«سهيل احساني بنافتي » افتخارآفرين ايراني است که در تاريخ 19 /8 /1369 در ساري متولد شد. تحصيلاتش را در رشته رياضي و فيزيک دبيرستان شهيد بهشتي ساري (سمپاد) به پايان رساند. دو برادر و يک خواهر دارد. مادرش فوق ديپلم و پدرش ديپلم دارد.
در حال حاضر در رشته برق دانشگاه صنعتي شريف مشغول به تحصيل است. وي در المپياد جهاني کامپيوتر به مدال نقره دست يافت. با او بيشتر آشنا شويد:
-چطور به کامپيوتر علاقه مند شديد؟
برادر بزرگترم در المپياد کامپيوتر سال 78 مدال برنز کشوري گرفت و کتابهايش خانه مان بود، از روي کنجکاوي کتابها را ورق مي زدم که همين باعث شد به سمت کامپيوتر گرايش پيدا کنم و وقتي کتاب هاي کامپيوتر را خواندم. به مباحث آن علاقه مند شدم و همين امر برايم هدف شد.
-چگونه به المپياد راه پيدا کرديد؟
امتحان مرحله اول المپياد در بهمن ماه برگزار شد که 300 نفر انتخاب شديم و دانش آموزان دوم دبيرستان مجاز به شرکت بودند و سؤالات هم تستي بود. سال بعد ارديبهشت ماه مرحله دوم المپياد برگزار شد و امتحان تشريحي بود و تعداد 30 نفر انتخاب شديم. مرحله سوم تابستان همان سال و براي طلاي کشوري تلاش کرديم و سال بعد امتحان نهايي برگزار شد و چهار نفر انتخاب شديم و به المپياد جهاني کامپيوتر راه يافتيم. البته در اين مرحله دانش آموزاني که سال قبل مدال طلاي کشوري گرفته بودند، مي توانستند مجدداً شرکت کنند. در المپياد جهاني، براي سؤالاتي که داده شد، بايد برنامه کامپيوتري مي نوشتيم. يعني سؤالات؛ فقط برنامه نويسي بود. چهار سؤال داده شده بود و پنج ساعت فرصت داشتيم و روز بعد باز چهار سؤال و پنج ساعت وقت تا به سؤالات پاسخ دهيم.
-روزي چند ساعت مطالعه مي کرديد؟
از مرحله کشوري به بعد امتحان تئوري نيست؛ و بنده هم روزي 6-5 ساعت برنامه نويسي داشتم.
- آيا رتبه مورد نظرتان را کسب کرديد؟
مطمئن بودم طلا مي گيرم ولي از آنجا که تجربه المپياد جهاني نداشتم، عواملي همچون استرس و...باعث شد، نتوانم خوب امتحان دهم و مدال نقره گرفتم.
-تأثير اين رشته در زندگي شما به چه صورت است؟
المپياد کامپيوتر، مباحث فکري دارد و فقط برنامه نويسي صرف نيست يعني علاوه بر اطلاعات کامپيوتري، فرد نياز به هوش، خلاقيت و رياضي دارد تا خوب فکر کند و موفق شود. المپياد کامپيوتر باعث مي شود دانش آموز خوب فکر کردن را ياد بگيرد و مسائل زندگي را بهتر و راحت تر آناليز کند.
- به نظر شما ويژگي خاصي براي يادگيري کامپيوتر لازم است؟
نه، فقط گرايش به کامپيوتر و علاقه مندي لازم است و معلم خوب.
- سخت ترين مبحث کامپيوتر، چه بخشي است؟
کامپيوتر سختي ندارد. مبحثي که براي من لذت بخش است، بخش گراف است؛ يعني رياضيات و علوم کامپيوتر.
-دوست داريد به کجا برسيد؟
دوست دارم ايده جديد و حرکتي نو را پايه گذاري کنم و در رشته خودم مقاله و تحقيق جديد ارايه دهم و تلاش کنم ديگران نيز آن را ادامه دهند و کامل تر کنند.
- محيط مدرسه چقدر در موفقيت تان نقش داشت؟
با توجه به اينکه در مدرسه سمپاد درس مي خواندم، محيط آنجا دانش آموزان را بيشتر جذب المپياد مي کرد؛ تعدادي براي کنکور و تعدادي در المپيادهاي مختلف. اگر مدرسه ام، اين چنين نبود، شايد به سمت المپياد نمي رفتم.
- از مدرسه شما چند المپيادي بيرون آمده است؟
از دانش آموزان سال بالاتر يک مدال طلاي المپياد جهاني نجوم – فراز عنايتي – و از بچه هاي همسن خودم يک نفر المپياد رياضي – محمد جواد اکبري – بودند.
- بهترين خاطره اي که از مدرسه داريد؟
دبيرستان ما در ساري است و منطقه ي شمال هميشه باران زا. هفته اي يک بار ورزش داشتيم و علي رغم باران شديدي که مي باريد ما فوتبال بازي مي کرديم. روند مدرسه چنين بود که دوران دبيرستان، بچه هاي سال اول هر کلاس به سال بعد مي رفتند؛ کنار هم بودن بسيار لذت بخش بود.
-مهمترين دغدغه تان در مدرسه چه بود؟
تلاش براي المپياد، هر چند نگران نتيجه نبودم زيرا اگر رتبه هم به دست نمي آوردم مطالب زيادي ياد گرفته بودم و آموخته هايم اضافه شده بود.
- اکنون چه دغدغه اي داريد؟
بيشتر تلاش کنم، زيرا در دانشگاه خود دانشجو بايد دنبال مطالب برود و ياد بگيرد و آن را پياده کند.
- به نظر شما دانش آموز واقعي چه کسي است؟
کسي که دنبال درس و علم باشد و روندي را کامل کند و با آن دانش ياد گرفته خدمت و کمکي به صنعت و ساختار کشور بکند نه اينکه براي مدرک آن راه را طي نمايد.
- به جز درس، فعاليت ديگري داريد؟
قبلاً سه تار مي زدم که مدت يک سال است به خاطر المپياد آن را کنار گذاشتم. اکنون به جز ساز زدن، هفته اي دو روز هم ورزش مي کنم.
- حرف خاصي داريد، بفرماييد؟
بعضي از بچه هاي نخبه بعد از چهار سال به فکر خارج رفتن مي افتند. اگر آنجا موفق شوند بر نمي گردند و تلاشي براي بازگشت به کشور ندارند. از مسؤولين مي خواهم شرايطي فراهم کنند تا بچه هاي نخبه جذب شوند. محيط کار و جو علمي به وجود آورند و دانشجويان جاي پيشرفت داشته باشند تا به خارج نروند. مثلاً انجمني باشد و مرکزي که مقالات علمي و پروژه هاي علمي فعال باشد. در حال حاضر در استان مازندران که هر ساله چند المپياد و کنکوري از مدارس آن بيرون مي آيد، خانه رياضيات ندارد، و اين نياز حس مي شود.
براي هم سن و سالانتان چه صحبتي داريد؟
هر کس در هر زمينه اي بايد هدف و ايمان داشته باشد. ايمان و تلاش براي رسيدن به هدف 90 درصد موفقيت و پيشرفت است. کسي که درس مي خواند، هدفش درس خواندن باشد نه وقت تلف کردن.
منبع: نشريه جوانان امروز، شماره 2095.
