محمد
پسری هستم 33 ساله از بیکاری خسته شدم به هر دری میزنم کاری پیدا نمیکنم سرمایه ای هم برای شروع کار...
پسری هستم 33 ساله از بیکاری خسته شدم به هر دری میزنم کاری پیدا نمیکنم سرمایه ای هم برای شروع کار ندارم کلافه شده ام راهنماییم کنید ممنون
مشاور: hassan najafi
دوست گرامي ما شرايط شما را درك مي كنيم و اميدواريم كه بزودي كار مناسب و مطلوب خود را بيابيد . دوست عزيز سعي كنيد فشار عصبي بر روي خود را زياد نكنيد و با صبوري و تحمل بدنبال كار مناسب باشيد . سعي كنيد توانايي ها و توانمندي هاي خود را بالا ببريد . از كار نهراسيد از معصومين عليهم السلام روايت شده كه فرمودند : دوست دارم مانند باربرهاي بار حمل كنم و روزي حلال بدست آورم . در نتيجه آرامان گرايي در زندگي خوب است اما براي كسب درامدو روزي سعي كنيد از حداقل ها شروع كنيد و آرمان گرا نباشيد . مقاله زير را بخوانيد : کار در قرآن اسلام، مردم را برای برطرف کردن نیازهای زندگی، به کار و کوشش امر کرده، از بیکاری، تنبلی و سربار دیگران شدن به شدت منع نموده است. قرآن کریم میفرماید: به تحقیق شما را در زمین مسلط کردیم و برای شما در آن وسایل و مایههای زندگی قرار دادیم (تا شما به کوشش خود از زمین و آنچه در آن است، استفاده برید و شکرگزارید، ولی) شما اندک شکر میکنید.[1] پس چون نماز به پایان رسید، در زمین پراکنده شوید و از فضل و احسان خدا یاری جویید.[2] و (خداوند) از رحمت خود، برای شما شب و روز را قرار داد تا در شب بیارامید و (در روز) از فضل او بجویید؛ شاید شکرگزار باشید.[3] کار در حدیث * پیامبر اعظم(صلی الله علیه و آله و سلم) افراد تنبل و بیکار را که تن به کار نمیدهند و میخواهند از دسترنج دیگران استفاده کنند، مورد نکوهش و سرزنش شدید قرار داده، میفرمایند: «از رحمت خدا دور است کسی که با زندگی خود را به گردن دیگری بیندازد. ملعون است، ملعون، کسی که اعضای خانوادهاش را در اثر ندادن نفقه تباه کند».[4] * امام باقر(علیه السلام) یارانش را به کار و کسب تشویق میکرد، از شغل آنها میپرسید و اگر بیکار بودند، سفارش میکرد به کاری مشغول شوند و میفرمودند: «من کسی را که کار و کاسبی را رها کرده و به پشت بخوابد و بگوید: خدایا! روزیام ده، دشمن دارم». ایشان به یکی از یارانش که بیکار بود، فرمودند: «مغازهای بگیر و جلویش را جاروب کن و آب بپاش و بساطی در آن بگستر. چون چنین کنی، وظیفهات را انجام دادهای». آن گرامی تنها سفارش به کار نمیکرد، بلکه خود نیز به باغ و مزرعه خویش میرفت و حتی در هوای گرم تابستان، عرقریزان کار میکرد.[5] * امام صادق(علیه السلام) فرمودهاند: «کسی که برای تأمین معاش خانوادهاش تلاش میکند، همانند مجاهد در راه خداست».[6] بزرگان هم کار میکردند! پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) نه تنها با راهنماییها و زمینهسازیهای خود، موجب هدایت افراد به سوی میدانهای کاری میشد، بلکه خود نیز عملاً وارد صحنه شده، همدوش با دیگران کار میکرد. هنگامی که مسجد قبا و مسجدالنبی ساخته میشد، ایشان هم دوش دیگر مسلمانان کار میکرد. آن حضرت سنگهای کوچک و بزرگ را برمیداشت و آنها را به محل ساختن مسجد میبرد. گاهی هم که مردی از اصحاب نزدش میآمد و التماس میکرد که یا رسول الله! پدر و مادرم فدای تو باد! اجازه بده سنگ و خاک را من ببرم و به جای شما کار کنم، حضرت میفرمودند: «نه، تو هم سنگ دیگری بردار».[7] این عمرو میگوید: روزی امام صادق(علیه السلام) را در یکی از باغها ملاقات کردم. آن حضرت لباس مخصوص کار پوشیده بود و بیل به دست گرفته، در باغ خویش مشغول کشاورزی بود. چنان فعالیت میکرد که عرق از پیشانی مبارکش میریخت. گفتم: فدایت شوم! بیل را بدهید تا من کار کنم. فرمودند: «دوست دارم آدمی برای کسب روزی حلال در برابر آفتاب آزرده شود».[8] کار، قبیح نیست! روزی رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) با جمعی از اصحاب در محلی حضور داشتند. در آن میان، چشمان آنان به جوانی نیرومند و زیبا اندام افتاد که در اول صبح به کار اشتغال داشت. یاران پیامبر گفتند: اگر این جوان نیرومند، نیرو و انرژی خود را در راه خدا مصرف میکرد، چقدر شایسته ستایش بود. حضرت فرمودند: این سخن را مگویید. اگر این جوان برای تأمین معاش میکوشد و انگیزه او بینیازی از دیگران است، در راه خدا قدم برداشته. اگر هدف او پذیرایی از پدر و مادر ناتوان خود باشد، باز هم در راه خدا کار میکند. اگر هم مقصود او سر و سامان دادن به خانواده و فرزندانش باشد، او به راه خدا رفته و انگیزه مقدسی دارد.[9] بوسه بر دست کارگر هنگامی که پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) از جنگ تبوک برمیگشت، سعد انصاری، یکی از کارگران مدینه به استقبال آن حضرت آمد. وقتی رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) با او دست داد، لمس دستهای زبر و خشن مرد انصاری، حضرت را تحت تأثیر قرار داد و برای همین از او پرسید: چرا دستان تو اینطور کوفته و خشن شده، آیا ناراحتی خاصی به تو رسیده؟ عرضه داشت: یا رسولالله! خشونت و زبری دستان من، بر اثر کار با بیل و طناب است که به وسیله آنها زحمت میکشم و مخارج خود و خانوادهام را تأمین میکنم. در این هنگام، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) دست او را بوسید و فرمودند: «این دستی است که آتش جهنم آن را لمس نخواهد کرد».[10] احترام به همه شغلها حضرت خاتم الانبیاء(صلی الله علیه و آله و سلم) و دیگر معصومان(علیهم السلام)، مسلمانان را به کار و تلاش توصیه میکردند و برای مشاغل تولیدی، صنعتی، تجاری و دیگر شغلها، اهمیت خاصی قائل بودند. در اینجا به نقل برخی گفتارهای آنان راجع به بعضی مشاغل میپردازیم: * خانهسازی: امام صادق(علیه السلام) به فردی که در اثر جهل و غرور تن به کار نمیداد و خود را نیازمند دیگران نموده بود، فرمودند: «برو کار کن و در بالای سرت بار حمل کن و از مردم بینیاز باش. همانا رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) سنگها را بهدوش خود حمل میکرد و دیوار خانهاش را میساخت».[11] * باغداری: امام علی (علیه السلام) به سلمان فرمودند: «باغی را که پیامبر با دستان خویش آن را ساخته و درختهایش را کاشته است، برای فروش به مشتریان عرضه کن» و سلمان هم باغ پیامبر را فروخت.[12] همچنین پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «هر مسلمانی که نهال درختی بنشاند و آن درخت به ثمر برسد، خداوند متعال در مقابل آن درختی در بهشت قرار میدهد».[13] * دامداری: روزی پیامبر اعظم(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «تمام پیامبران الهی پیش از آنکه به مقام نبوت برسند، مدتی چوپانی کردند.» از ایشان سؤال شد: آیا شما هم چوپانی کردهاید؟ فرمودند: «بلی، من مدتی گوسفندان اهل مکه را به چراگاه بردهام».[14] * راهسازی: امام صادق(علیه السلام) به نقل از پدر بزرگوارش امام باقر(علیه السلام) فرمودند: «پیامبر اعظم(ص)، یکی از راههای عمومی را که آب، آن را خراب کرده بود، با چیدن سنگ تعمیر کرد. به خدا سوگند! انسانها و چهارپایان تا این لحظه از آن استفاده میکنند».[15] * کشاورزی: حضرت امام صادق(علیه السلام) فرمودند: آن روز که آدم ابوالبشر از بهشت به زمین رانده شد و نیاز به غذا و آب پیدا کرد، با حضرت جبرئیل به مشورت پرداخت و از او یاری طلبید. جبرئیل آدم را چنین راهنمایی کرد: «ای آدم! اگر میخواهی نیازمندیهای خود را برطرف کنی، کشاورز باش و به زراعت بپرداز»[16] و اینگونه بود که پدر انسانها، نخستین کشاورز روی زمین شد. روزی یکی از یاران امام صادق(علیه السلام) از ارزش کار دهقانان پرسید، امام پاسخ فرمودند: «همه پیامبران الهی جز حضرت ادریس(ع)، از راه کشاورزی امرار معاش میکردند، ولی حضرت ادریس به کار خیاطی مشغول بود».[17] * صنعت: امام صادق(علیه السلام) میفرمایند: «ساختن، آموختن و کار کردن با انواع و اقسام آلات و ادواتی که بندگان خدا به آنها نیاز دارند و منافع ایشان در آنها و قوام زندگیشان به آنهاست، حلال است».[18] * تجارت: امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «تجارت را وامگذارید که خوار میشوید. تجارت کنید تا خداوند به شما برکت دهد.»[19] همچنین امام علی(علیه السلام) میفرمایند: «تجارت کنید که در تجارت برای شما بینیازی است از آنچه مردم دارند، و خداوند عزّوجل، پیشهور امین را دوست دارد».[20] * پرستاری: امام صادق(علیه السلام) میفرمایند که رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «کسی که برای برآوردن نیاز بیماری تلاش کند، خواه نیاز او برآورده شود یا نه، همانند روزی که از مادر متولد شده است، از گناهان پاک میشود».[21] امام صادق(علیه السلام) نیز فرمودند: «یکی از عواملی که موجب شد یوسف را فردی نیکوکار بدانند، این بود که در زندان به پرستاری از بیماران اهتمام میورزید و از آنان مراقبت میکرد».[22] چند شغله بودن از روایات ائمه(علیه السلام) به دست میآید که چند شغل داشتن، در نظر اسلام چندان پسندیده نیست. امام صادق (علیه السلام) در حدیثی میفرمایند: «کسی که توان و همتش را در یک شغل به کار گیرد، خداوند در آن کار یاریاش میکند و هرکس توان و همتش را در چند شغل به کار گیرد، خداوند او را رها خواهد کرد».[23] از قدیم هم ضربالمثل جالبی داریم که میگوید: با یک دست چند هندوانه نمیتوان برداشت. پی نوشت ها : [1] . اعراف: 9. [2] . جمعه: 10. [3] . قصص: 73. [4] . تحف العقول، ص37. [5] . الکافی، ج4، ص12. [6] . همان، ج5، ص88. [7] . طبرانی، معجم الکبیر، ج24، ص318. [8] . مستدرک الوسائل، ج2، ص417. [9] . المحجه البیضاء، ج3، ص145. [10] . اسدالغابه، ج2، ص72. [11] . وسائل الشیعه، ج17، ص38. [12] . حلیة الابرار، ج1، ص331. [13] . کنزالعمال، ج3، ص896. [14] . میزان الاعتدال، ج3، ص293. [15] . حلیة الابرار، ج1، ص329. [16] . وسائل الشیعه، ج19، ص37. [17] . تهذیب، ج2، ص115. [18] . وسائل الشیعه، ج2، ص536. [19] . همان، ص528. [20] . همان. [21] . بحارالانوار، ج81، ص217. [22] . همان، ج12، ص230. [23] . کافی، ج2، ص246. منبع : ماهنامه گلبرگ ، شماره 105 نویسنده : عطیه کاملی همت و تلاشتان را مضاعف كنيد و با توكل به خدا قدم برداريد. ازخداوند توفيق روز افزون شما را خواهانيم .