سلام و احترام خدمت شما مادر گرامی. بیان کردید" پسرتان به درس اهمیت نمی دهد و.....": بزرگوار شما باید توجه داشته باشید که هیچ بچه ای با زور و تنبیه و کتک، سر به راه و درس خوان نمی شود، برای اینکه فردی در زمینه ی تحصیلی موفق باشد باید علاوه بر بهره ی هوشی مناسب، رغبت و انگیزه ی کافی هم داشته باشد. اگر فضای درس خواندن به سرزنش و توهین و اضطراب آمیخته شود باعث حس انزجار از درس و مدرسه می شود. از آنجا که دوران تحصیل طولانی مدت هست ما باید دنبال راهکارهایی باشیم که در کودکان سال های سال، ذوق و عشق و علاقه به درس و یادگیری ایجاد کند و آن ها در مواقعی که والد هم حضور ندارد با حس مسئولیت و انگیزه ی درونی وظایف مدرسه ی خود را انجام دهند.
- سعی کنید رابطه کلامی و عاطفی بهتری با بچه پیدا کنید تا فرزندتان بیشتر به حرف شما گوش دهد. ما با داشتن یک رابطه عاطفی خوب می توانیم فرزندمان را مسئولیت پذیرتر و مطیع تر بکنیم. اصل رابطه خوب ما با فرزند باعث می شود او به حرف ما گوش بدهد.
- قاطعیت والدین خیلی مهم است و کودک باید بداند انجام تکالیف وظیفه اوست، وظیفه ای که باید انجام دهد. والدین با آگاهی و صبر پیشه کردن می توانند این را از کودک خود بخواهند. آن ها می توانند با تمجیدهای کلامی به او برای انجام این کار انگیزه کافی بدهند. مثلا چقدر کلمات را خوب روی خط نوشتی، آفرین. یا خوشحال می شم می بینم که تکلیفتو مرتب و تمیز می نویسی.
- والدین خیلی تکرار نکنند و نگویند برو تکالیفت را انجام بده چون کودک عادت می کند و شرطی می شود که وقتی مثلا مادر یا پدر فریاد کشید، آن موقع تکالیفش را انجام بدهد. وقتی کودک بی خیال از درس نشسته است، بروید کتاب و دفتر او را بیاورید و بگویید عزیزم بیا اینجا بنشین. اینکه شما برای او با مهربانی کتاب و دفتر را بیاورید باعث می شود او راحت تر به این کار تن بدهد.
- نظارت مستقیم خود را به تدریج به شیوه ی غیرمستقیم تبدیل کنید. یعنی به جای اینکه بالای سر فرزند خود بنشینید تا تکلیفش را انجام دهد به فرزندتان کمک کنید تکالیف زیاد یا مربوط به چند درس را به قسمت های کوچکتری تقسیم کند و پس از انجام هر قسمت از تکالیف به صورت مستقل، استراحتی داشته باشد به طوری که همراه با تشویق و رویداد خوشایند برایش باشد. مثلا در این زنگ تفریح، خوراکی مورد علاقه اش را برایش تهیه کنید با او شوخی کنید و بخندید که برای ادامه ی تکالیف، رغبت پیدا کند. در واقع با این کار، فضای درس خواندن را برای کودکان به محیطی جذاب، خوشایند می توان تبدیل کرد تا به تنهایی یاد بگیرند از عهده ی تکالیف خود برآیند. و در نهایت، با ایجاد ارتباط مناسب با فرزند و کنترل و نظارت به شیوه ی غیر مستقیم، و فراهم کردن محیطی آرام و به دور از تنش و اضطراب می توان انگیزه و رغبت برای تحصیل در کودکان ایجاد کرد.
موفق و پیروز باشید.