مزار حضرت عامُوس (علیه السلام)

حضرت عاموس (علیه السلام) از پیامبران الهی است که بر بنی اسرائیل مبعوث شد. نام آن حضرت در قرآن کریم نیامده، اما در انجیل برنابا از او با عبارت «پیغمبر خدا عاموس» یاد شده است.(1) در مجموعه کتاب مقدس نیز کتابی به نام «کتاب عاموس» وجود دارد و در آن 6 بار نام عاموس (علیه السلام) تکرار شده است.(2) در ابتدای این کتاب آمده است: «... عاموس... از شبانان تِقؤع بود».(3) حضرت عاموس (علیه السلام) از بزرگ ترین پیامبران در قرن 8 ق.م بود. موطن او در شهر کوچک تِقؤع در 12 کیلومتری جنوب غربی بیت المقدس بود و به شغل شبانی اشتغال داشت.(4)
زمانی که آن حضرت گوسفندان خود را برای فروش به مراکز پرجمعیت تجاری در شمال فلسطین برد، در آن جا انحطاط ایشان را دید. در این حال، او را مکاشفاتی دست داد و به او الهام شد که مردم شمال محکوم به قضای الهی و گرفتار غضب او هستند. پس حضرت عاموس (علیه السلام) در بیت ایل و سایر نقاط در فلسطین، الهامات خود را به تحریر درآورد و سخنان او مَملو از وعید و تهدید (تبشیر و انذار) بود.(5)
درباره ی مدفن حضرت عاموس خبر موثقی در دست نیست، اما در زادگاهش ــ شهرک تِقُؤع که امروزه تَکُوآ نامیده می شود ــ قبری است که روی آن به بلندای 70 سانتی متر سنگچین شده و یهودیان اموات خود را در آن حوالی به خاک می سپارند. در نوشته های رابی سلیمان بن شمعون به سال 1422 م /820 ش آمده است که: «... من در کتابی یافتم که عاموس [نبی] و اشعیا [ی نبی] در غاری در تقُؤَع مدفون اند».(6) در اطراف شهرک تِکُوآ، تپه ها و دره های فراوانی وجود دارد، و اگرچه غاری که در تلمود به آن اشاره شده، قابل شناسایی نیست، ولی مقبره منسوب به آن حضرت در دشت مجاور دهکده، مورد توجه زائران و گردشگران است.

پی نوشت ها :

1ــ انجیل برنابا، 17/162.
2ــ کتاب مقدس، کتاب عاموس، 1/1ــ 8/7، 10، 11، 12، 14.
3ــ همان،1/1.
4ــ جان ناس، تاریخ جامع ادیان، ترجمه علی اصغر حکمت، 509 ــ 510.
5ــ همان.
6ــ تلمود، 228.

منبع: رامین نژاد؛ رامین، (1387)، مزار پیامبران، مشهد: بنیاد پژوهش های اسلامی، چاپ اول.