نویسنده: اعظم ولی قیداری
تمرین از خودگذشتگی
آیا امکان دارد که یک انسان کاملا فداکار باشد؟ اگر با بدبینی بخواهیم جواب بدهیم، نه! ولی داشتن افکار و کردار فداکارانه نه تنها ممکن است بلکه احساسی حقیقی از خشنودی و رضایتمندی و شادی پایدار در انسان به وجود می‌آورد.فداکاری به این معنی است که بدون این که منتظر سود یا پاداش باشیم، عملی را انجام دهیم. اگر به دیگران کمک می‌کنیم و در عوض در انتظار شناخته‌شدن هستیم، عمل ما فداکارانه نیست. فداکاری واقعی این است که خودمان را جای دیگران بگذاریم، خدمات ما به دیگران نباید صدقه‌ای از سر دلسوزی باشد بلکه باید همدلی با آنها، انگیزه اصلی‌مان باشد. وقتی به دیگران کمک می‌کنیم باید خودمان را جای آنها بگذاریم تا بتوانیم مشکلا ت و رنج‌هایشان را درک کنیم و به فکر جبران نباشیم.
مراتب فداکاری
اگر می‌خواهید انسان فداکاری باشید؛ آن هم یک فداکار واقعی؛ باید این پیش‌شرط‌ها را در خود ایجاد کنید:غلبه بر غرور و تکبر:
اگر فداکاری حقیقی باشد، کارهای نیک را برای خوشایند دیگران انجام نمی‌دهیم. این کارها برای برنده‌شدن در مسابقه نیکوکاری یا اثبات خوبی‌مان به دیگران نیست و حتی انگیزه‌مان انجام کار نیک و کمک به دیگران نخواهد بود. فداکاری و ازخودگذشتگی باعث غرور نمی‌شود بلکه کاملا اثری عکس دارد.عمیق‌شدن درک:
وقتی کارها را با انگیزه خودخواهی انجام می‌دهیم، درکمان را گرفتار و محدود می‌کنیم و در انجام هر کاری فقط به دنبال سود و منفعت آن خواهیم بود. انجام کارها با انگیزه کمک به دیگران، باعث می‌شود درکمان را نسبت به خود و هویتمان رشد دهیم و بالا ببریم و در نتیجه می‌توانیم از موفقیت دیگران لذت ببریم و در کمک و خدمت به دیگران به خشنودی حقیقی برسیم. این نوع دید به زندگی بهترین دیوار دفاعی در برابر خودخواهی، گدامنشی و غرور است.دوستی واقعی:
دوستی و عشق ورزیدن مثل معامله پایاپای در یک مزایده نیست. عشق واقعی و فداکاری یعنی یکی‌شدن با دیگران. عشق و دوستی واقعی همراه با فراموش‌کردن خود و در اولویت‌بودن دیگران است.فداکاربودن جذاب است:
انجام کارهای خیرخواهانه به انگیزه تمجید و ستایش اطرافیان، می‌تواند برای مدتی کوتاه توجه دیگران را به ما جلب کند ولی این توجه گذرا خواهد بود و اعمال فداکارانه احساس قدردانی قلبی و حقیقی را به دنبال خواهدداشت. وقتی واقعا ازخودگذشته باشیم، به‌طور غیرارادی و خودبه‌خودی این احساس قدردانی در دیگران نسبت به ما زنده می‌شود.چطور کمتر خودخواه باشیم؟
به جای این که توجه‌تان به خودتان باشد به دیگران بیشتر توجه کنید، همیشه همه‌چیز مطابق میل شما نخواهد بود.به زندگی دیگران توجه‌کنید و به حرف‌های بقیه گوش دهید. خودتان را برای کمک به خانواده و دوستانتان آماده کنید. این کار باعث می‌شود احساس بهتری داشته باشید و مسیر زندگی‌تان هموارتر شود.
درهای روابط‌تان با دیگران را با صحبت، خشنودکردن و نشان‌دادن توجه به همسایه‌ها و افراد غریبه بازکنید. می‌گویند: «هیچ انسانی یک جزیره تنها نیست»، این جمله حقیقت دارد. نیازی نیست از دیگران فاصله بگیرید اگر با آنها رابطه برقرار کنید، احساس رهایی خواهید داشت و پیشرفت خواهیدکرد و احساس دلسوزی و غمخواری نسبت به دیگران در شما آشکار خواهد شد.
فکرکنید:
چرا خودمحور هستید؟ آیا با خودمحوری خودتان را ضایع خواهیدکرد؟ اگر این‌طور فکر می‌کنید، خودمحوری را متوقف کنید. همیشه نمی‌توانید به دنبال خواسته‌های خود باشید. همه هدف‌ها و برنامه‌های جهان به میل شما نمی‌چرخد.داوطلب کمک به دیگران و نیازمندان باشید:
این بهترین راهی است که می‌تواند احساس تواضع و مهربانی را در شما ایجاد کند. در بیمارستان یا برای حمایت از حیوانات داوطلب شوید یا پرستاری افراد سالمند یا ازکار افتاده را به عهده بگیرید. این کارها قلبتان را گرم خواهد کرد و حسی متفاوت به شما خواهد داد.انتظار نداشته باشید همه‌چیز مطابق میل شما باشد:
اگر اشتباهی رخ می‌دهد، مثبت باشید. به یاد داشته باشید همیشه خانواده و دوستانتان از شما حمایت خواهند کرد.اعتمادبه‌نفس داشته باشید:
خودخواه‌بودن گاهی به دلیل کمبود اعتمادبه‌نفس است. فهرستی از کارهایی که می‌توانید انجام دهید روی برگه‌‌ای یادداشت و هر روز یکی از آنها را به خودتان یادآوری کنید. به یاد داشته باشید هیچ‌کس در انجام همه کارها خوب نیست.منافع دیگران را هم در نظر داشته باشید و قبل از تصمیم‌گیری به آنها توجه کنید: قبل از اینکه کاری انجام دهید یا تصمیمی بگیرید، آثار آن را روی افراد خانواده و دوستانتان در نظر بگیرید. هر کاری که انجام می‌دهید، روی بقیه تاثیرگذار خواهد بود.
صبور باشید: یک شبه نمی‌توان تغییر ایجاد کرد.
آخرین توصیه ها
از این که می‌توانید به کسانی کمک کنید که از شما فرصت‌ها و شانس‌های کمتری داشته‌اند، خوشحال باشید.آن قدر ملایم عمل نکنید که دیگران بتوانند از شما سوءاستفاده کنند. قوی، محکم و در عین حال انعطاف‌پذیر باشید.
نظرات دیگران را بشنوید و قبول کنید. نجیب باشید و از غرور بپرهیزید.
به متواضع بودنتان افتخار نکنید که شما را تبدیل به شخصی متظاهر می‌کند.
منبع: هفته نامه سلامت
/ج
