سلام بر شما همراه گرامی سایت راسخون.
فرزندتان تاب ندارد که از سوی پدرش بی مهری ببیند و اعتراض خود را با بیانی نامناسب و نامرتبط با سن خود عنوان میکند.
دوست عزیز، رفتار و گفتار کودک، انعکاس رفتتر والدین و مربیان اوست. وقتی که او با واژه طلاق ناراحتی خود را عنوان میکند یعنی او بارها این را از شما شنید و جدایی را راه حل مشکلات خود میداند و امکان شکسته شدن ارکان خانه را خوب میداند. پیشنهاد میکنم در گفتگوهای خود دقت بیشتری داشته و اختلافات و مشاجرات زوجینی خود را دور از حضور فرزندان دنبال نمایید. در نزد کودکانتان از شکوه و شکایت اجتناب کرده و محبت خود را به نمایش بگذارید و از همسرتان به خوبی یاد کنید. زمانی که‌ کودکتان از چنین ‌عناوینی استفاده میکند به او بی توجهی کرده و هیچ عکس العملی نشان ندهید. و پس از دقایقی از احساسش سوال کنید که چه شده است که ناراحت هستی؟ با این سوال از او بخواهید در مورد حال خودش حرف بزند نه اینکه به شما راه حل بدهد. و سپس با او همدلی کنید و در ادامه از نکات مثبت پدرش صحبت کرده و از علاقه ایشان به رشد فرزند و تربیت صحیحش بگویید و یا اشتباه فرزندتان را برایش توضیح دهید تا او متوجه علت توبیخ پدرش بشود‌. از همسرتان نیز بخواهید وقت بیشتری را برای بازی با فرزندتان اختصاص داده و نکات تربیتی را در حین بازی به او اموزش دهد.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.