همراهی امام علی (ع) با پیامبر اکرم (ص) در هنگام بیماری
پرسش :
در هنگام بیماری پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) چه کسی همراه آن حضرت بود؟
پاسخ :
وقتی پیامبر(صلی الله علیه و آله) بیمار گردید ـ در آن بیماری که از دنیا رفت ـ دست علی (علیه السلام) را گرفت و به سوی بقیع روانه شد، در حالی که گروهی از اصحاب همراه آن حضرت بودند، چون به بقیع رسید، خطاب به مردگان فرمود: «سلام بر شما ای ساکنین گورستان، گوارا باد بر شما آنچه در آن قرار دارید، و از آنچه مردم دچار آن گشته اند رهایی یافتید، فتنه ها همچون پاره های شب تاریک و ظلمانی، روی آورده که یکی در پی دیگری بروز خواهد کرد، آخرین آن به دنبال اولین آن خواهد بود؛ جبرئیل سالی یک بار قرآن را به من عرضه می نمود، ولی امسال دوبار این امر صورت پذیرفت، و من برای آن علّتی نمی بینم مگر فرارسیدن مرگ خود».(1)
از «عایشه» نقل شده است: پیامبر(صلی الله علیه و آله) در هنگام شدت بیماری در منزل میمونه یکی از زنان خود به سر می برد، حضرت زنان خود را فراخوانده، و از آنان خواست تا در منزل من بستری شود، زن ها نیز موافقت کردند، پس آن حضرت در میان دو تن از افراد خانواده خود ـ که یکی از آن دو فضل بن عباس بود ـ در حالی که پاهای مبارک به زمین کشیده می شد، و دستمالی به سر بسته بود وارد منزل من شد. (عایشه از آن مرد دیگر نام نمی برد).
«طبری» در تاریخ خود، از «عبیدالله بن عبدالله» نقل کرده که او می گوید: این موضوع را به «عبدالله بن عباس» گفتم، «عبدالله بن عباس» گفت: آیا می دانی آن دیگری که بود؟ گفتم نه! نمی دانم. «عبدالله بن عباس» گفت:او «علی بن ابیطالب» بود، ولی عایشه تا آنجا که می تواند، نمی خواهد او را به خیر و خوبی یاد کند.(2)
«بخاری» نیز این حدیث را به همین گونه روایت کرده، اما جمله آخر «ابن عباس» ـ علی را به خیر و خوبی یاد کند ـ را حذف نموده است.(3)
همچنین از جابر بن عبدالله انصاری روایت شده که: «کعب الأحبار» در دوران «عمر»، در حالی که همه ما نشسته بودیم به پا خاست و از عمر در مورد آخرین لحظات پیامبر(صلی الله علیه و آله) و گفته او سؤال کرد، عمر گفت: از علی سؤال کن! کعب از علی(علیه السلام) سؤال کرد و آن حضرت پاسخ داد: «در آخرین لحظات زندگی پیامبر(صلی الله علیه و آله)، من او را به سینه خود چسبانده بودم و آن حضرت به نماز سفارش می کرد».(4)
پی‌نوشت‌ها:
(1). تاریخ طبری ج 2، ص 227.
(2). طبری، ج2، ص 226.
(3). صحیح بخاری، ج3، ص 140، باب مرض النبی و وفاته
(4). طبقات ابن سعد، ج2 ، ص 262، باب کسانی که گفته اند پیامبر(صلی الله علیه و آله) در دامان علی(علیه السلام) بدرود زندگی گفت.
منبع: سیاه ترین هفته تاریخ، علی محدث(بندر ریگی)، انتشارات اخلاق، 1377 ش.
وقتی پیامبر(صلی الله علیه و آله) بیمار گردید ـ در آن بیماری که از دنیا رفت ـ دست علی (علیه السلام) را گرفت و به سوی بقیع روانه شد، در حالی که گروهی از اصحاب همراه آن حضرت بودند، چون به بقیع رسید، خطاب به مردگان فرمود: «سلام بر شما ای ساکنین گورستان، گوارا باد بر شما آنچه در آن قرار دارید، و از آنچه مردم دچار آن گشته اند رهایی یافتید، فتنه ها همچون پاره های شب تاریک و ظلمانی، روی آورده که یکی در پی دیگری بروز خواهد کرد، آخرین آن به دنبال اولین آن خواهد بود؛ جبرئیل سالی یک بار قرآن را به من عرضه می نمود، ولی امسال دوبار این امر صورت پذیرفت، و من برای آن علّتی نمی بینم مگر فرارسیدن مرگ خود».(1)
از «عایشه» نقل شده است: پیامبر(صلی الله علیه و آله) در هنگام شدت بیماری در منزل میمونه یکی از زنان خود به سر می برد، حضرت زنان خود را فراخوانده، و از آنان خواست تا در منزل من بستری شود، زن ها نیز موافقت کردند، پس آن حضرت در میان دو تن از افراد خانواده خود ـ که یکی از آن دو فضل بن عباس بود ـ در حالی که پاهای مبارک به زمین کشیده می شد، و دستمالی به سر بسته بود وارد منزل من شد. (عایشه از آن مرد دیگر نام نمی برد).
«طبری» در تاریخ خود، از «عبیدالله بن عبدالله» نقل کرده که او می گوید: این موضوع را به «عبدالله بن عباس» گفتم، «عبدالله بن عباس» گفت: آیا می دانی آن دیگری که بود؟ گفتم نه! نمی دانم. «عبدالله بن عباس» گفت:او «علی بن ابیطالب» بود، ولی عایشه تا آنجا که می تواند، نمی خواهد او را به خیر و خوبی یاد کند.(2)
«بخاری» نیز این حدیث را به همین گونه روایت کرده، اما جمله آخر «ابن عباس» ـ علی را به خیر و خوبی یاد کند ـ را حذف نموده است.(3)
همچنین از جابر بن عبدالله انصاری روایت شده که: «کعب الأحبار» در دوران «عمر»، در حالی که همه ما نشسته بودیم به پا خاست و از عمر در مورد آخرین لحظات پیامبر(صلی الله علیه و آله) و گفته او سؤال کرد، عمر گفت: از علی سؤال کن! کعب از علی(علیه السلام) سؤال کرد و آن حضرت پاسخ داد: «در آخرین لحظات زندگی پیامبر(صلی الله علیه و آله)، من او را به سینه خود چسبانده بودم و آن حضرت به نماز سفارش می کرد».(4)
پی‌نوشت‌ها:
(1). تاریخ طبری ج 2، ص 227.
(2). طبری، ج2، ص 226.
(3). صحیح بخاری، ج3، ص 140، باب مرض النبی و وفاته
(4). طبقات ابن سعد، ج2 ، ص 262، باب کسانی که گفته اند پیامبر(صلی الله علیه و آله) در دامان علی(علیه السلام) بدرود زندگی گفت.
منبع: سیاه ترین هفته تاریخ، علی محدث(بندر ریگی)، انتشارات اخلاق، 1377 ش.
.jpg "چگونه ماهی تازه را پاک کنیم؟")
