پرنده اي که در قفس دنيا جا نشد
نویسنده: مسعود آب آذری
زندگي و شهادت سرهنگ خلبان شهيد علي اکبر اسماعيل زاده
روستاي بائوده ي آمل روزهاي گرمي را در تابستان 1352 خورشيدي پشت سر مي گذاشت. تمام کائنات دست به دست هم داده بودند تا لحظاتي خنک، روح بخش، با طراوت و شاداب را با تولد انساني از تبار نيکان جاي گزين روزهاي نفس گير بائوده بکنند.
از اين رو خداوند هستي عنايت کرد و به پدر و مادري کشاورز، معتقد و صبور از خانواده ي اسماعيل زاده پسري عطا کرد به نام علي اکبر.
وقتي چشم هاي علي اکبر براي نخستين بار به ديدن طبيعت بائوده روشن شد، خنکاي زندگي در شريان روستا جاري شد و روزهاي نفس گير و گرم با بارش رحمت الهي براي هميشه رخت عزيمت بستند و رفتند و جاي خود را به زندگي، عشق و شادابي بخشيدند.
ابرو باد و مه و خورشيد و فلک، دست همت شان را از هم نگشودند، بلکه علي اکبر را از روزهاي طفوليت به مهرباني و صبوري عبور دادند و به سال هاي کسب علم و تحصيل دانش رساندند. علي اکبر دوران تحصيلاتش را در بائوده سپري کرد و هم زمان به ورزش بوکس و کشتي هم مي پرداخت. تلاش و پشت کار در کنار موفقيت هاي تحصيلي به او اين امکان را مي داد که از ميادين ورزشي بوکس و کشتي مقام نخست مسابقات شهرستان آمل را کسب کند.
اوقات فراغت او تنها با ورزش پرنمي شد، بلکه کمک به پدر و مادر در کار کشاورزي، تلاوت قرآن، مطالعه تفاسير سوره هاي مختلف، همچنين تلاش در حفظ چند جز از کلام الله مجيد از ديگر برنامه هاي اوقات فراغت از درس و مدرسه و کارهاي جانبي او بود.
نحستين تصميم علي اکبراسماعيل زاده پس از دريافت مدرک ديپلم شرکت در آزمون دانشکده افسري دانشگاه امام علي (ع) که با قبولي در رشته ي مديريت دولتي، سرافرازانه آن را پشت سر گذاشت و در سال 1371 وارد دانشکده افسري امام علي (ع)- متعلق به نيروي زميني ارتش جمهوري اسلامي ايران- شد.
او طي چهار سال تحصيل در دانشکده ي امام علي (ع) علاوه بر کسب علم مديريت دولتي به تذهيب نفس و تصحيح رفتارهاي فردي و اجتماعي اش مي پرداخت. اين کار از او جواني خوش سيرت و انديشمند ساخته بود تا جايي که اساتيد و فرمانده هان دانشکده او را درآينده از ذخيره هاي ارزشمند ارتش جمهوري اسلامي به شمار مي آوردند.
اسماعيل زاده مدرک کارشناسي مديريت دولتي را از دانشگاه امام علي (ع) نيروي زميني ارتش گرفت و با درجه ي ستوان دومي خدمت نظامي اش را در ارتش آغاز کرد، اما اين پايان تلاش هاي وي در فراگيري علوم مورد علاقه اش نبود. گرايش باطني او به خلباني او را وادار کرد تا پس از دريافت مدرک کارشناسي در آزمون پذيرش خلباني هوانيروز شرکت کند و پس از قبولي براي طي کردن دوره هاي آموزشي به پايگاه هوانيروز منتقل شود.
دوران آموزش او در هوانيروز هم با موفقيت هاي پي در پي توامان بود. کسب رتبه ي نخست تکاوري نيروي زميني ارتش، به دست آوردن عنوان مرد سال کوهستان اصفهان در سال 1377و احراز رتبه ي اول آموزش خلباني در پايگاه هوانيروز اصفهان، بخشي از موفقيت هاي وي به شمار مي آيند و نشان دهنده ي علاقه ي او به کاري است که انتخاب کرده بود.
کسب مقام نخست دوره ي آموزش خلباني به او اين امکان را داده بوده که به جاي بالگرد شنوک، بالگرد کبري را براي پرواز تخصصي انتخاب کند. بالگرد کبري براي او يادآور رشادت هاي شهداي مازندراني هوانيروز يعني شهيد احمد کشوري، شهيد قاسمي، شهيد شيرودي و... بود.
خلبان اسماعيل زاده، دوره ي فراگيري پرواز تخصصي کبري را هم با موفقيت سپري کرد.
فرماندهان رده هاي بالا در هوانيروز به خاطر هوش، ذکاوت، تعهد، تخصص و مديريتي که در او مشاهده کرده بودند، مدتي او را به عنوان فرمانده ي يگان دانش آموزان شهيد وطن پور هوانيزوز منصوب کردند.
زندگي خلبان شجاع هوانيروز- علي اکبر اسماعيل زاده - پر ازفراگيري، آموزش و کسب موفقيت ها و پيروزي هاست.
او در کنار سپري کردن دوره هاي تخصصي پرواز و طي نمودن مراحل مختلف آموزش خلباني به ورزش شنا هم روي آورد و در رشته هاي ورزشي کشتي و شنا افتخارات فراواني براي هوانيروز کسب کرد و از قهرمانان ورزشي هوانيروز در اين دو رشته به شمار مي رفت.
سرهنگ خلبان علي اکبراسماعيل زاده با شهادتش، که دراولين روز از خرداد ماه سال 1378 به همراه استادش حبيب الله نمازيان در مانور دارنگون شيراز بر اثر سانحه روي داد، به جوان هاي نسل بعد از خود آموخت که راه تلاش براي رسيدن به انديشه هاي تازه تر و ورود به دنياي دانش و تخصص بسته نيست. او ثابت کرد که اراده و پشت کار در شناخت مجهولات هستي و پشت پا زدن به متعلقات دنيايي مي تواند ما را چون سيمرغ منطق الطير به مقصد نهايي مان برساند.
منبع: آب آذری .مسعود / عبور از نهایت / انتشارات سازمان حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس ارتش / تهران :چاپ اول .1386
روستاي بائوده ي آمل روزهاي گرمي را در تابستان 1352 خورشيدي پشت سر مي گذاشت. تمام کائنات دست به دست هم داده بودند تا لحظاتي خنک، روح بخش، با طراوت و شاداب را با تولد انساني از تبار نيکان جاي گزين روزهاي نفس گير بائوده بکنند.
از اين رو خداوند هستي عنايت کرد و به پدر و مادري کشاورز، معتقد و صبور از خانواده ي اسماعيل زاده پسري عطا کرد به نام علي اکبر.
وقتي چشم هاي علي اکبر براي نخستين بار به ديدن طبيعت بائوده روشن شد، خنکاي زندگي در شريان روستا جاري شد و روزهاي نفس گير و گرم با بارش رحمت الهي براي هميشه رخت عزيمت بستند و رفتند و جاي خود را به زندگي، عشق و شادابي بخشيدند.
ابرو باد و مه و خورشيد و فلک، دست همت شان را از هم نگشودند، بلکه علي اکبر را از روزهاي طفوليت به مهرباني و صبوري عبور دادند و به سال هاي کسب علم و تحصيل دانش رساندند. علي اکبر دوران تحصيلاتش را در بائوده سپري کرد و هم زمان به ورزش بوکس و کشتي هم مي پرداخت. تلاش و پشت کار در کنار موفقيت هاي تحصيلي به او اين امکان را مي داد که از ميادين ورزشي بوکس و کشتي مقام نخست مسابقات شهرستان آمل را کسب کند.
اوقات فراغت او تنها با ورزش پرنمي شد، بلکه کمک به پدر و مادر در کار کشاورزي، تلاوت قرآن، مطالعه تفاسير سوره هاي مختلف، همچنين تلاش در حفظ چند جز از کلام الله مجيد از ديگر برنامه هاي اوقات فراغت از درس و مدرسه و کارهاي جانبي او بود.
نحستين تصميم علي اکبراسماعيل زاده پس از دريافت مدرک ديپلم شرکت در آزمون دانشکده افسري دانشگاه امام علي (ع) که با قبولي در رشته ي مديريت دولتي، سرافرازانه آن را پشت سر گذاشت و در سال 1371 وارد دانشکده افسري امام علي (ع)- متعلق به نيروي زميني ارتش جمهوري اسلامي ايران- شد.
او طي چهار سال تحصيل در دانشکده ي امام علي (ع) علاوه بر کسب علم مديريت دولتي به تذهيب نفس و تصحيح رفتارهاي فردي و اجتماعي اش مي پرداخت. اين کار از او جواني خوش سيرت و انديشمند ساخته بود تا جايي که اساتيد و فرمانده هان دانشکده او را درآينده از ذخيره هاي ارزشمند ارتش جمهوري اسلامي به شمار مي آوردند.
اسماعيل زاده مدرک کارشناسي مديريت دولتي را از دانشگاه امام علي (ع) نيروي زميني ارتش گرفت و با درجه ي ستوان دومي خدمت نظامي اش را در ارتش آغاز کرد، اما اين پايان تلاش هاي وي در فراگيري علوم مورد علاقه اش نبود. گرايش باطني او به خلباني او را وادار کرد تا پس از دريافت مدرک کارشناسي در آزمون پذيرش خلباني هوانيروز شرکت کند و پس از قبولي براي طي کردن دوره هاي آموزشي به پايگاه هوانيروز منتقل شود.
دوران آموزش او در هوانيروز هم با موفقيت هاي پي در پي توامان بود. کسب رتبه ي نخست تکاوري نيروي زميني ارتش، به دست آوردن عنوان مرد سال کوهستان اصفهان در سال 1377و احراز رتبه ي اول آموزش خلباني در پايگاه هوانيروز اصفهان، بخشي از موفقيت هاي وي به شمار مي آيند و نشان دهنده ي علاقه ي او به کاري است که انتخاب کرده بود.
کسب مقام نخست دوره ي آموزش خلباني به او اين امکان را داده بوده که به جاي بالگرد شنوک، بالگرد کبري را براي پرواز تخصصي انتخاب کند. بالگرد کبري براي او يادآور رشادت هاي شهداي مازندراني هوانيروز يعني شهيد احمد کشوري، شهيد قاسمي، شهيد شيرودي و... بود.
خلبان اسماعيل زاده، دوره ي فراگيري پرواز تخصصي کبري را هم با موفقيت سپري کرد.
فرماندهان رده هاي بالا در هوانيروز به خاطر هوش، ذکاوت، تعهد، تخصص و مديريتي که در او مشاهده کرده بودند، مدتي او را به عنوان فرمانده ي يگان دانش آموزان شهيد وطن پور هوانيزوز منصوب کردند.
زندگي خلبان شجاع هوانيروز- علي اکبر اسماعيل زاده - پر ازفراگيري، آموزش و کسب موفقيت ها و پيروزي هاست.
او در کنار سپري کردن دوره هاي تخصصي پرواز و طي نمودن مراحل مختلف آموزش خلباني به ورزش شنا هم روي آورد و در رشته هاي ورزشي کشتي و شنا افتخارات فراواني براي هوانيروز کسب کرد و از قهرمانان ورزشي هوانيروز در اين دو رشته به شمار مي رفت.
سرهنگ خلبان علي اکبراسماعيل زاده با شهادتش، که دراولين روز از خرداد ماه سال 1378 به همراه استادش حبيب الله نمازيان در مانور دارنگون شيراز بر اثر سانحه روي داد، به جوان هاي نسل بعد از خود آموخت که راه تلاش براي رسيدن به انديشه هاي تازه تر و ورود به دنياي دانش و تخصص بسته نيست. او ثابت کرد که اراده و پشت کار در شناخت مجهولات هستي و پشت پا زدن به متعلقات دنيايي مي تواند ما را چون سيمرغ منطق الطير به مقصد نهايي مان برساند.
منبع: آب آذری .مسعود / عبور از نهایت / انتشارات سازمان حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس ارتش / تهران :چاپ اول .1386
/ج
