معنای امر به معروف و نهی از منکر
پرسش :
معروف و منکر به چه معنا است؟
پاسخ :
معروف یعنی شناخته شده و منکر یعنی ناشناس؛ آنچه را که دین به رسمیت میشناسد و قبول دارد، اینها معروف است؛ آنچه را که دین به رسمیت نمی شناسد و انکار می کند و نهی می کند، اینها منکر است؛ و به تعبیر ساده تر، همه خوبی ها در حوزه دین، اینها معروف است و تمام زشتی ها و بدی ها منکر است؛ و در اصطلاح فقهی به مجموعه واجبات و مستحبات، معروف گفته می شود و محرمات و مکروهات، منکر است. گرچه در مرحله اول، امر به واجبات و نهی از محرمات و معاصی و گناهان مطرح است؛ اما امر به مستحبات و نهی از اعمال مکروه، آن هم مستحب و خوب است.[1]
پی نوشت:
[1]. خامنه ای، سایت، احکام موضوعی، امر به معروف؛ سیستانی، توضیح المسائل، ج 1، م 2201؛ تبریزی، استفتائات، س 984؛ نوری، توضیح المسائل، امر به معروف.
منبع: احکام امر به معروف، علی گرجی، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، نشر معارف، ۱۳۹۵.
معروف یعنی شناخته شده و منکر یعنی ناشناس؛ آنچه را که دین به رسمیت میشناسد و قبول دارد، اینها معروف است؛ آنچه را که دین به رسمیت نمی شناسد و انکار می کند و نهی می کند، اینها منکر است؛ و به تعبیر ساده تر، همه خوبی ها در حوزه دین، اینها معروف است و تمام زشتی ها و بدی ها منکر است؛ و در اصطلاح فقهی به مجموعه واجبات و مستحبات، معروف گفته می شود و محرمات و مکروهات، منکر است. گرچه در مرحله اول، امر به واجبات و نهی از محرمات و معاصی و گناهان مطرح است؛ اما امر به مستحبات و نهی از اعمال مکروه، آن هم مستحب و خوب است.[1]
پی نوشت:
[1]. خامنه ای، سایت، احکام موضوعی، امر به معروف؛ سیستانی، توضیح المسائل، ج 1، م 2201؛ تبریزی، استفتائات، س 984؛ نوری، توضیح المسائل، امر به معروف.
منبع: احکام امر به معروف، علی گرجی، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، نشر معارف، ۱۳۹۵.
