو يا بخشی از درايوهاي هاردديسك نصب کند و هدفش تنها نگاهی گذرا بر کم و کيف محصول جديد مايکروسافت باشد. ايرادی ندارد! چون حتی در اينصورت هم میتوانيد با بهکارگيری يک راهکار ساده يعنی استفاده از ماشينهای مجازی، محيط اين سيستمعامل را از نظر بگذارنيد و آنرا مرور کنيد. ماشينهای مجازی برنامههایی هستند که اجازه میدهند در کامپيوتر شخصیتان، يک کامپيوتر ديگر را به صورت مجازی شبيهسازی کنيد. برای شروع کار از اين آدرس برنامه VirtualBox را دانلود کنيد.
پس از نصب برنامه، آنرا اجرا کنيد تا ساخت سيستم مجازی در کامپيوترتان را شروع کنيم. برای آغاز کار، روی دکمه بزرگ New در گوشه بالا و سمت چپ صفحهای که باز شده کليک کنيد. برای ماشين مجازیتان يک نام مناسب انتخاب کنيد و در بخش انتخاب سيستمعامل، Windows 7 را برگزينيد. اطمينان حاصل کنيد که نوع سيستمعامل (32 يا 64 بيتی) با نسخه جاری ويندوز 8 که آنرا دانلود کردهايد، يکسان باشد.
پس از زدن Next، صفحه ديگری باز میشود که در آن از شما میپرسد میخواهيد به سيستمعامل مجازیتان چه مقدار حافظه تخصيص بدهيد؟ نسخه 32 بيتی ويندوز 8 دستکم به يک گيگابايت و نسخه 64 بيتی به دو گيگابايت فضای حافظه نياز دارند ولی هرچه مقدار حافظه رم که به سيستمعامل مجازی اختصاص میدهيد، بيشتر باشد، بهتر است. Next را بزنيد تا انتخابتان تثبيت شود.
بگذاريد گزينههای Virtual Hard Disk و پس از آن Create New Virtual Disk به همان صورتی که هستند، باقی بمانند. فقط در صورتی که میخواهيد در يک برنامه ماشين مجازی ديگر به هاردديسک مجازیتان دسترسی پيدا کنيد، اين گزينهها را تغيير دهيد. میتوانيد به دلخواه خود Dynamically allocated يا Fixed size را انتخاب کنيد. پيشنهاد ما اين است که Dynamically allocated را برگزينيد. در صفحه بعد، اگر ويندوزتان 32 بيتی است دقت کنيد که ديسک مجازیتان دستکم شانزنده گيگابايت فضای حافظه داشته باشد. ويندوزهای 64 بيتی دست کم به بيست گيگابايت فضای حافظه نياز دارند.
باز هم Next را بزنيد تا ماشين مجازیتان ساخته شود. وقتی ماشين مجازی جديد آماده شد، در فهرست ماشينهای موجود در برنامه VirtualBox به نمايش درخواهد آمد. وقتی اين مورد در فهرست نشان دادهشد، روی آن يک بار کليک کرده يا به اصطلاح آنرا هایلايت کنيد و دکمه بزرگ Settings را بزنيد. اگر کامپيوتر شما از مجازیسازی سختافزار پشتيبانی کند، میتوانيد توسط زيرمنوی System به ماشين مجازی اجازه بدهيد تا به هستههای بيشتری از پردازنده دسترسی پيدا کند. اگر نمیدانيد که پردازندهتان از مجازیسازی سختافزار پشتيبانی میکند يا خير، میتوانيد با مراجعه به وبسايت شرکت سازنده يعنی اينتل يا AMD از آن اطلاع پيدا کنيد. اگر پردازندهتان اينتل است مدل آنرا پيدا کنيد و در قسمت Advanced Feature گزينه مربوط به مجازیسازی را بررسي کنيد. اگر پردازندهتان AMD است مدل آن و عبارت AMD Virtualization Technology را پيدا کنيد.
حالا روی زيرمنوی Storage و بعد Empty در زير IDF Controller کليک کنيد. روی آيکون کوچک به شکل CD که کنار فهرست درايو CD/DVD قرار دارد کليک و گزينه Choose a virtual CD/DVD disk file را انتخاب کنيد. فايل Windows 8 .iso را که پيشتر روی کامپيوترتان دانلود کردهبوديد پيدا کرده و آنرا بارگذاری کنيد. حالا روی دکمه بزرگ OK در پنجره سراسری Settings کليک کنيد.
روی دکمه بزرگ Start کليک کنيد تا ماشين مجازیتان برای اولين دفعه بارگذاری شود. اگر کارها درست پيش رفته باشند، اولين چيزی که خواهيد ديد يک پيغام POP-UP است که درباره چگونگی عملکرد صفحهکليد و ماوستان مطلبی را عنوان میکند. از آن صرفنظر کنيد. VirtualBox بوت خواهد شد و بلافاصله به فرآيند نصب ويندوز 8 منتقل خواهد شد. اين نشان میدهد که قسمت مشکلتر کار به خوبی انجام شدهاست. حالا زودتر از آنچه که حدس بزنيد خواهيد توانست در محيط ويندوز 8 و واسط کاربر جديد آن پرسه بزنيد.
در ويندوز 8 به شما خوش بگذرد!
منبع:http://www.shabakeh-mag.com
ارسال توسط کاربر محترم سایت : hasantaleb
/ج