خبر دادن امام حسین(ع) از ولادت حضرت مهدی(عج)

پرسش :

آیا امام حسین (علیه السلام) از ولادت حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) خبر داده است؟

پاسخ :
احادیثی از امام حسین(علیه السلام) در زمینه مهدویت نقل شده است که به عنوان نمونه به چند مورد اشاره می کنیم:

1. صدوق(رحمة الله علیه) به سندش از امام حسین(علیه السلام) نقل کرده که فرمود: «فِی التَّاسِعِ مِنْ وُلْدِی سُنَّةٌ مِنْ یُوسُفَ وَ سُنَّةٌ مِنْ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ(علیه السلام) وَ هُوَ قَائِمُنَا أَهْلَ الْبَیْتِ یُصْلِحُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى أَمْرَهُ فِی لَیْلَةٍ وَاحِدَةٍ»(1)؛ (در نهمین از فرزندانم سنتى از یوسف و سنتى از موسى بن عمران(علیه السلام) است. او قائم ما اهل بیت است. خداوند متعال امر او را در یک شب اصلاح خواهد نمود).

2. و نیز از آن حضرت روایت شده که فرمود: «قَائِمُ هَذِهِ الْأُمَّةِ هُوَ التَّاسِعُ مِنْ وُلْدِی وَ هُوَ صَاحِبُ الْغَیْبَةِ وَ هُوَ الَّذِی یُقْسَمُ مِیرَاثُهُ وَ هُوَ حَیٌّ»(2)؛ (قائم این امت همان نهمین از فرزندان من است و اوست صاحب غیبت و اوست کسى که میراث او در حالى که زنده است تقسیم مى شود).

3. عبدالرحمن بن سلیط از امام حسین(علیه السلام) نقل کرده که فرمود: «مِنَّا اثْنَا عَشَرَ مَهْدِیّاً أَوَّلُهُمْ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ وَ آخِرُهُمُ التَّاسِعُ مِنْ وُلْدِی وَ هُوَ الْإِمَامُ الْقَائِمُ بِالْحَقِّ یُحْیِی اللَّهُ بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها ...»(3)؛ (از ما دوازده مهدى است که اول آنها امیرالمؤمنین على بن ابى طالب و آخر آنها نهمین از فرزندانم مى باشد و اوست امام قائم به حق که خداوند زمین را به واسطه او بعد از هلاکتش زنده خواهد گردانید ...).

پی‌نوشت‌ها:
(1). کمال الدین و تمام النعمة، ابن بابویه، محمد بن على‏، محقق / مصحح: غفارى، على اکبر، اسلامیه‏، تهران،‏ چاپ دوم‏، 1395 ق‏، ج‏ 1، ص 317، باب 30 (ما أخبر به الحسین بن علی بن أبی طالب(علیه السلام) من وقوع الغیبة بالقائم(علیه السلام) و أنه الثانی عشر من الأئمة(علیهم السلام))؛ بحار الأنوار، مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏، محقق / مصحح: جمعى از محققان‏، دار إحیاء التراث العربی‏، بیروت‏، چاپ دوم، 1403 ق‏، ج‏ 51، ص 133، باب 3 (ما روی فی ذلک عن الحسنین(صلوات الله علیهما)).
(2). همان.
(3). همان.

منبع: موعود شناسی و پاسخ به شبهات، رضوانی، علی اصغر، مسجد مقدس جمکران، قم، چاپ هفتم، 1390 ش، ص 189.