اصرار بر گناه و امر به معروف
پرسش :
منظور از اصرار بر گناه چیست؟
پاسخ :
همه مراجع تقلید: منظور از اصرار بر گناه یعنی شخص قصد ارتکاب منکر و یا قصد تکرار منکر را داشته یا مشغول انجام آن باشد بنابراین اگر فرد اطمینان داشته باشد که شخصی قصد دارد گناهی را مرتکب شود یا واجبی را ترک نماید، امر به معروف و نهی از منکر نسبت به وی، قبل از به وقوع پیوستن عمل، واجب است.[1]
تبصره: اگر بداند یا گمان کند یا احتمال صحیح بدهد که فرد خاطی قصد ندارد گناه خود را تکرار کند، نهی از منکر واجب نیست.
پی نوشت:
[1]. توضیح المسائل مراجع، م 2791؛ امام،تحریر، امر به معروف، گفتار در شرایط وجوب، شرط سوم، م 4؛ خامنه ای، سایت، احکام موضوعی، امر به معروف؛ سیستانی، توضیح المسائل، ج 1، م 2207 و 2208؛ دفتر مراجع تقلید.
منبع: احکام امر به معروف، علی گرجی، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، نشر معارف، ۱۳۹۵.
همه مراجع تقلید: منظور از اصرار بر گناه یعنی شخص قصد ارتکاب منکر و یا قصد تکرار منکر را داشته یا مشغول انجام آن باشد بنابراین اگر فرد اطمینان داشته باشد که شخصی قصد دارد گناهی را مرتکب شود یا واجبی را ترک نماید، امر به معروف و نهی از منکر نسبت به وی، قبل از به وقوع پیوستن عمل، واجب است.[1]
تبصره: اگر بداند یا گمان کند یا احتمال صحیح بدهد که فرد خاطی قصد ندارد گناه خود را تکرار کند، نهی از منکر واجب نیست.
پی نوشت:
[1]. توضیح المسائل مراجع، م 2791؛ امام،تحریر، امر به معروف، گفتار در شرایط وجوب، شرط سوم، م 4؛ خامنه ای، سایت، احکام موضوعی، امر به معروف؛ سیستانی، توضیح المسائل، ج 1، م 2207 و 2208؛ دفتر مراجع تقلید.
منبع: احکام امر به معروف، علی گرجی، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، نشر معارف، ۱۳۹۵.