نویسنده: محمدرضا حدادپورجهرمی
حماسه ی سیاسی
زمانی که یک حکیم وارسته، در مقام کلام جلوس می کند و زمام کلمات را به دست می گیرد، همان گونه که افعالش دقیق سر جای خودش اعمال می شود، اقوالش هم که تراوشات افکارش است و دقیق در جای خویش استعمال می شود. حال اگر حکیمی، جامع الشرایط فقاهت و زمامت و ولایت درعصرغیبت کبری باشد، بالطبع و بالتبع، کلمه کلمه سخنان و فرمایشاتش، کوهی از معانی و دریایی از مفاهیم بلندی است که عقل هر کس به ساحل ساحتش نمی رسد و باید اولوالالباب به تفسیر و تبیین و تحلیلش قیام کنند. رهبر حکیم و فرزانه انقلاب اسلامی ، سال 1392را سال حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی نامیدندکه به اختصار در این مجال، مولفه های حماسه سیاسی از نظر ارباب اندیشه خواهد گذشت.به اختصارمی توان هندسه حماسه سیاسی را این گونه ترسیم نمود:
1) حماسه به معنی کار و عمل سهمگین با پشتکاری بسیار جدی و به هدف و منظور مشخص می باشد لذا سیاست در قاموس حماسه و حماسه در کالبد سیاست، عمل سهمگین و مهم با پشتکار بسیار جدی ملت شریف و به منظور و هدف مشخص می باشد.
2) حماسه سیاسی،کار یک تعداد معدود و خواص معلوم جامعه نیست لذا معظم له، حماسه سیاسی را از آحاد ملت انتظار داشته، چرا که نتیجه و هدف آن نیز متوجه احاد ملت خواهد شد.
3) از مولفه های لازم حماسه، شناخت با چاشنی بصیرت است لذا حماسه سیاسی خلق نخواهد شد مگر آن که بصیرت زایی وارد عرصه بصیرت افزایی شود و تا منتهی الیه آن پیش رود.
4) اگر اختیار نباشد، انتخابی هم رخ نخواهد داد و اگر انتخابی صورت نگیرد، انتخابات صورت فرمایشی پیدا خواهدکرد لذا باید با هر آنچه که مانع اختیار و انتخاب ملت می شود برخوردی حماسی کرد. مثلا: باید با هجمه دلسرد کردن و یا بدبین کردن مردم توسط عوامل بیگانه برخورد جدی مطابق با حماسه کرد.
5) تجلی بعد حماسی بودن سیاست، حضور حداکثری است و حضور حد اکثری متوقف بر ایجاد بسترهای لازم جهت مشارکت عمومی است لذا ایجاد بستر های لازم و از سر راه برداشتن موانع ایجاد بسترهای مذکور، نیازمند حماسی عمل کردن همه ی قوا و مسؤولین ذیربط است.
نتیجه آن که:
زمان، زمان حماسه است و همه آحاد ملت، حماسه سازان این عرصه اند و طبق تجربه ی تاریخی شرق و غرب، هرکه با حماسه سازان در افتد، ورافتد.
حماسه ی اقتصادی
زمانی اقتصاد ما وارد عرصه ی سیاسی خواهد شد که عوامل و نکات زیر رعایت و یا در دالان اجرا قرار گیرد:1) توجه ویژه به اندیشه های اقتصادی مقام معظم رهبری (که متاسفانه شدیدا بدان بی مهری شده است).
2) بازخوانی و تحلیل آثار اقتصادی بزرگان علی الخصوص کتاب نفیس "اقتصادنا" اثر شهید صدر.
3) عدم اعتماد به ذخایر و درآمد نفتی و تلاش برای سرمایه گذاری های غیر نفتی علی الخصوص هسته ای.
4) توجه ویژه به بخش خصوصی و کاهش معضلات مسیرفعالیت آنها.
5) عنایت ویژه به بُعدنظارتی دولت بر قیمت ها و نحوی توزیع و نرخ گذاری کالاها.
6) تلاش دولت برای حذف دلالان اقتصادی علی الخصوص در گمرکات.
7) تامین امنیت اقتصادی ملت و پرهیز از طرح ها و لوایح غیرکارشناسانه.
8) تقویت و حمایت از کالای داخلی و ایجاد بسترهای مناسب برای جایگزین نمودن نمونه ی داخلی به جای نمونه ی خارجی.
9) مدیریت منطقی و اصلاحی در نحوی ورود و توزیع ارز.
10) تشویق بیش از پیش سرمایه گذاران و سرمایه داران داخلی و خارجی جهت ورود و سرمایه گذاری در موقعیت های مجاز و قانونی.
11) تبلیغ و تشریح فرهنگ درست مصرف کردن و بیان حرمت اسراف گرایی.
12) نهادینه کردن فرهنگ اقتصاد مقاومتی علی الخصوص در دستگاه های اجرایی و در ادامه، عموم مردم.
13) به دستورات مقام معظم رهبری در باره ی اقتصاد و رسیدگی به توده ی آسیب پذیر، به چشم یک فرمایش صرف نگاه نکردن!
14) حفظ و صیانت از اموال عمومی و بیت المال و معرفی خائنان در این عرصه.
15) خداحافظی مادام العمر باسران فتنه ی سیاسی و اقتصادی و هر آن کس که به نحوی آب در هاون دشمن می کوبد.
16) کاهش نقدینگی عمومی علی الخصوص در عرصه ی بازارو اماکن تجاری پر مصرف.
17) تزریق موقعیت کار و بستر شغلی و جایگزین کردن آن به جای تزریق ماهانه ی نقدینگی.
18) بررسی و اصلاح رسالت اقتصاد اسلامی بودن بانک ها و جلوگیری از معاملات و سودهای کلان رَبَوی.
19) ...
منبع: جهرم تبصیر
/ج
