بررسی رابط کاربری ویندوز ۸ و رابط‌های کاربری لینوکسی
ارتباط بین ویندوز۸ و دسکتاپ لینوکس چیست؟ شاید ابتدا این‌طور به نظر بیاید که این دو هیچ ارتباطی با هم ندارند، بخصوص این که نسخه نهایی ویندوز۸ قرار است بسیار متفاوت‌تر از نسخه‌های پیشین باشد.
به گزارش پایگاه خبری فناوری اطلاعات برسام و به نقل از مجله کلیک، اما آیا نسخه‌های جدید همه سیستم‌های عامل به این شکل در خواهند آمد؟ پاسخ این پرسش برای یک کاربر لینوکس واضح و روشن است.
اگر تاکنون نگارش پیش‌نمایش ویندوز۸ را دریافت نکرده‌اید و حوصله نصب آن را ندارید، با یک جستجوی ویدئویی در اینترنت می‌توانید شمای کلی آن را دریافت کنید (هر چند نصب مجازی آن از طریق ویرچوال‌باکس خیلی طول نمی‌کشد).
در این پیش‌نمایش با ۲ دسکتاپ درهم ادغام شده روبه‌رو هستیم؛ یکی دسکتاپی است که تفاوت‌هایی بسیار اندک با ویندوز۷ دارد و دیگری رابط کاربری متروست که ویندوز فون را به یادمان می‌آورد.
دسکتاپ مترو که به‌صورت افقی اسکرول می‌شود، شامل خوشه‌های مختلفی از ویجت‌هاست که مربع‌ها نشان‌دهنده نرم‌افزارها و مستطیل‌ها معرف سرویس‌ها و ابزارهای آنلاین هستند.
با این که این ویجت‌ها می‌توانند جابه‌جا شوند، اما نمی‌توان دسکتاپ را خیلی مرتب کرد؛ چرا که از یک‌سو ۲ سایز مختلف آیتم در صفحه وجود دارد و همچنین نمی‌توان ویجت‌ها را به تم‌های مختلف مرتبط کرد.
از این‌رو، دسکتاپ پر زرق و برقی در مترو انتظارمان را می‌کشد. نرم‌افزارهای مترو به‌صورت تمام صفحه باز می‌شوند و به‌طور عمدی از پلاگین‌ها پشتیبانی نمی‌کنند. برای استفاده از پلاگین‌ها باید سراغ دسکتاپ قدیمی رفت.
هنوز زود است در مورد دسکتاپ مترو قضاوت کنیم، چرا که در حالت پیش‌نمایش قرار دارد و قابلیت‌های خود را به‌طور کامل معرفی نکرده است.
مترو رابط کاربری است که انجام کارها بدون آن که وارد جزئیات بشویم، خیلی پیچیده نخواهد بود و بجز اجرای نرم‌افزار، تقریبا کار دیگری را نمی‌توان با آن انجام داد. در مترو، مایکروسافت سخت در تلاش بوده تا یک نگارش مدرن و صیقل یافته از ویندوز ۱/۳ را عرضه کند.
اگر گاهی اوقات گنوم و یونیتی این حس را در کاربر ایجاد می‌کنند که دم از ابزارهای اصلی سیستم عامل دور افتاده است مترو به‌طور قطع همین گونه عمل می‌کند و انگار آدم به صندلی‌اش بسته شده و مجبور است بدون هدف تایپ کند.
در حال حاضر شاید این تفاوت خیلی زیاد باشد، اما در صورتی که مترو به تکامل برسد و موفق هم عمل کند، تفاوت این دو رابط کاربری از بین خواهد رفت.
به مثال‌های زیر دقت کنید: رابط کاربری دسکتاپ آزاد همواره نیم نگاهی به رقبای تجاری خود دارد تا طراحی را از آنها الهام بگیرد. منوی Kicker در کی‌دی‌ئی شباهت زیادی به منوهای لینوکسی دارد و یونیتی نیز از سیستم عامل OS X الهامات زیادی گرفته است.
گاهی اوقات این وام گرفتن‌ها منطقی است.برای نمونه چیدمان تنظیمات سیستم به شاخه‌های مختلف برای کاربران مناسب‌تر است. این که ویندوز اولین بار آن را انجام داد مهم نیست.
به عنوان مثال محل قرار گرفتن منوها در کی‌دی‌ئی گوشه پایین سمت چپ است و معمولا آن را این‌گونه توجیه می‌کنند که کاربران ویندوزی عادت دارند آنجا به‌دنبال گزینه منو بگردند.
توسعه دهندگان منبع‌باز نتوانسته‌اند این دیدگاه منسوخ فعلی که باید و فقط از نرم‌افزارهای تجاری الهام گرفت را کنار بگذارند و به‌همین دلیل است که دسکتاپ لینوکس همواره پشت سر ویندوز و OS X در حرکت بوده است. مثال‌هایی چون KDE4 و گنوم ۳ از همین دست است.
این احتمال که حالا مترو به‌دنبال دسکتاپ‌های آزاد، روند خود را ادامه می‌دهد نشان‌دهنده این است که توسعه‌دهندگان منبع‌باز جلوتر از مفاهیمی که در مترو لحاظ شده است، در حرکتند. توسعه گنوم ۳ و یونیتی نیز به سمت سادگی است.
البته بخش‌هایی که می‌تواند برای کاربران تازه‌کار مفید باشد، باید طوری طراحی و ارائه شوند که برای کاربران متوسط و پیشرفته هم مفید باشد.
یکی از نکات مهم این است که بیشتر توسعه‌دهندگان دسکتاپ آزاد مصمم هستند دستگاه‌های موبایل باید مدلی برای تمام سیستم‌های دسکتاپ باشد.
این تصمیم باعث می‌شود از چند بار کدنویسی جلوگیری شود و همچنین این نکته را در نظر داشت که کاربران معمولا با موبایل‌ها سریع‌تر خو می‌گیرند و با آنها آشنا هستند.
درست همانند ویندوز۸، اصول طراحی بیشتر دسکتاپ‌های آزاد، همان‌هایی هستند که در دستگاه‌های موبایل نیز استفاده می‌شوند؛ در این خصوص تنها کی‌دی‌ئی است که در برابر این تغییر مقاومت می‌کند.
با پخته‌تر شدن ویندوز۸ و رابط کاربری آن، ممکن است دو حالت پیش بیاید: این که کاربران لینوکسی به بی‌رغبتی‌شان نسبت به این تغییر رابط کاربری ادامه دهند و توسعه‌دهندگان را با نبود قابلیت سفارشی‌سازی مواجه سازند و در نتیجه آنها را کاملا از ادامه راه منصرف کنند؛ یا ویندوز ۸ موفق می‌شود و در این صورت بسیاری از مشکلات از بین می‌رود و توسعه‌دهندگان به مسیر خلاقانه فعلی خود ادامه می‌دهند.
در آینده شاید هیچ‌کدام از مواردی که توصیف کردیم اتفاق نیفتد. مترو می‌تواند توجه همه را به خود جلب کند یا با مخالفت کاربران ویندوز روبه‌رو شود.
توسعه‌دهندگان رابط کاربری دسکتاپ آزاد می‌توانند مسیر خود را در سال آینده تغییر دهند یا شکست ویندوز ۸ باعث شود عمیقا به فکر چاره‌اندیشی بیفتند.
البته این به قدرت مایکروسافت بر می‌گردد که برای تجربیات کاربران خود چه راهکاری در نظر بگیرد.
مایکروسافت روی مترو سرمایه‌گذاری خوبی کرده است و این که دسکتاپ قدیمی و استاندارد ویندوز در نگارش نهایی باقی بماند یا بعد از چندبار به‌روزرسانی کوچک حذف شود، هنوز مشخص نیست.
این که چه بلایی بر سر ویندوز می‌آید، شاید برای هواداران دو آتشه دنیای منبع‌باز چندان مهم نباشد؛ اما رابط کاربری مترو کاملا یک استثناست و می‌تواند مسیر فعلی توسعه‌دهندگان لینوکس را ثابت نگه داشته یا تغییر دهد.
منبع:http://www.barsam.ir
ارسال توسط کاربر محترم سایت : hasantaleb
به گزارش پایگاه خبری فناوری اطلاعات برسام و به نقل از مجله کلیک، اما آیا نسخه‌های جدید همه سیستم‌های عامل به این شکل در خواهند آمد؟ پاسخ این پرسش برای یک کاربر لینوکس واضح و روشن است.
اگر تاکنون نگارش پیش‌نمایش ویندوز۸ را دریافت نکرده‌اید و حوصله نصب آن را ندارید، با یک جستجوی ویدئویی در اینترنت می‌توانید شمای کلی آن را دریافت کنید (هر چند نصب مجازی آن از طریق ویرچوال‌باکس خیلی طول نمی‌کشد).
در این پیش‌نمایش با ۲ دسکتاپ درهم ادغام شده روبه‌رو هستیم؛ یکی دسکتاپی است که تفاوت‌هایی بسیار اندک با ویندوز۷ دارد و دیگری رابط کاربری متروست که ویندوز فون را به یادمان می‌آورد.
دسکتاپ مترو که به‌صورت افقی اسکرول می‌شود، شامل خوشه‌های مختلفی از ویجت‌هاست که مربع‌ها نشان‌دهنده نرم‌افزارها و مستطیل‌ها معرف سرویس‌ها و ابزارهای آنلاین هستند.
با این که این ویجت‌ها می‌توانند جابه‌جا شوند، اما نمی‌توان دسکتاپ را خیلی مرتب کرد؛ چرا که از یک‌سو ۲ سایز مختلف آیتم در صفحه وجود دارد و همچنین نمی‌توان ویجت‌ها را به تم‌های مختلف مرتبط کرد.
از این‌رو، دسکتاپ پر زرق و برقی در مترو انتظارمان را می‌کشد. نرم‌افزارهای مترو به‌صورت تمام صفحه باز می‌شوند و به‌طور عمدی از پلاگین‌ها پشتیبانی نمی‌کنند. برای استفاده از پلاگین‌ها باید سراغ دسکتاپ قدیمی رفت.
هنوز زود است در مورد دسکتاپ مترو قضاوت کنیم، چرا که در حالت پیش‌نمایش قرار دارد و قابلیت‌های خود را به‌طور کامل معرفی نکرده است.
مترو رابط کاربری است که انجام کارها بدون آن که وارد جزئیات بشویم، خیلی پیچیده نخواهد بود و بجز اجرای نرم‌افزار، تقریبا کار دیگری را نمی‌توان با آن انجام داد. در مترو، مایکروسافت سخت در تلاش بوده تا یک نگارش مدرن و صیقل یافته از ویندوز ۱/۳ را عرضه کند.
اگر گاهی اوقات گنوم و یونیتی این حس را در کاربر ایجاد می‌کنند که دم از ابزارهای اصلی سیستم عامل دور افتاده است مترو به‌طور قطع همین گونه عمل می‌کند و انگار آدم به صندلی‌اش بسته شده و مجبور است بدون هدف تایپ کند.
در حال حاضر شاید این تفاوت خیلی زیاد باشد، اما در صورتی که مترو به تکامل برسد و موفق هم عمل کند، تفاوت این دو رابط کاربری از بین خواهد رفت.
به مثال‌های زیر دقت کنید: رابط کاربری دسکتاپ آزاد همواره نیم نگاهی به رقبای تجاری خود دارد تا طراحی را از آنها الهام بگیرد. منوی Kicker در کی‌دی‌ئی شباهت زیادی به منوهای لینوکسی دارد و یونیتی نیز از سیستم عامل OS X الهامات زیادی گرفته است.
گاهی اوقات این وام گرفتن‌ها منطقی است.برای نمونه چیدمان تنظیمات سیستم به شاخه‌های مختلف برای کاربران مناسب‌تر است. این که ویندوز اولین بار آن را انجام داد مهم نیست.
به عنوان مثال محل قرار گرفتن منوها در کی‌دی‌ئی گوشه پایین سمت چپ است و معمولا آن را این‌گونه توجیه می‌کنند که کاربران ویندوزی عادت دارند آنجا به‌دنبال گزینه منو بگردند.
توسعه دهندگان منبع‌باز نتوانسته‌اند این دیدگاه منسوخ فعلی که باید و فقط از نرم‌افزارهای تجاری الهام گرفت را کنار بگذارند و به‌همین دلیل است که دسکتاپ لینوکس همواره پشت سر ویندوز و OS X در حرکت بوده است. مثال‌هایی چون KDE4 و گنوم ۳ از همین دست است.
این احتمال که حالا مترو به‌دنبال دسکتاپ‌های آزاد، روند خود را ادامه می‌دهد نشان‌دهنده این است که توسعه‌دهندگان منبع‌باز جلوتر از مفاهیمی که در مترو لحاظ شده است، در حرکتند. توسعه گنوم ۳ و یونیتی نیز به سمت سادگی است.
البته بخش‌هایی که می‌تواند برای کاربران تازه‌کار مفید باشد، باید طوری طراحی و ارائه شوند که برای کاربران متوسط و پیشرفته هم مفید باشد.
یکی از نکات مهم این است که بیشتر توسعه‌دهندگان دسکتاپ آزاد مصمم هستند دستگاه‌های موبایل باید مدلی برای تمام سیستم‌های دسکتاپ باشد.
این تصمیم باعث می‌شود از چند بار کدنویسی جلوگیری شود و همچنین این نکته را در نظر داشت که کاربران معمولا با موبایل‌ها سریع‌تر خو می‌گیرند و با آنها آشنا هستند.
درست همانند ویندوز۸، اصول طراحی بیشتر دسکتاپ‌های آزاد، همان‌هایی هستند که در دستگاه‌های موبایل نیز استفاده می‌شوند؛ در این خصوص تنها کی‌دی‌ئی است که در برابر این تغییر مقاومت می‌کند.
با پخته‌تر شدن ویندوز۸ و رابط کاربری آن، ممکن است دو حالت پیش بیاید: این که کاربران لینوکسی به بی‌رغبتی‌شان نسبت به این تغییر رابط کاربری ادامه دهند و توسعه‌دهندگان را با نبود قابلیت سفارشی‌سازی مواجه سازند و در نتیجه آنها را کاملا از ادامه راه منصرف کنند؛ یا ویندوز ۸ موفق می‌شود و در این صورت بسیاری از مشکلات از بین می‌رود و توسعه‌دهندگان به مسیر خلاقانه فعلی خود ادامه می‌دهند.
در آینده شاید هیچ‌کدام از مواردی که توصیف کردیم اتفاق نیفتد. مترو می‌تواند توجه همه را به خود جلب کند یا با مخالفت کاربران ویندوز روبه‌رو شود.
توسعه‌دهندگان رابط کاربری دسکتاپ آزاد می‌توانند مسیر خود را در سال آینده تغییر دهند یا شکست ویندوز ۸ باعث شود عمیقا به فکر چاره‌اندیشی بیفتند.
البته این به قدرت مایکروسافت بر می‌گردد که برای تجربیات کاربران خود چه راهکاری در نظر بگیرد.
مایکروسافت روی مترو سرمایه‌گذاری خوبی کرده است و این که دسکتاپ قدیمی و استاندارد ویندوز در نگارش نهایی باقی بماند یا بعد از چندبار به‌روزرسانی کوچک حذف شود، هنوز مشخص نیست.
این که چه بلایی بر سر ویندوز می‌آید، شاید برای هواداران دو آتشه دنیای منبع‌باز چندان مهم نباشد؛ اما رابط کاربری مترو کاملا یک استثناست و می‌تواند مسیر فعلی توسعه‌دهندگان لینوکس را ثابت نگه داشته یا تغییر دهد.
منبع:http://www.barsam.ir
ارسال توسط کاربر محترم سایت : hasantaleb
/ج
