حفظ دین در خانواده بی توجه به حدود شرعی

پرسش :

در خانواده و فامیلی که حدود شرعی را رعایت نمی کنند و واجبات را انجام نمی‌دهند، چگونه می‌توان مومن باقی ماند؟

پاسخ :
الف) در طول تاریخ فراوان بوده‌اند انسان‌هایی که در خانواده‌های سست ایمان یا حتی کافر زندگی کرده‌اند، اما توانسته‌اند تا آخر عمر دین‌دار بمانند و بدون هیچ تزلزلی ایمانشان را حفظ کنند. اگر چه دین‌داری در چنین شرایطی دشوار است، ولی محال و ناممکن نیست.

ب) بخش وسیعی از دین‌داری کاملاً در اختیار خود انسان است و رفتار بستگان و اطرافیان مانعی محسوب نمی‌شود؛ مثلاً اگر ما بخواهیم دروغ نگوییم، مردم آزاری نکنیم و فحش ندهیم یا بخواهیم به پدر و مادرمان احترام بگذاریم، در دلمان با خدا حرف بزنیم و به اهل خانه خدمت کنیم، چه کسی جلو ما را می‌گیرد و چه کسی با ما مخالفت می کند؟ دین تنها همان احکام مشهوری نیست که ما می‌شناسیم. برای عمل به بسیاری از دستورهای دینی ما با هیچ مقاومت و مخالفتی روبه رو نمی‌شویم.

پ) اگر اطرافیان ما برخی از احکام دین را رعایت نمی‌کنند و تذکرات دلسوزانه‌ی ما را هم نمی‌پذیرند، نیازی نیست که با آنها جدال و بگومگو کنیم. همین قدر که خودمان به احکام دین پایبند باشیم، کافی است. در چنین شرایطی ما نباید با آنها درگیر شویم؛ چون آنها هم حساس می‌شوند و مقابل ما موضع‌گیری می‌کنند.

ت) هر کار خوبی که انجام آن دشوارتر باشد، بی‌تردید پاداش آن هم بیشتر است. به همین دلیل، پایبندی به احکام اسلامی در خانواده‌هایی که به دستورهای دین پایبند نیستند، قطعاً ثواب بیشتری دارد. کسانی هم که در این محیط‌ها دین‌دار می‌مانند، بیش از دیگران از پاداش‌های الهی بهره‌مند می‌شوند.
در هر حال، خدا از هیچ کس بیش از توانش انتظار ندارد و از هیچ انسانی بیش از قدرت او چیزی نمی‌خواهد.

منبع: هفتاد و شش پرسش و پاسخ درباره اخلاق و رفتار، غلامرضا حیدری ابهری، انتشارات قدیانی، 1393.