نویسنده: محمود اکبری
رابطه جنسی، نگهدارنده ی زوجین از پریشانی ها و نمک زندگی است و نقش بسزایی در پایداری محبت و بقاء نسل دارد. در این مقاله سعی داریم اندکی از نکات لازمه جهت کامجویی بیشتر همسران را بیان کنیم.
الف) لمس آرام پستان ها
ب) لمس کلیتوریس زن
یکی از مسائل قابل توجه در امر آمیزش این است که، ممکن است دخول به تنهایی باعث ارضای جنسی زن نشود. در سیستم تناسلی زنان، بخشی به نام کلیتوریس وجود دارد؛ این بخش، مملو از گیرنده های حسی و بسیار حسّاس به لمس است؛ کلیتوریس، در بالاترین بخش دستگاه تناسل خارجی زنان قرار گرفته و بیش ترین نقش را در ارضای جنسی زن ایفا می کند. باید، آمیزش، به صورتی باشد که علاوه بر انجام دخول، کلیتوریس نیز تحریک گردد. برای این امر، بهترین روش نزدیکی، حالت خوابیده است.
ج) لمس سطح داخلی ران و لب های مهبل، بوسه، مکیدن زبان زن، و لمس موهای همسر.(1)
نکته قابل ذکر این است که میل جنسی را می توان، به دو قسمت تقسیم کرد: یکی میل به تماس بدنی: مثل لمس و بوسیدن. دیگری میل رابطه جنسی؛ یعنی تخلیه ی کشش جنسی. در دختران، ابتدا، میل به تماس بدنی بیش تر است تا میل به تماس اعضای تناسلی؛ بنابراین، از نوازش، بوسه و در آغوش گرفتن بیش تر احساس لذّت می کنند.
- در مکانی پوشیده آمیزش کنند.
- مرد، پیش از آمیزش و پس از آن ادرار کند.(2)
- آمیزش، در شب های دوشنبه، سه شنبه، پنج شنبه و جمعه و در زمانی که زن میل به آمیزش دارد، باشد.
- هنگام نزدیکی، با پارچه و یا رواندازی، خود را بپوشانند.
- رابطه جنسی، باید، با آرامش فکری و آسودگی خاطر همراه باشد؛ زیرا، ناراحتی فکری و هراس، تمتّع کامل را ناممکن می سازد.
- آمیزش، باید، در محلّی مناسب به دور از چشم دیگران صورت گیرد.
- از نظر روان شناسی بهتر است، در هنگام آمیزش، طرفین، لباس بر تن داشته باشند و در آوردن لباس از تن زن توسط مرد، می تواند، علاقه ی مرد به زن را ثابت کند و از طرفی از لذّت جنسی و روحی بالا بهره مند گردد.(3)
- در آغاز نزدیکی، بسم الله بگویند.
در روایات آمده است، هرگاه، همسران، می خواهند، با هم همبستر شوند، بسم الله الرحمن الرحیم بگویند. مراقب باشند، در آن هنگام، احتمال انعقاد نطفه، برای فرزند آینده وجود دارد، از هر گونه گناه، دور باشند؛ حتی فکر گناه نکنند تا به اصطلاح، شیطان در نطفه ی آنان شریک نگردد.(4) علی(ع) در این باره می فرماید:
«هرگاه کسی قصد همبستری دارد، بگوید: بِسمِ اللهِ وَ بِاللهِ اللَّهُمَّ جَنِّبنِی الشَّیطَانَ وَ جَنِّبِ الشَّیطَانَ مَا رَزَقتَنِی؛ به نام خدا و برای خدا، خدایا، من را از شیطان و، شیطان را زا آنچه به من روزی می دهی دور ساز».(5)
بنابراین، آنان که در این هنگام فیلم های مستهجن تماشا می کنند و یا موسیقی حرام گوش می دهند، به طور قطع، شیطان در نطفه ی آنان شرکت می کند و اگر فرزندشان منحرف شد، باید، خود را ملامت کنند.
آمیزش، باید، به گونه ای باشد که طرفین، در طی زمان آمیزش، از لذت کافی بهره مند شوند.
«اللَّهُمَّ ارزُقنِی إِلفَهَا وَ وُدَّهَا وَ رِضَاهَا وَ أَرضِنِی بِهَا وَ اجمَع بَینَنَا بِأَحسَنِ اجتِمَاعٍ وَ آنَسِ ائتِلاَفٍ فَإنَّکَ تُحِبُّ الحَلاَلَ وَ تَکرَةُ الحَرَام»(6)
بار خدایا، اُلفت، دوستی و خشنودی او را روزی من گردان و من را به او خشنود ساز و ما را به زیباترین شکل و پر انس ترین پیوند در کنار هم قرار ده، چرا که تو حلال را می پسندی و حرام را ناپسند می دانی.
بعد از آن فرمود که: بدان، الفت از جانب خداست و دشمنی از جانب شیطان و می خواهد، آنچه را که خدا حلال گردانیده، مکروه طبع مردم گرداند.
در حدیث حسن، از حضرت صادق(ع) منقول است که چون، در شب زفاف، به نزد عروس بروی، موی پیشانیش را بگیر و رو به قبله آور و بگو: «اَللّهُمَّ بِاَمانَتِکَ اَخَذتُها وَ بِکَلِماتِکَ اِستَحلَلتُها، فَاِن قَضَیتَ لی مِنها وَلَداً فَاجعَلهُ مُبارکاً تَقِیّاً مِن شیعَةِ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ لا تَجعَل لِلشَّیطانِ فیهِ شَرَکاً وَ لا نَصیباً».(7)
خدایا، به امانت تو او را به همسری برگزیدم و به کلمات تو او را بر خود حلال کردم اگر از او فرزندی برایم مقدّر گردانیده ای او را پربرکت و پاکیزه، از شیعیان آل محمّد(ص) قرار ده و شیطان را از او بی بهره گردان.
در حدیث معتبر دیگر از آن حضرت منقول است که دست بر بالای پیشانیش بگذار و بگو:
«اَللّهُمَّ عَلی کِتابِکَ تَزَوَّجتُها وَ فی اَمانَتِکَ اَخَذتُها وَ بِکَلِماتِکَ اِستَحلَلتُ فَرجَها، فَاِن قَضَیتَ فی رَحِمِها شَیئاً فَاجعَلهُ مُسلِماً سَوِیّاً وَلا تَجعَلهُ شِرَکَ شَیطانٍ».
خدایا بر اساس کتاب تو با او ازدواج کردم و در امانت تو، او را بر خود حلال گردانیدم پس اگر در رحم او فرزندی مقدّر کرده ای او را مسلمان کامل قرار ده و او را شریک شیطان مگردان.
راوی پرسید: فرزند، چگونه شریک شیطان می شود؟ فرمود: «اگر در وقت جماع، نام خدا ببرد، شیطان دور می شود و اگر نبرند، شیطان ذَکَر خود را با ذَکَر آن شخص داخل می کند، پس جماع از هر دو می باشد و نطفه یکی است. پرسید که به چه چیز می توان دانست که شیطان، در کسی شریک شده است؟ فرمود: هر که ما را دوست دارد. شیطان در او شریک نشده است و هر که دشمن ماست، شیطان او را شریک شده است».(8)
از حضرت علی(ع) منقول است که در وقت زفاف این دعا را بخواند:
«اَللّهمَّ بِکَلِماتِکَ اِستَحلَلتُها وَ بِاَمانَتِکَ اَخَذتُها، اَللّهُمَّ اجعَلها وَلُوداً وَدُوداً لا تَفرَک، تَأکُلُ مِمّا راحَ وَ لا تَسئَل عَمّا سَرَحَ»(9)
بار خدایا به کلمات تو او را بر خود حلال کردم و به امانت تو، او را به همسری برگزیدم. بار خدایا او را بسیار بچه آور، بسیار مهربان و سازگار قرار ده به گونه ای که از آنچه به آسانی به دست می آید، استفاده کند و آنچه را که نیاز به زحمت دارد، نخواهد.
در روایت معتبر دیگر از حضرت صادق(ع) منقول است که این دعا را بخواند:
«بِکَلِماتِ اللهِ استَحلَلتُ فَرجَها وَفی اَمانَةِ اللهِ أَخَذتُها، اَللّهُمَّ لی فی رَحِمِها شَیئاً فَاجعَلهُ بارّاً تقیّاً وَاجعَلهُ مُسلِماً سَوِیّاً ولا تَجعَل فیهِ شَرَکاً لِلشَّیطانِ»(10)
به کلمات خداوند او را بر خود حلال کردم و در امانت خدا، او را به همسری برگزیدم. بار خدایا، اگر در رَحِم او فرزندی مقدّر کرده ای او را نیکوکار، پاکیزه، مسلمان و سالم قرار بده و شیطان را شریک او مگردان.
در حدیث دیگر از آن حضرت منقول است که حضرت، شریک شدن شیطان را در نطفه ی آدمی بیان نمودند و بسیار عظیم شمردند. راوی گفت که چه باید نمود که چنین نشود؟ فرمود که هرگاه اراده ی جماع داشته باشی بگو:
«بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ الَّذی لا اِلهَ اِلّا هُوَ بَدیعُ السَّمواتِ وَالاَرضِ. اَللّهُمَّ اِن قَضَیتَ مِنّی فی هذِهِ اللَّیلَةِ خَلیفَةًً فَلا تَجعَل لِلشَّیطانِ فیهِ شِرَکاً وَلا نَصیباً وَلا حَظّاً وَاجعَلهُ مُؤمِناً مُخلِصاً مُصَفّیً مِنَ الشَّیطانِ وَرِجزِهِ جَلَّ ثَناؤُکَ»(11)
به نام خداوند رحمتگر مهربان، آنکه خدایی جز او نیست، پدیدآورنده ی آسمان ها و زمین.
بار خدایا اگر در این شب جانشینی برای من مقدّر کرده ای هیچ گونه بهره و نصیبی برای شیطان در او قرار مده و او را فردی مؤمن و با اخلاص و پاک از شیطان و پلیدی های او قرار ده ثنای تو به من با عظمت است.
در حدیث دیگر فرمود: چون خواهد که شیطان شریک نشود، بگوید: بِسمِ اللهِ، و پناه ببرد از شرّ شیطان، به خدا.(12)
از حضرت امام محمّد باقر(ع) منقول است که چون اراده ی جماع کنی، این دعا را بخوان:
«اَللّهُمَّ ارزُقنی وَلَداً وَاجعَلهُ تَقِّیاً زَکِیّاً لَیسَ فی خَلقِهِ زِیادَةٌ وَلا نُقصانٌ وَاجعَل عاقِبَتَهُ اِلی خَیرٍ»(13)
بار خدایا، به من فرزندی عطا کن، و او را، پاک و پاکیزه، سالم و تندرست قرار ده و فرجام او را خیر بگردان!
ای علی! اگر در شب سه شنبه با همسرت نزدیکی کردی و میانتان فرزندی تقدیر شد، پس از گواهی دادن به این که خدایی جز او نیست و محمّد، پیامبر خداست، شهادت، روزی او خواهد شد، خداوند، او را همراه با مشرکان، کیفر نخواهد داد و خوشْ بو دهان، دلْ مهربان، گشاده دست و پیراسته زبان از غیبت، دروغ و تهمت، خواهد بود.
ای علی! اگر، در شب پنج شنبه، با همسرت نزدیکی کردی و میانتان فرزندی تقدیر شد، حکمرانی از حکمرانان، یا عالمی از عالمان خواهد بود؛ و اگر در روز پنج شنبه، به هنگام برگشتن خورشید از میانه ی آسمان با او نزدیکی کردی و میانتان فرزندی تقدیر شد، تا زمان، پیری اش، شیطان به او نزدیک نخواهد شد و انسانی راست کردار و درست کار خواهد بود و خداوند-عزّوجلّ-، سلامت دین و دنیا را روزی او خواهد ساخت.
ای علی! اگر شب جمعه، با او نزدیکی کردی و میانتان فرزندی بود، سخنوری خوشْ گوی و پُر زبان خواهد بود. اگر در روز جمعه، پس از عصرگاهان با او نزدیکی کردی و میانتان فرزند تقدیر شد، ناموَری سرشناس و آگاه خواهد بود. اگر هم در جمعه شب، پس از نماز عشا با او نزدیکی کردی، امید است، به خواست خداوند متعال، یکی از ابدال باشد».(14)
امام رضا(ع) نیز فرموده است: «در آغاز شب، نه در زمستان و نه در تابستان، با زنان نزدیکی مکن؛ زیرا، [در آن هنگام]، معده پُر و این کار، ناستوده است و از آن بیم قولنج(باد کُنج)، سستْ اندامی و کژدهانی، نقرِس، سنگ، ریزش غیرارادی ادرار، فتق و ضعف بینایی و هشیاری وجود دارد. اگر چنین کاری را بخواهند، باید در آخر شب باشد؛ چرا که بیش تر، موجب سلامتِ بدن و تولد فرزند می شود و برای فرزندی که میان زن و مرد تقدیر می شود، هوشی بیش تر از سبب می شود».
امام علی(ع) فرموده است: «مستحب است، مرد در نخستین شب از ماه رمضان به سراغ همسر خویش برود؛ زیرا، خداوند- عزّوجلّ- فرموده است: (أُحِلَّ لَکُم لَیلَةَ الصِّیامِ الرَّفَثُ إِلی نِسائِکُم)(15)؛ در شب روزه (ماه رمضان)، همخوابگی با زنان، برایتان حلال شده است و در این آیه، واژه ی رفث به معنای آمیزش است.(16)
امام صادق(ع) فرموده است: «انسان، نباید، با وجود بچّه ای در خانه، با همسرش یا کنیزش آمیزش کند؛ زیرا، این کار، پیامدِ زنا دارد».(18)
پیامبرخدا(ص) فرموده است: «سه چیز را از کلاغ بیاموزید: پنهان داشتن آمیزش، سحرخیزی در طلب روزی و احتیاط ورزی او را».(19)
امام علی(ع) فرموده است: «اگر کسی، از شما بخواهد، با همسر خویش به هم آید، بگوید: «خداوندا! من به فرمان تو شرمگاه او را بر خویش حلال دانستم و به عنوان امانت تو، او را پذیرفتم. اکنون، اگر از او برایم فرزندی تقدیر کردی، وی را پسری سالم و کامل قرار ده و در او برای شیطان، بهره و سهمی مگذار».(21)
امام باقر(ع) فرموده است: «اگر فرزند خواستی، در هنگام آمیزش بگو: «خداوندا! مرا فرزندی روزی کن و او را پرهیزگاری کن که در خلقت وی فزونی و کاستی ای نیست، و عاقبت او را به خیر گردان».(22)
امام صادق(ع) فرموده است: «هر کس بخواهد، زنش بچّه دار شود، پس از نماز جمعه، دو رکعت نماز بگزارد در آن، رکوع و سجده را طولانی سازد؛ سپس بگوید: «خداوندا! به حرمت آنچه زکریّا بدان از تو درخواست کرد، از تو فرزند می خواهم! پروردگارا! مرا، تنها مگذار که تو خود، برترینِ وارثانی! خداوندا! از نزد خویش، مرا فرزندانی پاک ببخش که تو شنوای دعایی! خداوندا! به نام تو او را بر خویش حلال ساختم و به امانت تو، او را در اختیار گرفتم. اکنون، اگر در رَحِم او، برای من فرزندی تقدیر کرده ای، او را خجسته و پیراسته قرار ده و در او برای شیطان، بهره و سهمی قرار مده».(23)
اما علِ(ع) به امام حسن(ع) فرمود: «به او پاسخ بده»
امام حسن(ع) فرمود: «امّا درباره ی فرزند؛ اگر مردی، با دلی آرام و اندامی بدون اضطراب، به سراغ همسر خویش برود، دو نطفه با استواری و چنان که دو جنگاور به هم در می آویزند، با یکدیگر گلاویز می شوند. پس چنانچه نطفه ی مرد، بر نطفه ی زن چیرگی یابد، فرزند، همانند پدر می شود و چنانچه نطفه ی زن بر نطفه ی مرد، چیرگی یابد، فرزند، با مادر، همانند می شود. امّا اگر مرد، با دلی ناآرام و اندامی آشفته به سراغ زن برود، دو نطفه، آشفته و لرزان می شود و به سمت راست یا چپ زِهدان می افتند. چنانچه، نطفه، به سمت راست زِهدان بیفتد، بر رگ های عموها و عمّه ها افتد و به عموها و عمّه ها همانند می شود و چنانچه، به سمت چپ زهدان افتد، بر رگ های دایی و خاله ها می افتد و به دایی ها و خاله همانند می شود».
آن مرد برخاست، در حالی که می گفت: «خداوند، خود می داند، رسالت خویش را کجا قرار دهد».
روایت شده است که آن مرد، خضر(ع) بود.
امام رضا(ع) فرموده است: با همسرت نزدیکی مکن؛ مگر، آن که با او بازی کنی و بازی را اوج بدهی و پستان های او را بمالی؛ زیرا، اگر چنین کنی، شهوت او تحریک گردد، آب او و آب تو در هم آید و همانند آنچه تو از او می خواهی، از تو بخواهد و این، در چهره و چشمانش هویدا شود.(25)
پیامبر خدا(ص) فرموده است: «اگر کسی از شما آمیزش کند، مانند پرندگان، با زنان رفتار نکند، بلکه درنگ ورزد، و لَختی بمانَد».(27)
پیامبرخدا(ص) فرموده است: «اگر کسی از شما [خواست] با همسر خویش آمیزش کند، حقّ او را ادا کند و سپس، اگر پیش از برآوردنِ نیازِ او نیاز خویش را برآورد، با او شتاب نورزد تا نیاز او را نیز برآورَد».
پیامبر خدا(ص) فرموده است: «اگر کسی، از شما، با همسر خویش آمیزش کند، کناره نگزیند تا هنگامی که نیاز زن را هم برآورد، چنان که خود دوست دارد، نیازش برآورده شود».
پیامبرخدا(ص) فرموده است: «خداوند- تبارک و تعالی- برایتان این را ناخوشایند می دارد که... در هنگام آمیزش، سخن بگویید».
همچنین فرمود: «این کار، گُنگی می آورد».(29)
امام صادق(ع) فرموده است: «به گاه به هم رسیدنِ ختنه گاه ها، از سخن گفتن بپرهیزید؛ زیرا، گُنگی می آورد».(30)
امام رضا(ع) درباره ی آمیزش و آداب آن فرموده است: «پس، چون، آن کار را کردی، راست نایست و کامل هم منشین؛ بکه بر پهلوی راست لَم بده و سپس، زمانی، پس از آن که کار خویش را به پایان برده ای، برای پیشاب کردن برخیز! در این صورت، به اذن خداوند-عزّوجلّ- از سنگ [مثانه] در امان خواهی بود».(32)
غسل، برای همین واجب شده است و البته غسل جنابت، افزون بر این، امانتی است که خداوند به بندگان خویش سپرده است تا از این رهگذر، آنان را بیازماید».(33)
امام رضا(ع) فرموده است: «علّت غسل جنابت، پاکیزگی است تا انسان از آنچه از آزردگی آن کار دیده است، تطهیر شود و همه ی تن او پاک گردد؛ زیرا جنابت، از همه ی بدن شخص برخاسته و از همین رو، تطهیر همه ی بدن بر او واجب شده است.
امّا، علّت آسان تر گرفتن درباره ی پیشاب و مدفوع، آن است که از جنابت بیش تر و همیشگی ترند و از همین رو، به سبب فراوانی، مشقت آوری و بیرون آمدن آن ها بدون خواست و شهوت، خداوند، در این باره به وضو بسنده داشته است، در حالی که جنابت، تنها از لذّت جویی و لذّت یابی و واداشتن خود به این کار از انسان برمی خیزد».(34)
بهترین روش، در این باره این است که اجازه بدهیم، قدرت و میل طبیعی، تعداد آمیزش را تحت کنترل درآورد. اگر کسی، پس از آمیزش و یا روز بعد از آن به شدت، احساس خستگی می کند، بهتر است، دفعات نزدیکی را تقلیل دهد؛ ولی، اگر چنانچه، نزدیکی، سبب آرامش و رخوت شود، می تواند تعداد آمیزش را بیشتر کند. باید، دانست، در ابتدای ازدواج، به ندرت ممکن است، زن نقش شروع کننده را به عهده بگیرد؛ بنابراین، دفعات نزدیکی، به میل شوهر بستگی خواهد داشت. پس از برقراری ازدواج، به تدریج میل جنسی زن بیدار شده و تکامل پیدا می کند.
تکرار آمیزش تا اندازه ی زیاد، به مرد مربوط است؛ زیرا، زن، باید، با بی میلی، به روابط جنسی تسلیم شود؛ ولی، مرد تا از لحاظ جنسی تحریک نشود و نعوظ پیدا نکند، نمی تواند، آمیزش کند؛ بنابراین، هنگامی که مردی، میل جنسی نداشته باشد، داشتن روابط جنسی با او غیرممکن است؛ از این رو، قدرت مرد، در دفعات نزدیکی به طور کامل روشن می گردد.
از روی دیگر، نباید، دفعات نزدیکی فقط، به میل شوهر باشد، بلکه، باید، با آمادگی و عکس العمل زن نیز مطابقت داشته باشد. شوهر، به هیچ وجه نباید، در هنگامی که زنش به عللی از نزدیکی امتناع می ورزد، او را مجبور کند؛ بلکه، باید، وقتی را انتخاب نماید که همسرش نیز از آن لذّت ببرد.(36)
2. در میان روز نیز همسر خویش را نوازش و لمس کنید.
3. در هنگام آمیزش عجله نکنید، بلکه پیش از آن با همسر خویش بازی و این کار را تا آنجا ادامه دهید که شهوت در رخسار و چشمانش آشکار گردد و او نیز به شما تمایل پیدا کند، همان طور که تو بسوی او عشق می ورزی.
4. در هنگام آمیزش از انزال جلوگیری نکنید که این عمل سبب سنگ مثانه و بیماری می گردد.
5. در هنگام آمیزش به یاد و شهوت زن دیگر نباشید.
6. هیچ گاه بویژه در نخستین بار از جبر و قدرت مردانگی استفاده نکنید بلکه همراه با نوازشی صبورانه و معاشقه ای جانانه تا آنجا پیش روید که او نیز عاشقانه در تصرف روح و جسم شما بکوشد.
7. آقا داماد اگر عیبی در بدن همسر خود مشاهده کرد، هرگز نباید آن را آشکار کند یا اظهار تعجب نماید؛ زیرا این عمل زن را اندوهگین می سازد و آن را مایه حقارت می پندارد.
2. به گونه ای رفتار کنید، که همیشه در اختیار شوهر خویش باشید و او را از آنچه که در شریعت مجاز است، منع نکنید.
3. هر زنی حق دارد بداند چگونه می تواند از رابطه ی جنسی لذّت ببرد، بنابراین سعی کنید متوجه شوید که در چه موقعیت هایی از رابطه با همسرتان لذّت بیشتری می برید؛ گرمی، وقت مناسب، شادمانی، چه مکانی و چگونگی رابطه و...، برای خود حق قائل باشید که شما هم اجازه دارید از همسرتان لذّت ببرید؛ زیرا شما هم شایسته آن هستید که وقتی برایتان صرف شود و با لذّت جنسی آرامش یابید.
4. رابطه ای دوستانه بلکه عاشقانه با همسرتان داشته باشید، اگر چنین رابطه ای نباشد از رابطه ی جنسی بهره ی لازم را نخواهید برد.
5. به ویژگی های فردی، ظاهری، آرایش، تنوع لباس، راه های دلربایی از همسر و حتی توجه به تناسب اندام، بهداشت و... می تواند شما را جذاب تر نشان دهد؛ زیرا جذابیت ظاهر، نرمی رفتار و پاکیزگی در جنبه های مختلف در کشش جنسی همسرتان بسیار مهم و تعیین کننده است.
6. می توانید گفته ی خود را با لبخند محبّت آمیز بر لب همراه کنید، و با پرهیز از شرم زدگی بی مورد همراه با ظرافتی پنهانی در رفتار و حرکات، یا با سخنان نرم و مکرر و ارادی جمله های پرکشش بر جان و روان همسرتان تأثیر بگذارید.
7. مناسب است هنگامی به فعالیت جنسی بپردازید که تحریک پذیری بیشتری وجود دارد، اگر در روزهای بخصوصی از دوره ی ماهانه میل جنسی تشدید می شود، در همان روزها همسر خود را به همخوابی دعوت کنید و همواره پیش از آن استراحت کافی کرده باشید.
2. اتاق خوابتان را بسیار جذاب و متفاوت از سایر اتاق های منزل تزئین کنید.
3. هر مرد و زنی باید سعی کنند که نقطه ی تحریک طرف مقابل را شناسایی کنند تا یکدیگر را به ارگاسم برسانند، در نتیجه از فشارهای عصبی، عضلانی، درد زیردل و دردکمر در امان باشند و از جهت فکری و روحی نیز آرامش وصف نشدنی پیدا کنند.
4. بدون وجود عشق عمیق روابط زناشویی مطلوب میان زن و مرد به وجود نخواهد آمد.
5. تطابق جنسی رضایت بخش، سبب می شود مرد و زن، حداکثر لذّت را از عمل جنسی ببرند و آرامش دست یابند، از این رو هر یک از زوجین باید سعی در تطابق با دیگری داشته باشد. وضعیت مطلوب آمیزش را بشناسید تا به اورگاسم دو جانبه دست یابید و هر یک نقش فعالی را در دستیابی به آن بر عهده بگیرید.
6. همسر خود را در بستر مورد انتقاد یا سرزنش قرار ندهید، این خطر وجود دارد که او موضع دفاعی بگیرد و در همان حال هیجان او کاهش یابد و سرانجام شما را مقصر قلمداد کند.
7. یکنواختی ظاهر زن و مرد سبب خستگی می شود، هر از گاه ظاهر و لباس خویش و حتی عطر خود را عوض کنید تا با تنوع در امور زناشویی از خستگی جنسی دوری کنید.
8. رابطه جنسی و نزدیکی باید با آرامش فکری و آسودگی خاطر همراه باشد از این رو در هنگام خستگی جسمی و روحی از این کار صرف نظر کنید؛ زیرا تمتع کامل در این حالت ناممکن است.
9. در هنگام گرسنگی و سیری نزدیکی مناسب نیست؛ زیرا علاوه بر ضرر داشتن برای بدن، باعث می شود که لذّت کامل را نبرید.
10. از افراط در جماع بپرهیزید؛ زیرا سبب افسردگی و پژمردگی می گردد، با توجه به جسم و قدرت روحی و زمان های مناسب برای این عمل برنامه ریزی کنید.
11. اگر عشق و علاقه میان زن و مرد حاکم باشد به طور معمول پس از عمل نزدیکی بوسه ها و نوازش های بسیار مختصر و لطیفی با هم انجام می دهند که آن نشانه و شاهد رضایت ظاهر و کامروایی درونی است.
12. نکات بهداشتی قبل و پس از آمیزش همچون شستشو پس از آن را رعایت کنید تا دچار بیماری نشوید.
سردمزاجی ممکن است دائمی و یا موقت و گذرا باشد. علل سرد مزاجی بانوان گاه به خود آنان، گاه به شوهرانشان و گاه به هر دو آنان بر می گردد. با شناخت آن علت ها و تلاش برای رفع آن ها می توان این اختلال جنسی را درمان کرد.
عللی که به خود زن مربوط است عبارتند از:
1. ترس از درد و آسیب اجتماعی
2. ترس از حاملگی
3. اضطراب، نگرانی و عدم آمادگی روحی برای آمیزش
4. عدم ترشح فوکیلولین توسط تخمدان ها
عللی که به شوهر مربوط است عبارتند از:
1. آشنا نبودن به مسائل جنسی و بهره نبردن از رفتارهای روانشناسانه برای فراهم سازی بستری مناسب جهت تحریک جنسی
2. نگذاشتن وقت کافی برای عشقبازی و تحریک جنسی زن
3. عدم علاقه ی کافی به همسر یا عدم اظهار آن
4. فراهم نیاوردن خاطرات و ذهینات شیرین و مثبت از آمیزش برای همسر
5. برطرف نکردن بوهای نامطبوع از بدن خود
6. زن را برای اطفای غریزه جنسی خواستن نه برای همدلی در تمام عرصه های زندگی.
علل و عوامل روحی و روانی و تربیتی فراوان دیگر نیز وجود دارد که مشترک بین زن و شوهر است. همسران واقع نگر و حقیقت یاب با شناختی که از یکدیگر پیدا می کنند می توانند آن علل و عوامل را کشف کرده و برای رفع آن ها چاره جویی کنند.
زن برای آمیزش به مدتی عشقبازی و نازش و تماس بدنی احتیاج دارد. میل جنسی در زنان با شفقت و مهربانی و عشق آمیخته است. در حالی که احساس مرد از نظر جنسی، سطحی است و تنها به لذّت آن فکر می کند.(38)
بنابراین مرد باید مدتی به عشقبازی بپردازد تا زن به اوج تحریک برسد آن گاه با او آمیزش کند. مرد می تواند علائم جسمی و روحی شدت تحریک را در زن بفهمد. هنگامی که ما بین زن و مرد قیودات و محدودیت هایی نباشد، بسیار ساده است که عکس العمل جنسی یکدیگر را درک کنند.
زن آمادگی خود را برای نزدیکی، با روش های مختلف نشان می دهد. از علائم جسمی که دلیل آمادگی زن است، وجود ترشح در اطراف فرج است و بهتر است قدری صبر کرد تا دستگاه تناسلی خارجی به طور کامل با این رطوبت آغشته شود. سپس نزدیکی انجام گیرد. این ترشّح، سبب می شود که ناحیه ی فرج مرطوب شده و افزون بر این که دخول را آسان تر می سازد، باعث می شود، احساس جنسی نیز لذّت بخش تر و مطلوب تر شود.(39)
- استفاده از غذاها با طبیعت گرم(40)
- تناول دَم شده ی برگ مریم گُلی(41)
- استفاده از سبزی به ویژه شاهی- در غذاهای روزانه(42)
- ساییدن پنجاه گرم تخم شاهی در نیم کیلو عسل و تناول دو قاشق مرباخوری از آن هر بار.(43)
عوامل ایجاد و تشدید میل جنسی
برای تشدید میل جنسی زن، عوامل مختلف وجود دارد که در این جا، به چند نمونه اشاره می شود:1. ارضای عاطفی:
میل جنسی زن، با برانگیختگی عاطفی او ارتباط دارد. اگر زن، از نظر عاطفی ارضا نشود و از سوی شوهر، بی توجّهی و بی محبّتی دیده باشد، تماس جسمانی و تلاش های مرد، به منظور تحریک جنسی همسرش، نه تنها برای زن خوشایند نخواهد بود، بلکه، در عمل، موجب ناراحتی بیشتر او خواهد گشت. قلب زن، باید، از محبّت و توجّه سیر باشد تا بدنش تشنه بدن شما بشود.2. لمس نقاط تحریک پذیر زن:
نقاط تحریک پذیر زن که لمس آن، سبب آمادگی و تحریک فیزیکی زن می شود، چند چیز است:الف) لمس آرام پستان ها
ب) لمس کلیتوریس زن
یکی از مسائل قابل توجه در امر آمیزش این است که، ممکن است دخول به تنهایی باعث ارضای جنسی زن نشود. در سیستم تناسلی زنان، بخشی به نام کلیتوریس وجود دارد؛ این بخش، مملو از گیرنده های حسی و بسیار حسّاس به لمس است؛ کلیتوریس، در بالاترین بخش دستگاه تناسل خارجی زنان قرار گرفته و بیش ترین نقش را در ارضای جنسی زن ایفا می کند. باید، آمیزش، به صورتی باشد که علاوه بر انجام دخول، کلیتوریس نیز تحریک گردد. برای این امر، بهترین روش نزدیکی، حالت خوابیده است.
ج) لمس سطح داخلی ران و لب های مهبل، بوسه، مکیدن زبان زن، و لمس موهای همسر.(1)
نکته قابل ذکر این است که میل جنسی را می توان، به دو قسمت تقسیم کرد: یکی میل به تماس بدنی: مثل لمس و بوسیدن. دیگری میل رابطه جنسی؛ یعنی تخلیه ی کشش جنسی. در دختران، ابتدا، میل به تماس بدنی بیش تر است تا میل به تماس اعضای تناسلی؛ بنابراین، از نوازش، بوسه و در آغوش گرفتن بیش تر احساس لذّت می کنند.
3. ملاطفت در آمیزش نخستین:
نخستین نزدیکی، در موفق بودن آمیزش های بعدی بسیار مؤثر است و اگر، در آن نزدیکی موفق نباشد، خاطره ای ناگوار در ذهن نوعروس باقی خواهد ماند؛ بنابراین، دامادها، باید، توجه داشته باشند که نخستین آمیزش را با کمال دقت و ملایمت، محبّت و شرایط لازم دیگر انجام دهند، حتی، در شب زفاف، برای پاره شدن پرده بکارت، نه تنها نباید، به زور متوسل شد، بلکه، باید، با معاشقه و نوازش همراه باشد تا عروس تمایل پیدا کند وگرنه آثاری نامطلوب خواهد داشت؛ بنابراین، اگر حُجب و حیای عروس، یا هر علت ناشناخته دیگر، مانع شود که به میل شوهر تسلیم گردد، بهتر است، زفاف را یک شب یا حتی شب های متعدد به عقب بیندازد تا عروس به تماس جسمانی خو بگیرد و به ارتباط جنسی مایل تر شود.آداب آمیزش
- مستحب است، وضو داشته باشند.- در مکانی پوشیده آمیزش کنند.
- مرد، پیش از آمیزش و پس از آن ادرار کند.(2)
- آمیزش، در شب های دوشنبه، سه شنبه، پنج شنبه و جمعه و در زمانی که زن میل به آمیزش دارد، باشد.
- هنگام نزدیکی، با پارچه و یا رواندازی، خود را بپوشانند.
- رابطه جنسی، باید، با آرامش فکری و آسودگی خاطر همراه باشد؛ زیرا، ناراحتی فکری و هراس، تمتّع کامل را ناممکن می سازد.
- آمیزش، باید، در محلّی مناسب به دور از چشم دیگران صورت گیرد.
- از نظر روان شناسی بهتر است، در هنگام آمیزش، طرفین، لباس بر تن داشته باشند و در آوردن لباس از تن زن توسط مرد، می تواند، علاقه ی مرد به زن را ثابت کند و از طرفی از لذّت جنسی و روحی بالا بهره مند گردد.(3)
- در آغاز نزدیکی، بسم الله بگویند.
در روایات آمده است، هرگاه، همسران، می خواهند، با هم همبستر شوند، بسم الله الرحمن الرحیم بگویند. مراقب باشند، در آن هنگام، احتمال انعقاد نطفه، برای فرزند آینده وجود دارد، از هر گونه گناه، دور باشند؛ حتی فکر گناه نکنند تا به اصطلاح، شیطان در نطفه ی آنان شریک نگردد.(4) علی(ع) در این باره می فرماید:
«هرگاه کسی قصد همبستری دارد، بگوید: بِسمِ اللهِ وَ بِاللهِ اللَّهُمَّ جَنِّبنِی الشَّیطَانَ وَ جَنِّبِ الشَّیطَانَ مَا رَزَقتَنِی؛ به نام خدا و برای خدا، خدایا، من را از شیطان و، شیطان را زا آنچه به من روزی می دهی دور ساز».(5)
بنابراین، آنان که در این هنگام فیلم های مستهجن تماشا می کنند و یا موسیقی حرام گوش می دهند، به طور قطع، شیطان در نطفه ی آنان شرکت می کند و اگر فرزندشان منحرف شد، باید، خود را ملامت کنند.
مکان آمیزش
همان طوری که زمان آمیزش را مردان تعیین می کنند و حق تقدّم با آنان است، مکان آمیزش با زنان است. از نظر روان شناسی، بهتر است که هر جا زن خوابید، مرد بیش تر همان جا بخوابد.زمان آمیزش
زمان آمیزش، از اهمیتی خاصّ برخوردار است. به طور معمول، زنان، بر اساس شرم و حیا، بهترین زمان آمیزش را تاریکی شب، یا محل تاریک می دانند و لذّت بیش تر را در آرامش شب و تاریکی و به دور از هرگونه سر و صدا می دانند. بهترین زمان، جهت آمیزش، پس از یک خواب و از نیمه های شب است و پس از آمیزش، اگر طرفین به اوج لذّت جنسی رسیده باشند، خواب رضایت بخشی خواهند داشت.آمیزش، باید، به گونه ای باشد که طرفین، در طی زمان آمیزش، از لذت کافی بهره مند شوند.
نکته
پس از نزدیکی، تمایل زن به مرد، بیشتر از تمایل مرد به زن می شود. مرد، باید، خود را موظف بداند که با عشقبازی پس از آمیزش، جوابگوی مناسب، برای امیال همسرش باشد، چنان رفتار کند که زن فکر نکند، شوهرش، فقط، او را برای برطرف کردن میل جنسی خود می خواهد.آداب و دعاهای شب زفاف
در حدیث صحیح، از حضرت امام محمّد باقر(ع) منقول است که چون خواستند عروس را به نزد تو بیاورند، بگو که پیش از آن، وضو بسازد و تو هم وضو بساز و دو رکعت نماز بخوان و پس از آن خدا را شکر کن و صلوات بر محمّد و آل محمّد بفرست؛ وقتی عروس و همراهانش آمدند دعا کن و آن زنان را که با او آمده اند، امر کن، آمین بگویند، و این دعا را بخوان:«اللَّهُمَّ ارزُقنِی إِلفَهَا وَ وُدَّهَا وَ رِضَاهَا وَ أَرضِنِی بِهَا وَ اجمَع بَینَنَا بِأَحسَنِ اجتِمَاعٍ وَ آنَسِ ائتِلاَفٍ فَإنَّکَ تُحِبُّ الحَلاَلَ وَ تَکرَةُ الحَرَام»(6)
بار خدایا، اُلفت، دوستی و خشنودی او را روزی من گردان و من را به او خشنود ساز و ما را به زیباترین شکل و پر انس ترین پیوند در کنار هم قرار ده، چرا که تو حلال را می پسندی و حرام را ناپسند می دانی.
بعد از آن فرمود که: بدان، الفت از جانب خداست و دشمنی از جانب شیطان و می خواهد، آنچه را که خدا حلال گردانیده، مکروه طبع مردم گرداند.
در حدیث حسن، از حضرت صادق(ع) منقول است که چون، در شب زفاف، به نزد عروس بروی، موی پیشانیش را بگیر و رو به قبله آور و بگو: «اَللّهُمَّ بِاَمانَتِکَ اَخَذتُها وَ بِکَلِماتِکَ اِستَحلَلتُها، فَاِن قَضَیتَ لی مِنها وَلَداً فَاجعَلهُ مُبارکاً تَقِیّاً مِن شیعَةِ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ لا تَجعَل لِلشَّیطانِ فیهِ شَرَکاً وَ لا نَصیباً».(7)
خدایا، به امانت تو او را به همسری برگزیدم و به کلمات تو او را بر خود حلال کردم اگر از او فرزندی برایم مقدّر گردانیده ای او را پربرکت و پاکیزه، از شیعیان آل محمّد(ص) قرار ده و شیطان را از او بی بهره گردان.
در حدیث معتبر دیگر از آن حضرت منقول است که دست بر بالای پیشانیش بگذار و بگو:
«اَللّهُمَّ عَلی کِتابِکَ تَزَوَّجتُها وَ فی اَمانَتِکَ اَخَذتُها وَ بِکَلِماتِکَ اِستَحلَلتُ فَرجَها، فَاِن قَضَیتَ فی رَحِمِها شَیئاً فَاجعَلهُ مُسلِماً سَوِیّاً وَلا تَجعَلهُ شِرَکَ شَیطانٍ».
خدایا بر اساس کتاب تو با او ازدواج کردم و در امانت تو، او را بر خود حلال گردانیدم پس اگر در رحم او فرزندی مقدّر کرده ای او را مسلمان کامل قرار ده و او را شریک شیطان مگردان.
راوی پرسید: فرزند، چگونه شریک شیطان می شود؟ فرمود: «اگر در وقت جماع، نام خدا ببرد، شیطان دور می شود و اگر نبرند، شیطان ذَکَر خود را با ذَکَر آن شخص داخل می کند، پس جماع از هر دو می باشد و نطفه یکی است. پرسید که به چه چیز می توان دانست که شیطان، در کسی شریک شده است؟ فرمود: هر که ما را دوست دارد. شیطان در او شریک نشده است و هر که دشمن ماست، شیطان او را شریک شده است».(8)
از حضرت علی(ع) منقول است که در وقت زفاف این دعا را بخواند:
«اَللّهمَّ بِکَلِماتِکَ اِستَحلَلتُها وَ بِاَمانَتِکَ اَخَذتُها، اَللّهُمَّ اجعَلها وَلُوداً وَدُوداً لا تَفرَک، تَأکُلُ مِمّا راحَ وَ لا تَسئَل عَمّا سَرَحَ»(9)
بار خدایا به کلمات تو او را بر خود حلال کردم و به امانت تو، او را به همسری برگزیدم. بار خدایا او را بسیار بچه آور، بسیار مهربان و سازگار قرار ده به گونه ای که از آنچه به آسانی به دست می آید، استفاده کند و آنچه را که نیاز به زحمت دارد، نخواهد.
در روایت معتبر دیگر از حضرت صادق(ع) منقول است که این دعا را بخواند:
«بِکَلِماتِ اللهِ استَحلَلتُ فَرجَها وَفی اَمانَةِ اللهِ أَخَذتُها، اَللّهُمَّ لی فی رَحِمِها شَیئاً فَاجعَلهُ بارّاً تقیّاً وَاجعَلهُ مُسلِماً سَوِیّاً ولا تَجعَل فیهِ شَرَکاً لِلشَّیطانِ»(10)
به کلمات خداوند او را بر خود حلال کردم و در امانت خدا، او را به همسری برگزیدم. بار خدایا، اگر در رَحِم او فرزندی مقدّر کرده ای او را نیکوکار، پاکیزه، مسلمان و سالم قرار بده و شیطان را شریک او مگردان.
در حدیث دیگر از آن حضرت منقول است که حضرت، شریک شدن شیطان را در نطفه ی آدمی بیان نمودند و بسیار عظیم شمردند. راوی گفت که چه باید نمود که چنین نشود؟ فرمود که هرگاه اراده ی جماع داشته باشی بگو:
«بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ الَّذی لا اِلهَ اِلّا هُوَ بَدیعُ السَّمواتِ وَالاَرضِ. اَللّهُمَّ اِن قَضَیتَ مِنّی فی هذِهِ اللَّیلَةِ خَلیفَةًً فَلا تَجعَل لِلشَّیطانِ فیهِ شِرَکاً وَلا نَصیباً وَلا حَظّاً وَاجعَلهُ مُؤمِناً مُخلِصاً مُصَفّیً مِنَ الشَّیطانِ وَرِجزِهِ جَلَّ ثَناؤُکَ»(11)
به نام خداوند رحمتگر مهربان، آنکه خدایی جز او نیست، پدیدآورنده ی آسمان ها و زمین.
بار خدایا اگر در این شب جانشینی برای من مقدّر کرده ای هیچ گونه بهره و نصیبی برای شیطان در او قرار مده و او را فردی مؤمن و با اخلاص و پاک از شیطان و پلیدی های او قرار ده ثنای تو به من با عظمت است.
در حدیث دیگر فرمود: چون خواهد که شیطان شریک نشود، بگوید: بِسمِ اللهِ، و پناه ببرد از شرّ شیطان، به خدا.(12)
از حضرت امام محمّد باقر(ع) منقول است که چون اراده ی جماع کنی، این دعا را بخوان:
«اَللّهُمَّ ارزُقنی وَلَداً وَاجعَلهُ تَقِّیاً زَکِیّاً لَیسَ فی خَلقِهِ زِیادَةٌ وَلا نُقصانٌ وَاجعَل عاقِبَتَهُ اِلی خَیرٍ»(13)
بار خدایا، به من فرزندی عطا کن، و او را، پاک و پاکیزه، سالم و تندرست قرار ده و فرجام او را خیر بگردان!
بایسته های پیش از آمیزش
الف) چیرگی شهوت
امام صادق(ع) فرمود: جز از سرِ چیرگی شهوت، آمیزش مکن.ب) انتخاب زمان مناسب
از سفارش های پیامبرخدا(ص) به امام علی(ع) این است: «ای علی! بر تو باد آمیزش، در شب دوشنبه؛ زیرا، اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، حافظ کتاب خدا و به تقدیر خداوند- عزّوجلّ- خرسند خواهد بود.ای علی! اگر در شب سه شنبه با همسرت نزدیکی کردی و میانتان فرزندی تقدیر شد، پس از گواهی دادن به این که خدایی جز او نیست و محمّد، پیامبر خداست، شهادت، روزی او خواهد شد، خداوند، او را همراه با مشرکان، کیفر نخواهد داد و خوشْ بو دهان، دلْ مهربان، گشاده دست و پیراسته زبان از غیبت، دروغ و تهمت، خواهد بود.
ای علی! اگر، در شب پنج شنبه، با همسرت نزدیکی کردی و میانتان فرزندی تقدیر شد، حکمرانی از حکمرانان، یا عالمی از عالمان خواهد بود؛ و اگر در روز پنج شنبه، به هنگام برگشتن خورشید از میانه ی آسمان با او نزدیکی کردی و میانتان فرزندی تقدیر شد، تا زمان، پیری اش، شیطان به او نزدیک نخواهد شد و انسانی راست کردار و درست کار خواهد بود و خداوند-عزّوجلّ-، سلامت دین و دنیا را روزی او خواهد ساخت.
ای علی! اگر شب جمعه، با او نزدیکی کردی و میانتان فرزندی بود، سخنوری خوشْ گوی و پُر زبان خواهد بود. اگر در روز جمعه، پس از عصرگاهان با او نزدیکی کردی و میانتان فرزند تقدیر شد، ناموَری سرشناس و آگاه خواهد بود. اگر هم در جمعه شب، پس از نماز عشا با او نزدیکی کردی، امید است، به خواست خداوند متعال، یکی از ابدال باشد».(14)
امام رضا(ع) نیز فرموده است: «در آغاز شب، نه در زمستان و نه در تابستان، با زنان نزدیکی مکن؛ زیرا، [در آن هنگام]، معده پُر و این کار، ناستوده است و از آن بیم قولنج(باد کُنج)، سستْ اندامی و کژدهانی، نقرِس، سنگ، ریزش غیرارادی ادرار، فتق و ضعف بینایی و هشیاری وجود دارد. اگر چنین کاری را بخواهند، باید در آخر شب باشد؛ چرا که بیش تر، موجب سلامتِ بدن و تولد فرزند می شود و برای فرزندی که میان زن و مرد تقدیر می شود، هوشی بیش تر از سبب می شود».
امام علی(ع) فرموده است: «مستحب است، مرد در نخستین شب از ماه رمضان به سراغ همسر خویش برود؛ زیرا، خداوند- عزّوجلّ- فرموده است: (أُحِلَّ لَکُم لَیلَةَ الصِّیامِ الرَّفَثُ إِلی نِسائِکُم)(15)؛ در شب روزه (ماه رمضان)، همخوابگی با زنان، برایتان حلال شده است و در این آیه، واژه ی رفث به معنای آمیزش است.(16)
ج) خلوتگاه مناسب
امام علی(ع) فرموده است: «پیامبرخدا، نهی فرمود، از این که مرد، با همسرش آمیزش کند، در حالی که کودکی در گهواره، آنان را می نگرد».(17)امام صادق(ع) فرموده است: «انسان، نباید، با وجود بچّه ای در خانه، با همسرش یا کنیزش آمیزش کند؛ زیرا، این کار، پیامدِ زنا دارد».(18)
پیامبرخدا(ص) فرموده است: «سه چیز را از کلاغ بیاموزید: پنهان داشتن آمیزش، سحرخیزی در طلب روزی و احتیاط ورزی او را».(19)
د) دعا
پیامبرخدا(ص) فرموده است: «ای علی(ع) هرگاه خواستی با همسرت آمیزش کنی، بگو: «خداوندا! من را از شیطان و شیطان را از آنچه روزی من کرده ای، دور ساز!» پس اگر میانتان در این آمیزش یا به هر ترتیب، فرزندی تقدیر شود، هرگز شیطان، به او زیانی نخواهد رساند».(20)امام علی(ع) فرموده است: «اگر کسی، از شما بخواهد، با همسر خویش به هم آید، بگوید: «خداوندا! من به فرمان تو شرمگاه او را بر خویش حلال دانستم و به عنوان امانت تو، او را پذیرفتم. اکنون، اگر از او برایم فرزندی تقدیر کردی، وی را پسری سالم و کامل قرار ده و در او برای شیطان، بهره و سهمی مگذار».(21)
امام باقر(ع) فرموده است: «اگر فرزند خواستی، در هنگام آمیزش بگو: «خداوندا! مرا فرزندی روزی کن و او را پرهیزگاری کن که در خلقت وی فزونی و کاستی ای نیست، و عاقبت او را به خیر گردان».(22)
امام صادق(ع) فرموده است: «هر کس بخواهد، زنش بچّه دار شود، پس از نماز جمعه، دو رکعت نماز بگزارد در آن، رکوع و سجده را طولانی سازد؛ سپس بگوید: «خداوندا! به حرمت آنچه زکریّا بدان از تو درخواست کرد، از تو فرزند می خواهم! پروردگارا! مرا، تنها مگذار که تو خود، برترینِ وارثانی! خداوندا! از نزد خویش، مرا فرزندانی پاک ببخش که تو شنوای دعایی! خداوندا! به نام تو او را بر خویش حلال ساختم و به امانت تو، او را در اختیار گرفتم. اکنون، اگر در رَحِم او، برای من فرزندی تقدیر کرده ای، او را خجسته و پیراسته قرار ده و در او برای شیطان، بهره و سهمی قرار مده».(23)
هـ) آرامش
در مناقب آل أبی طالب آمده است: «مردی، در این باره از امیرمؤمنان پرسید که چرا فرزند، گاه همانند پدر و مادر خویش، و گاه همانند دایی و عموست؟»اما علِ(ع) به امام حسن(ع) فرمود: «به او پاسخ بده»
امام حسن(ع) فرمود: «امّا درباره ی فرزند؛ اگر مردی، با دلی آرام و اندامی بدون اضطراب، به سراغ همسر خویش برود، دو نطفه با استواری و چنان که دو جنگاور به هم در می آویزند، با یکدیگر گلاویز می شوند. پس چنانچه نطفه ی مرد، بر نطفه ی زن چیرگی یابد، فرزند، همانند پدر می شود و چنانچه نطفه ی زن بر نطفه ی مرد، چیرگی یابد، فرزند، با مادر، همانند می شود. امّا اگر مرد، با دلی ناآرام و اندامی آشفته به سراغ زن برود، دو نطفه، آشفته و لرزان می شود و به سمت راست یا چپ زِهدان می افتند. چنانچه، نطفه، به سمت راست زِهدان بیفتد، بر رگ های عموها و عمّه ها افتد و به عموها و عمّه ها همانند می شود و چنانچه، به سمت چپ زهدان افتد، بر رگ های دایی و خاله ها می افتد و به دایی ها و خاله همانند می شود».
آن مرد برخاست، در حالی که می گفت: «خداوند، خود می داند، رسالت خویش را کجا قرار دهد».
روایت شده است که آن مرد، خضر(ع) بود.
بایسته های زمان آمیزش
الف) بازی
پیامبر خدا(ص) فرموده است: سه چیز، از نامهربانی است: این که کسی، با کسی، همراه شود و از نام و کنیه وی نپرسد؛ این که مردی به غذایی دعوت شود و نپذیرد و یا بپذیرد و نخورد؛ و این که مردی، پیش از بازی، با همسر خویش نزدیکی کند.(24)امام رضا(ع) فرموده است: با همسرت نزدیکی مکن؛ مگر، آن که با او بازی کنی و بازی را اوج بدهی و پستان های او را بمالی؛ زیرا، اگر چنین کنی، شهوت او تحریک گردد، آب او و آب تو در هم آید و همانند آنچه تو از او می خواهی، از تو بخواهد و این، در چهره و چشمانش هویدا شود.(25)
ب) پرهیز از شتاب ورزی
پیامبر خدا(ص) فرموده است: «اگر کسی، از شما خواست، به سراغ زن خویش برود، او را به شتاب نیفکند».(26)پیامبر خدا(ص) فرموده است: «اگر کسی از شما آمیزش کند، مانند پرندگان، با زنان رفتار نکند، بلکه درنگ ورزد، و لَختی بمانَد».(27)
پیامبرخدا(ص) فرموده است: «اگر کسی از شما [خواست] با همسر خویش آمیزش کند، حقّ او را ادا کند و سپس، اگر پیش از برآوردنِ نیازِ او نیاز خویش را برآورد، با او شتاب نورزد تا نیاز او را نیز برآورَد».
پیامبر خدا(ص) فرموده است: «اگر کسی، از شما، با همسر خویش آمیزش کند، کناره نگزیند تا هنگامی که نیاز زن را هم برآورد، چنان که خود دوست دارد، نیازش برآورده شود».
ج) خودداری از سخن گفتن
پیامبرخدا(ص) در سفارش به امام علی(ع) فرمود: «ای علی! در هنگام آمیزش، سخن مگوی؛ زیرا، اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، اطمینانی نیست که لال نباشد».(28)پیامبرخدا(ص) فرموده است: «خداوند- تبارک و تعالی- برایتان این را ناخوشایند می دارد که... در هنگام آمیزش، سخن بگویید».
همچنین فرمود: «این کار، گُنگی می آورد».(29)
امام صادق(ع) فرموده است: «به گاه به هم رسیدنِ ختنه گاه ها، از سخن گفتن بپرهیزید؛ زیرا، گُنگی می آورد».(30)
د) وضو برای بازگشتن
پیامبر خدا(ص) فرموده است: «اگر کسی، از شما به سراغ زن خویش برود و آن گاه بخواهد، دیگر بار هم این کار ار انجام دهد، وضویی بسازد؛ زیرا، این کار، نشاطی بیش تر برای بازگشتن، ایجاد می کند».(31)هـ) غسل پس از احتلام
پیامبرخدا(ص) فرموده است: «برای مرد مکروه است، پس از احتلام، با زن همبستری کند، مگر آن که از احتلام، غسل کرده باشد؛ چه، اگر چنین کند و فرزندش دیوانه زاده شود، جز خویش را نکوهش نکند».بایسته های پس از آمیزش
الف) پیشاب کردن
پیامبر خدا(ص) فرموده است: «اگر مردی، با همسر خویش نزدیکی کرد، تا پیشاب نکرده است، غسل نکند؛ از این بیم که مبادا باقی مانده ی منی در آمد و شد باشد و از آن، دردی بی درمان خیزد».امام رضا(ع) درباره ی آمیزش و آداب آن فرموده است: «پس، چون، آن کار را کردی، راست نایست و کامل هم منشین؛ بکه بر پهلوی راست لَم بده و سپس، زمانی، پس از آن که کار خویش را به پایان برده ای، برای پیشاب کردن برخیز! در این صورت، به اذن خداوند-عزّوجلّ- از سنگ [مثانه] در امان خواهی بود».(32)
ب) شستن شرمگاه
پیامبر خدا(ص) فرموده است: «اگر کسی از شما به سراغ زن خویش رفت و آن گاه خواست، دیگر بار بازگردد، شرمگاه خویش را بشوید».ج) غسل
امام صادق(ع) در پاسخ زندیقی که پرسید: «علّت غسل جنابت چیست؟ همانا آمیزش کننده، کاری حلال انجام داده است و کار حلال هم مایه ی آلودگی نیست» فرمود: «جنابت، همانند حیض است؛ زیرا، نطفه، خونی است، استحکام نایافته و آمیزش هم امکانپذیر نیست، مگر به حرکتی سخت و شهوتی چیره. پس، چون به پایان رسانَد، بدن، نفس می کشد و مرد از نفس آن، در خود بویی بد احساس می کند.غسل، برای همین واجب شده است و البته غسل جنابت، افزون بر این، امانتی است که خداوند به بندگان خویش سپرده است تا از این رهگذر، آنان را بیازماید».(33)
امام رضا(ع) فرموده است: «علّت غسل جنابت، پاکیزگی است تا انسان از آنچه از آزردگی آن کار دیده است، تطهیر شود و همه ی تن او پاک گردد؛ زیرا جنابت، از همه ی بدن شخص برخاسته و از همین رو، تطهیر همه ی بدن بر او واجب شده است.
امّا، علّت آسان تر گرفتن درباره ی پیشاب و مدفوع، آن است که از جنابت بیش تر و همیشگی ترند و از همین رو، به سبب فراوانی، مشقت آوری و بیرون آمدن آن ها بدون خواست و شهوت، خداوند، در این باره به وضو بسنده داشته است، در حالی که جنابت، تنها از لذّت جویی و لذّت یابی و واداشتن خود به این کار از انسان برمی خیزد».(34)
د) خوردن عسل
امام رضا(ع)- درباره ی آمیزش و آداب آن فرموده است: «پس، غسل کن و همان دم، قدری مومیایی با شربت عسل یا با عسلی که کف آن را برداشته باشند، بخور؛ زیرا، این کار، هماندم آن آبی را که از تو بیرون رفته است، به تو باز می گردانَد».(35)تکرار آمیزش
آمیزش در زناشویی، همواره، در کانون بحث و گفت و گو قرار گرفته است و بسیار کوشش شده، برای آن نظم و قانونی گذارده شود. واضح است که نمی توان، تعداد تکرار آمیزش را به طور قطعی تعیین نمود و نظم و ترتبی معیّن برای آن قائل شد.بهترین روش، در این باره این است که اجازه بدهیم، قدرت و میل طبیعی، تعداد آمیزش را تحت کنترل درآورد. اگر کسی، پس از آمیزش و یا روز بعد از آن به شدت، احساس خستگی می کند، بهتر است، دفعات نزدیکی را تقلیل دهد؛ ولی، اگر چنانچه، نزدیکی، سبب آرامش و رخوت شود، می تواند تعداد آمیزش را بیشتر کند. باید، دانست، در ابتدای ازدواج، به ندرت ممکن است، زن نقش شروع کننده را به عهده بگیرد؛ بنابراین، دفعات نزدیکی، به میل شوهر بستگی خواهد داشت. پس از برقراری ازدواج، به تدریج میل جنسی زن بیدار شده و تکامل پیدا می کند.
تکرار آمیزش تا اندازه ی زیاد، به مرد مربوط است؛ زیرا، زن، باید، با بی میلی، به روابط جنسی تسلیم شود؛ ولی، مرد تا از لحاظ جنسی تحریک نشود و نعوظ پیدا نکند، نمی تواند، آمیزش کند؛ بنابراین، هنگامی که مردی، میل جنسی نداشته باشد، داشتن روابط جنسی با او غیرممکن است؛ از این رو، قدرت مرد، در دفعات نزدیکی به طور کامل روشن می گردد.
از روی دیگر، نباید، دفعات نزدیکی فقط، به میل شوهر باشد، بلکه، باید، با آمادگی و عکس العمل زن نیز مطابقت داشته باشد. شوهر، به هیچ وجه نباید، در هنگامی که زنش به عللی از نزدیکی امتناع می ورزد، او را مجبور کند؛ بلکه، باید، وقتی را انتخاب نماید که همسرش نیز از آن لذّت ببرد.(36)
نکات جنسی ویژه مردان
1. اقتدار و تدبیر یک مرد در قبال همسرش، نقش مهمی در میزان سلامت و سعادت یک رابطه مطلوب زناشویی دارد.2. در میان روز نیز همسر خویش را نوازش و لمس کنید.
3. در هنگام آمیزش عجله نکنید، بلکه پیش از آن با همسر خویش بازی و این کار را تا آنجا ادامه دهید که شهوت در رخسار و چشمانش آشکار گردد و او نیز به شما تمایل پیدا کند، همان طور که تو بسوی او عشق می ورزی.
4. در هنگام آمیزش از انزال جلوگیری نکنید که این عمل سبب سنگ مثانه و بیماری می گردد.
5. در هنگام آمیزش به یاد و شهوت زن دیگر نباشید.
6. هیچ گاه بویژه در نخستین بار از جبر و قدرت مردانگی استفاده نکنید بلکه همراه با نوازشی صبورانه و معاشقه ای جانانه تا آنجا پیش روید که او نیز عاشقانه در تصرف روح و جسم شما بکوشد.
7. آقا داماد اگر عیبی در بدن همسر خود مشاهده کرد، هرگز نباید آن را آشکار کند یا اظهار تعجب نماید؛ زیرا این عمل زن را اندوهگین می سازد و آن را مایه حقارت می پندارد.
نکات جنسی ویژه زنان
1. هنگامی که همسرتان از شما عمل زناشویی را طلب می کند او را منتظر نگذارید.2. به گونه ای رفتار کنید، که همیشه در اختیار شوهر خویش باشید و او را از آنچه که در شریعت مجاز است، منع نکنید.
3. هر زنی حق دارد بداند چگونه می تواند از رابطه ی جنسی لذّت ببرد، بنابراین سعی کنید متوجه شوید که در چه موقعیت هایی از رابطه با همسرتان لذّت بیشتری می برید؛ گرمی، وقت مناسب، شادمانی، چه مکانی و چگونگی رابطه و...، برای خود حق قائل باشید که شما هم اجازه دارید از همسرتان لذّت ببرید؛ زیرا شما هم شایسته آن هستید که وقتی برایتان صرف شود و با لذّت جنسی آرامش یابید.
4. رابطه ای دوستانه بلکه عاشقانه با همسرتان داشته باشید، اگر چنین رابطه ای نباشد از رابطه ی جنسی بهره ی لازم را نخواهید برد.
5. به ویژگی های فردی، ظاهری، آرایش، تنوع لباس، راه های دلربایی از همسر و حتی توجه به تناسب اندام، بهداشت و... می تواند شما را جذاب تر نشان دهد؛ زیرا جذابیت ظاهر، نرمی رفتار و پاکیزگی در جنبه های مختلف در کشش جنسی همسرتان بسیار مهم و تعیین کننده است.
6. می توانید گفته ی خود را با لبخند محبّت آمیز بر لب همراه کنید، و با پرهیز از شرم زدگی بی مورد همراه با ظرافتی پنهانی در رفتار و حرکات، یا با سخنان نرم و مکرر و ارادی جمله های پرکشش بر جان و روان همسرتان تأثیر بگذارید.
7. مناسب است هنگامی به فعالیت جنسی بپردازید که تحریک پذیری بیشتری وجود دارد، اگر در روزهای بخصوصی از دوره ی ماهانه میل جنسی تشدید می شود، در همان روزها همسر خود را به همخوابی دعوت کنید و همواره پیش از آن استراحت کافی کرده باشید.
نکات جنسی مشترک
1. همسرتان را به آرامی و با اشتیاق فراوان ببوسید.2. اتاق خوابتان را بسیار جذاب و متفاوت از سایر اتاق های منزل تزئین کنید.
3. هر مرد و زنی باید سعی کنند که نقطه ی تحریک طرف مقابل را شناسایی کنند تا یکدیگر را به ارگاسم برسانند، در نتیجه از فشارهای عصبی، عضلانی، درد زیردل و دردکمر در امان باشند و از جهت فکری و روحی نیز آرامش وصف نشدنی پیدا کنند.
4. بدون وجود عشق عمیق روابط زناشویی مطلوب میان زن و مرد به وجود نخواهد آمد.
5. تطابق جنسی رضایت بخش، سبب می شود مرد و زن، حداکثر لذّت را از عمل جنسی ببرند و آرامش دست یابند، از این رو هر یک از زوجین باید سعی در تطابق با دیگری داشته باشد. وضعیت مطلوب آمیزش را بشناسید تا به اورگاسم دو جانبه دست یابید و هر یک نقش فعالی را در دستیابی به آن بر عهده بگیرید.
6. همسر خود را در بستر مورد انتقاد یا سرزنش قرار ندهید، این خطر وجود دارد که او موضع دفاعی بگیرد و در همان حال هیجان او کاهش یابد و سرانجام شما را مقصر قلمداد کند.
7. یکنواختی ظاهر زن و مرد سبب خستگی می شود، هر از گاه ظاهر و لباس خویش و حتی عطر خود را عوض کنید تا با تنوع در امور زناشویی از خستگی جنسی دوری کنید.
8. رابطه جنسی و نزدیکی باید با آرامش فکری و آسودگی خاطر همراه باشد از این رو در هنگام خستگی جسمی و روحی از این کار صرف نظر کنید؛ زیرا تمتع کامل در این حالت ناممکن است.
9. در هنگام گرسنگی و سیری نزدیکی مناسب نیست؛ زیرا علاوه بر ضرر داشتن برای بدن، باعث می شود که لذّت کامل را نبرید.
10. از افراط در جماع بپرهیزید؛ زیرا سبب افسردگی و پژمردگی می گردد، با توجه به جسم و قدرت روحی و زمان های مناسب برای این عمل برنامه ریزی کنید.
11. اگر عشق و علاقه میان زن و مرد حاکم باشد به طور معمول پس از عمل نزدیکی بوسه ها و نوازش های بسیار مختصر و لطیفی با هم انجام می دهند که آن نشانه و شاهد رضایت ظاهر و کامروایی درونی است.
12. نکات بهداشتی قبل و پس از آمیزش همچون شستشو پس از آن را رعایت کنید تا دچار بیماری نشوید.
سردمزاجی بانوان
فقدان و یا کاهش میل جنسی یکی از اختلالاتی است که بیش تر بانوان به آن مبتلا هستند که از آن به سردمزاجی یا بی میلی جنسی یاد شود.سردمزاجی ممکن است دائمی و یا موقت و گذرا باشد. علل سرد مزاجی بانوان گاه به خود آنان، گاه به شوهرانشان و گاه به هر دو آنان بر می گردد. با شناخت آن علت ها و تلاش برای رفع آن ها می توان این اختلال جنسی را درمان کرد.
عللی که به خود زن مربوط است عبارتند از:
1. ترس از درد و آسیب اجتماعی
2. ترس از حاملگی
3. اضطراب، نگرانی و عدم آمادگی روحی برای آمیزش
4. عدم ترشح فوکیلولین توسط تخمدان ها
عللی که به شوهر مربوط است عبارتند از:
1. آشنا نبودن به مسائل جنسی و بهره نبردن از رفتارهای روانشناسانه برای فراهم سازی بستری مناسب جهت تحریک جنسی
2. نگذاشتن وقت کافی برای عشقبازی و تحریک جنسی زن
3. عدم علاقه ی کافی به همسر یا عدم اظهار آن
4. فراهم نیاوردن خاطرات و ذهینات شیرین و مثبت از آمیزش برای همسر
5. برطرف نکردن بوهای نامطبوع از بدن خود
6. زن را برای اطفای غریزه جنسی خواستن نه برای همدلی در تمام عرصه های زندگی.
علل و عوامل روحی و روانی و تربیتی فراوان دیگر نیز وجود دارد که مشترک بین زن و شوهر است. همسران واقع نگر و حقیقت یاب با شناختی که از یکدیگر پیدا می کنند می توانند آن علل و عوامل را کشف کرده و برای رفع آن ها چاره جویی کنند.
راه های درمان سردمزاجی بانوان
مراعات تمام مطالبی که تاکنون درباره آمیزش گفته شد برای رفع سردمزاجی بانوان می تواند راهگشا باشد.(37) در این جا تنها به دو راه حل مهم بسنده می کنیم:1. ایجاد میل جنسی در زن:
به ندرت میل جنسی در زن، خود به خود، به وجود می آید. وظیفه ی شوهر است که این را در زن به وجود آورد.زن برای آمیزش به مدتی عشقبازی و نازش و تماس بدنی احتیاج دارد. میل جنسی در زنان با شفقت و مهربانی و عشق آمیخته است. در حالی که احساس مرد از نظر جنسی، سطحی است و تنها به لذّت آن فکر می کند.(38)
بنابراین مرد باید مدتی به عشقبازی بپردازد تا زن به اوج تحریک برسد آن گاه با او آمیزش کند. مرد می تواند علائم جسمی و روحی شدت تحریک را در زن بفهمد. هنگامی که ما بین زن و مرد قیودات و محدودیت هایی نباشد، بسیار ساده است که عکس العمل جنسی یکدیگر را درک کنند.
زن آمادگی خود را برای نزدیکی، با روش های مختلف نشان می دهد. از علائم جسمی که دلیل آمادگی زن است، وجود ترشح در اطراف فرج است و بهتر است قدری صبر کرد تا دستگاه تناسلی خارجی به طور کامل با این رطوبت آغشته شود. سپس نزدیکی انجام گیرد. این ترشّح، سبب می شود که ناحیه ی فرج مرطوب شده و افزون بر این که دخول را آسان تر می سازد، باعث می شود، احساس جنسی نیز لذّت بخش تر و مطلوب تر شود.(39)
2. به کار بستن توصیه های تغذیه ای و درمان های گیاهی.
برخی از این توصیه ها و درمان ها عبارتند از:- استفاده از غذاها با طبیعت گرم(40)
- تناول دَم شده ی برگ مریم گُلی(41)
- استفاده از سبزی به ویژه شاهی- در غذاهای روزانه(42)
- ساییدن پنجاه گرم تخم شاهی در نیم کیلو عسل و تناول دو قاشق مرباخوری از آن هر بار.(43)
پی نوشت ها :
1. ازدواج، مکتب انسان سازی، ج2، صص106 تا 108.
2. همان، مسأله82؛ عروة الوثقی، مسأله 10، 11، 18و 20.
3. زناشویی موفق، ص38.
4. تحریر الوسیله، ج2، مسأله ی 8، ص218.
5. وسائل الشیعه، ج14، ح3، ص96.
6. فروع کافی، ج5، ح2، ص501
7. وسائل الشیعه، ج14، ح2، ص81.
8. همان، ح1، ص79.
9. فروع کافی، ج5، ح4، صص500 و 501.
10. همان، ح2، ص501.
11. همان، ح4، ص502.
12. وسائل الشیعه، ج14، ح1، ص96.
13. همان، ح5، ص82.
14. وسائل الشیعه، ج14، ح1، ص190.
15. بقره: 187.
16. وسائل الشیعه، ج14، ح4، ص91.
17. مستدرک الوسائل، ج14، ح1، ص228.
18. وسائل الشیعه، ج14، ح6، ص95.
19. بحارالأنوار، ج100، ح30، ص290.
20. مستدرک الوسائل، ج14، ح5، ص230.
21. بحارالأنوار، ج100، ح19، ص287.
22. فروع کافی، ج6، ح12، ص14.
23. همان، ح3، ص11.
24. بحارالأنوار، ج100، ح9، ص285.
25. مستدرک الوسائل، ج14، ح2، ص221.
26. همان، ح1، ص221.
27. وسائل الشیعه، ج14، ح1، ص82.
28. وسائل الشیعه، ج14، ح3، ص87.
29. همان، ح7، ص86.
30. همان، ح1، ص86.
31. همان، ح1 و3، ص99.
32. مستدرک الوسائل، ج14، ح19، ص308.
33. وسائل الشیعه، ج1، ح14، ص465.
34. همان، ح1، ص466.
35. مستدرک الوسائل، ج14، ح19، ص308.
36. دکتر محمد نامدار، راهنمای روابط جنسی و زناشویی موفق، ص47.
37. برخی از راه ها نیز در ضمن بررسی ناتوانی جنسی خواهد بود.
38. راهنمای روابط جنسی زناشویی موفق، ص52.
39. پاسخ به مسائل جنسی و زناشویی، ص234.
40. رژیم تندرستی، ص134.
41. همان.
42. گلها و گیاهان شفا بخش، ص22.
43. همان.
