شکرگزاري راه رسيدن به آرامش

امروزه در دنياي سرعت و تکنولوژي آنچنان در فکر و نگران هستيم که اغلب فراموش مي کنيم براي ارزيابي مسيري که تا کنون پيموده ايم، بايد نيم نگاهي هم به گذشته بيندازيم. همه ي ما افرادي را مي شناسيم که در ظاهر صاحب همه چيز هستند؛ شغل عالي، زندگي مرفه و منبع در آمد مکفي، اما با اين حال، نگران و مضطربند و احساس خوشبختي نمي کنند؛ در حالي که افراد ديگري را مي شناسيم که حداقل در ظاهر چيز زيادي ندارند، ولي با اين وجود، شاد و بشاش به نظر مي رسند. آيا متوجه شده ايد که روزانه چقدر به فکر کمبودها و کاستي هاي زندگي هستيم يا مرتباً در ترس از دست دادن بسر مي بريم؛ کمبود حقيقي يا ترس از دست دادن زمان. منبع در آمد ، پول، سلامتي، توانايي، مهارت، انرژي ، مطمئن بودن و ...يا احساس ازدست دادن روابط، کنترل ، انگيزه، لذت، حمايت، تسلط، موفقيت، اعتبار، اعتماد ، اطمينان، عشق و قدرشناسي.
همه ي اين واژه ها موضوعاتي هستند که بخش عظيمي از گفت و گوها و افکار ما را به خود مشغول داشته اند. زماني که توجه مان مرتبا روي کاستي ها و کمبودها متمرکز است. بخصوص هنگامي که به درست يا به غلط، احساس مي کنيم که در مورد آن هيچ کاري از دست مان برنمي آيد. ارگانيسم بدن در برابر اين عجز و ناتواني، به صورت استرس واکنش نشان مي هد، کاملاً مشخص است که ما همان چيزي خواهيم شد که مرتباً به آن فکر مي کنيم و روي آن تمرکز داريم. تمرکز روي نقص ها و کمبودها به خودي خود بد نيست وچه بسا همانند موتوري موجب حرکت انسان شود و او را به عمل وادارد، اما زماني که اين کمبود با حس عجز و ناتواني همراه شود، در آن صورت ارگانيسم بدن به صورت اضطراب و استرس از خود واکنش نشان مي دهد.
در اينجا تمريني به شما پيشنهاد مي شود که اگر بطور مرتب آن را انجام دهيد، بدون شک مي توانيد وضعيت ذهني خود را بهبود ببخشيد، استرس و اضطراب تان را کاهش دهيد و چه بسا اين روش به شما کمک کند تا بهتر بخوابيد.
در اين تمرين که بيش از پنج دقيقه به طول نمي انجامد. شما بايد به حس وفور نعمت وصل شويد و نعمت هاي بي شمار زندگي تان را جلو چشمان تان بياوريد. زماني که احساس مي کنيد سرشار از نعمت هستيد. اين حس سبب مي شود تا بتوانيد در زندگي شخصي و حرفه يي تان شکرگزاري را بجا آوريد و همه ي چيزها و همه ي افرادي که براي تان ارزشمند هستند، سب مي شوند تا شما از درون، خود را غني احساس کنيد. در ابتدا براي انجام اين تمرين بايد سؤالي از خود بپرسيد؛ اگر واقعاً مي خواستم شکرگزاري کنم، بابت چه چيزي در زندگي ام مي توانستم شاکر و حق شناس باشم؟ پاسخ به اين سؤال شروع تمرين است. شما مي توانيد اين تمرين را صبح قبل از برخاستن از رختخواب، در هنگام اصلاح صورت يا دوش گرفتن، به هنگام پياده روي روزانه، ورزش کردن، درون اتومبيل هنگام رفتن سرکار، داخل مترو، در راه برگشت به خانه از اداره در پايان روز و لحظه ي رفتن به رختخواب، انجام دهيد.
هر روز صبح وقتي از خواب بيدار مي شوم، روزم را با اين فکر شروع مي کنم که، در اين جهان بي کران وجود داشتن، نعمتي به تمام معناست و از اينکه مي توانم نفس بکشم، زندگي کنم، ذره ي درخشاني از زندگي باشم و هنوز يک روز براي زندگي کردن پيش رو دارم، شکرگزار هستم.
سپس اين شانس را جلو چشمانم مي آورم که مي توانم از حواس پنجگانه ام بهره ببرم. مي توانم به زيبايي هاي طبيعت بنگرم. شاهکار هنري نقاشان بزرگ و خنده ي مردم را ببينم. به اين شانس مي انديشم که مي توانم انسان ها را دوست بدارم و نوازش آفتاب و باد را روي بدنم احساس کنم. مي توانم طعم خوراکي ها را بچشم، مي توانم به نواي موسيقي هاي مورد علاقه ام، به صداي کساني که دوست شان دارم، به صداي رودخانه و وزش باد گوش فرادهم.
سپس خدا را به خاطر سلامتي که در وجودم قرار داده، به خاطر انرژي که به من توان حرکت مي دهد و اين امکان را مي دهد تا شروع به حرکت کنم و کارهايم را انجام دهم. شکر مي گويم.
و بعد به کساني که دوست شان دارم فکر مي کنم. افرادي که به من عشق مي ورزند حضور آنها در زندگي ام برکت بزرگي به شما مي آيد؛ همسرم، فرزندانم، عروس و دامادم، نوه هايم، خانواده و دوستانم. زماني که به آنها فکر مي کنم، صورت شان را به وضوح در ذهنم مجسم مي کنم يا سعي مي کنم محسنات شان را مدنظر آورم و از برکت وجود آنها در زندگي ام، احساس کنم که از نعمت و شانس بزرگي برخوردارم.
سپس به خاطر مسافرت هايي که تا کنون رفته ام شکرگزاري مي کنم و مکان هاي خاصي را که طي سفرهايم ديده ام دوباره در ذهنم مرور مي کنم.
به راحتي و آسايشي مي انديشم که در زندگي روزانه از آن بهره مندم، به خانه ام که در محيط گرم و صميمي اش مي توانم از ملاقات هاي دلنشيني با فرزندان و دوستانم داشته باشم و اينکه از اين شانس برخوردارم که نزديک محل سکونتم را طبيعت احاطه کرده است
به خاطر اينکه مي توانم در کشوري زندگي کنم که صلح و آرامش در آن حکمفرماست، شکرگزار هستم.
خدا را سپاس مي گويم براي آنکه به شغل مورد علاقه ام اشتغال دارم و به خاطر افرادي که اين فرصت را برايم فراهم کرده اند تا در زندگي شخصي و از نظر شغلي پيشرفت کنم، شکرگزار هستم.
با اين شکرگزاري ها طي سه الي پنج دقيقه، درون تان را سرشار از تمام چيزهايي کنيد که در زندگي براي تان ارزشمند هستند. البته کمبودها و کاستي ها همواره وجود دارند و راحت تر از نعمت ها به ذهن راه مي يابند. اما در لحظاتي که به نکات مثبت زندگي خود فکر مي کنيد . جايي براي نکات منفي در ذهن وجود ندارد.
منبع: مجله 7 روز زندگي شماره 101