نمايشگرهايي كه حركت دست شما را مي خوانند!

شايد براي شما هم اين سوال پيش آمده باشد كه نمايشگرهاي لمسي چگونه محل اشاره شما را تشخيص مي دهند؟
نمايشگرهاي لمسي به تدريج با كاهش قيمت شان فراگيرتر مي شوند. اين نمايشگرها براساس 3 روش محل لمس يك شخص را شناسايي مي كنند:
1- مقاومتي
2- خازني
3- امواج سطحي انعكاسي
سيستم مقاومتي تشكيل شده از يك صفحه شيشه اي معمولي است كه با ورقه هايي كه يكي هادي و ديگري مقاومت دار است، پوشانده شده است. اين دو لايه توسط صفحه اي عايق از هم جدا نگه داشته مي شوند و يك لايه مقاوم در برابر خراش روي همه آنها را مي پوشاند. هنگام روشن بودن نمايشگر، در اين دو صفحه جريان الكتريكي برقرار مي شود. هنگامي كه كاربر يك نقطه از صفحه را لمس مي كند، در آن نقطه دو لايه به هم متصل مي شوند. تغيير در جريان الكتريكي توسط رايانه (يا پردازنده دستگاه) محاسبه شده و مختصات نقطه اتصال به دست مي آيد. چون مختصات صفحه شناخته شده است، يك درايور خاص (نرم افزار راه انداز) اين نقطه لمس شده را به چيزي كه قابل فهم براي سيستم عامل باشد، ترجمه مي كند. اين عمل بسيار شبيه به درايور موشواره (ماوس) است كه حركت ماوس را به كليك يا حركت در صفحه ترجمه مي كند.
اين كاهش، در مدارهايي كه در چهار گوشه نمايشگر قرار دارند، اندازه گيري مي شوند و رايانه محاسبه كرده و از تغيير نسبي بار در هر كدام از گوشه ها، دقيقاً محل تماس را پيدا كرده و آن را به نرم افزار درايور منتقل مي كند. يك مزيت سيستم خازني بر سيستم مقاومتي اين است كه تقريباً 90 درصد نور نمايشگر را از خود عبور مي دهد؛ در حالي كه سيستم مقاومتي تنها حدود 75 درصد از نور را از خود عبور مي دهد و اين باعث مي شود كه تصوير در چنين سيستم هايي بسيار شفاف تر از سيستم هاي مقاومتي به نظر آيد.
در نمايشگرهاي با سيستم امواج سطحي انعكاسي، دو مبدل (ترانسديوسر؛ يكي گيرنده و ديگري فرستنده) در امتداد محورهاي x و y صفحه شيشه اي نمايشگر قرار داده شده اند. همچنين بر روي شيشه، منعكس كننده هايي هستند كه سيگنال ها را از فرستنده به گيرنده منتقل مي كنند. مبدل گيرنده توانايي اين را دارد كه هرگونه اغتشاش در اين سيگنال ها را كه توسط لمس صفحه ايجاد شده باشد، شناسايي و محل آن را نيز كشف كند.
در اين روش، هيچ لايه اي به صفحه نمايشگر اضافه نمي شود و بنابراين 100 درصد نور نمايشگر به چشم رسيده و شفافيت فوق العاده اي نسبت به سيستم هاي قبلي دارد. اين شفافيت فوق العاده در سيستم امواج انعكاسي، آن را مناسب ترين روش براي نمايش تصاوير گرافيكي بسيار دقيق مي سازد.
تفاوت ديگر اين سيستم ها در چيزي است كه باعث لمس صفحه شده است. در يك سيستم مقاومتي، لمس كردن بايستي سبب اتصال دو لايه به هم شود و فرقي نمي كند كه اين اتصال توسط انگشت دست كاربر باشد و يا توسط يك قلم صورت گيرد. اما در سيستم خازني حتماً بايستي يك اتصال با شيء هادي (رساناي بار الكتريكي) صورت بگيرد(كه معمولاً انگشت كاربر است) تا يك لمس فرض شود. سيستم امواج انعكاسي نيز همانند سيستم مقاومتي بوده و اجازه لمس با هر چيزي را به جز اشياي كوچك و سخت (مانند نوك خودكار) به ما مي دهد.
از لحاظ قيمت تمام شده، سيستم مقاومتي ارزان ترين است. در اين سيستم، لايه ها مي توانند توسط اشياي تيز از بين بروند. سيستم امواج انعكاسي سطحي معمولاً گران ترين است.
منبع: نشريه دانشمند شماره 549