ثواب قرائت قرآن کریم در روایات
پرسش :
در روایات چه ثوابی برای قرائت قرآن کریم بیان شده است؟
پاسخ :
در روایات بر قرائت قرآن تأکید بسیاری شده است و ثواب زیادی برای آن ذکر شده است.
در حدیث است: «مؤمنى که قرائت قرآن کند در حالى که جوان است [نورانیّت] قرآن با گوشت و خون او آمیخته مى گردد خداوند او را با سفراء کرامِ نیکوکار محشور کند؛ و قرآن پناه اوست و در قیامت و در محضر حق گوید: خداوندا! هر عاملى اجر عملش را گرفت غیر از عامل به من. پس بهترین عطایاى خود را به او برسان، پس خداى تعالى دو حُلّه از حلّه هاى بهشتى را بر او بپوشاند و بر سر او تاج کرامت نهد، پس خطاب شود آیا راضى شدى؟ قرآن عرض مى کند: من امید بیشتر داشتم. پس امن و امان را به دست راست او دهند و خُلد برین را به دست چپ و داخل بهشت شود و به او گفته شود: قرائت کن و درجه اى بالا بیا. پس به قرآن خطاب شود: آیا او را به مقامات عالى رساندیم و تو راضى شدى؟ عرض مى کند: آرى».(1)
در روایتى از امام باقر(علیه السلام) آمده که «پیامبر گرامى اسلام فرموده اند:
«مَنْ قَرَأَ عَشْرَ آیَاتٍ فِی لَیْلَةٍ لَمْ یُکْتَبْ مِنَ الْغَافِلِینَ وَ مَنْ قَرَأَ خَمْسِینَ آیَةً کُتِبَ مِنَ الذَّاکِرِینَ وَ مَنْ قَرَأَ مِائَةَ آیَةٍ کُتِبَ مِنَ الْقَانِتِینَ وَ مَنْ قَرَأَ مِائَتَیْ آیَةٍ کُتِبَ مِنَ الْخَاشِعِینَ وَ مَنْ قَرَأَ ثَلَاثَ مِائَةِ آیَةٍ کُتِبَ مِنَ الْفَائِزِینَ وَ مَنْ قَرَأَ خَمْسَمِائَةِ آیَةٍ کُتِبَ مِنَ الْمُجْتَهِدِینَ وَ مَنْ قَرَأَ أَلْفَ آیَةٍ کُتِبَ لَهُ قِنْطَارٌ مِنْ بِرٍّ الْقِنْطَارُ خَمْسَةَ عَشَرَ أَلْفَ مِثْقَالٍ مِنْ ذَهَبٍ وَ الْمِثْقَالُ أَرْبَعَةٌ وَ عِشْرُونَ قِیرَاطاً أَصْغَرُهَا مِثْلُ جَبَلِ أُحُدٍ وَ أَکْبَرُهَا مَا بَیْنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْض؛ هر کس در شبى ده آیه قرائت کند از غافلان به حساب نیاید و هر کس پنجاه آیه بخواند از ذاکران به حساب آید، و هر کس صد آیه بخواند، از مطیعان و هر کس دویست آیه بخواند از خاشعان، و هر کس سیصد آیه بخواند از رستگاران، و هر کس پانصد آیه بخواند از کوششگران به حساب آید، و هر کس هزار آیه بخواند، هزار «قنطار» نیکى برایش نوشته شود».(2)
پی‌نوشت‌ها:
(1). چهل حدیث، روح الله، موسوی خمینى، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینى(ره)، 1378 شمسی، چاپ: بیستم، ص 498، (فصل در فضیلت تلاوت قرآن).
(2). الکافی، کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق، محقق/ مصحح: غفارى، على اکبر و آخوندى، محمد، دار الکتب الإسلامیة، تهران، 1407 قمری، چاپ: چهارم، ج 2، ص 612، باب (ثواب قراءة القرآن)؛ الأمالی، ابن بابویه، محمد بن على، کتابچى، تهران، 1376 شمسی، چاپ: ششم، ص 59، (المجلس الرابع عشر)؛ ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ابن بابویه، محمد بن على، دار الشریف الرضی، قم، 1406 قمری، چاپ: دوم، ص 103، (ثواب من قرأ عشر آیات فی لیلة إلى ألف آیة).
منبع: اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، آیت الله العظمی ناصر مکارم شیرازى (دام ظله)، تهیه و تنظیم: اکبر خادم الذاکرین، نسل جوان، قم، 1385 ش، چاپ: اول، ج 1، ص 496.
در روایات بر قرائت قرآن تأکید بسیاری شده است و ثواب زیادی برای آن ذکر شده است.
در حدیث است: «مؤمنى که قرائت قرآن کند در حالى که جوان است [نورانیّت] قرآن با گوشت و خون او آمیخته مى گردد خداوند او را با سفراء کرامِ نیکوکار محشور کند؛ و قرآن پناه اوست و در قیامت و در محضر حق گوید: خداوندا! هر عاملى اجر عملش را گرفت غیر از عامل به من. پس بهترین عطایاى خود را به او برسان، پس خداى تعالى دو حُلّه از حلّه هاى بهشتى را بر او بپوشاند و بر سر او تاج کرامت نهد، پس خطاب شود آیا راضى شدى؟ قرآن عرض مى کند: من امید بیشتر داشتم. پس امن و امان را به دست راست او دهند و خُلد برین را به دست چپ و داخل بهشت شود و به او گفته شود: قرائت کن و درجه اى بالا بیا. پس به قرآن خطاب شود: آیا او را به مقامات عالى رساندیم و تو راضى شدى؟ عرض مى کند: آرى».(1)
در روایتى از امام باقر(علیه السلام) آمده که «پیامبر گرامى اسلام فرموده اند:
«مَنْ قَرَأَ عَشْرَ آیَاتٍ فِی لَیْلَةٍ لَمْ یُکْتَبْ مِنَ الْغَافِلِینَ وَ مَنْ قَرَأَ خَمْسِینَ آیَةً کُتِبَ مِنَ الذَّاکِرِینَ وَ مَنْ قَرَأَ مِائَةَ آیَةٍ کُتِبَ مِنَ الْقَانِتِینَ وَ مَنْ قَرَأَ مِائَتَیْ آیَةٍ کُتِبَ مِنَ الْخَاشِعِینَ وَ مَنْ قَرَأَ ثَلَاثَ مِائَةِ آیَةٍ کُتِبَ مِنَ الْفَائِزِینَ وَ مَنْ قَرَأَ خَمْسَمِائَةِ آیَةٍ کُتِبَ مِنَ الْمُجْتَهِدِینَ وَ مَنْ قَرَأَ أَلْفَ آیَةٍ کُتِبَ لَهُ قِنْطَارٌ مِنْ بِرٍّ الْقِنْطَارُ خَمْسَةَ عَشَرَ أَلْفَ مِثْقَالٍ مِنْ ذَهَبٍ وَ الْمِثْقَالُ أَرْبَعَةٌ وَ عِشْرُونَ قِیرَاطاً أَصْغَرُهَا مِثْلُ جَبَلِ أُحُدٍ وَ أَکْبَرُهَا مَا بَیْنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْض؛ هر کس در شبى ده آیه قرائت کند از غافلان به حساب نیاید و هر کس پنجاه آیه بخواند از ذاکران به حساب آید، و هر کس صد آیه بخواند، از مطیعان و هر کس دویست آیه بخواند از خاشعان، و هر کس سیصد آیه بخواند از رستگاران، و هر کس پانصد آیه بخواند از کوششگران به حساب آید، و هر کس هزار آیه بخواند، هزار «قنطار» نیکى برایش نوشته شود».(2)
پی‌نوشت‌ها:
(1). چهل حدیث، روح الله، موسوی خمینى، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینى(ره)، 1378 شمسی، چاپ: بیستم، ص 498، (فصل در فضیلت تلاوت قرآن).
(2). الکافی، کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق، محقق/ مصحح: غفارى، على اکبر و آخوندى، محمد، دار الکتب الإسلامیة، تهران، 1407 قمری، چاپ: چهارم، ج 2، ص 612، باب (ثواب قراءة القرآن)؛ الأمالی، ابن بابویه، محمد بن على، کتابچى، تهران، 1376 شمسی، چاپ: ششم، ص 59، (المجلس الرابع عشر)؛ ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ابن بابویه، محمد بن على، دار الشریف الرضی، قم، 1406 قمری، چاپ: دوم، ص 103، (ثواب من قرأ عشر آیات فی لیلة إلى ألف آیة).
منبع: اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، آیت الله العظمی ناصر مکارم شیرازى (دام ظله)، تهیه و تنظیم: اکبر خادم الذاکرین، نسل جوان، قم، 1385 ش، چاپ: اول، ج 1، ص 496.
