پرسش :

من كارمند دانشگاه هستم، دو پسر ١١ و ١٢ ساله دارم. مشكلي دارم اين است كه بدجوري با بچه ها بد اخلاقي مي كنم البته آنان شيطوني مي كنند و درس هم مي خوانند ولي من بعضي اوقات آرام هستم و حتي با آنان شوخي مي كنم و بعضي اوقات بدجوري عصباني مي شوم و به آنان نق مي زنم. دست خودم نيست حتي كتك مي زنم، كمكم كنيد تا براي بچه ها مشكلي پيش نيايد، همسرم خيلي كم به من كمك مي كند. در ضمن چگونه به آنان محبت كنم؟

پاسخ :
فرزندان شما هم اينك در آغاز سن نوجواني كه سني بسيار حساس است قرار دارند و بالطبع برخي از رفتارهايي كه آن ها در اين سنين دارند بسيار طبيعي مي باشد. فرزند شما با ورود به سن بلوغ دچار تغييراتي طبيعي در روحيات، رفتارها و ارتباط با خانواده ي خود مي شود. به خاطر داشته باشيد كه او ديگر كودك نيست بلكه موجودي در حال تغيير و بلوغ است. بنابراين سعي كنيد اين تغييرات طبيعي را پذيرا شده و به رسميت بشناسيد. اكثر والدين در اثر بد رفتاري، اشتباه و كوتاهي هاي نوجوانان نگران مي شوند. نشان دادن واكنش هاي خشن و توأم با تنبيه مي تواند به اين خاطر باشد كه خود ما نیز بدين صورت رشد كرده ايم يا اينکه این امر، واكنش معمول در جامعه است و رفتارهاي نوجوانان عامل ايجاد چنين واكنش است. بهرحال اين نگران شدن روي مي دهد. به منظور برخورد بهتر با رفتارهاي نوجوانان خود میتوانید توجه خود را از رفتارهای نادرست فرزندانتان به رفتارهای صحيح او معطوف سازيد. والدين از اين طريق مي توانند مراقب واكنش هاي نادرست خود در برخورد با رفتارهاي غلط فرزندان باشند. بهتر است به جاي اينكه به رفتار فعلي فرزندان حمله كنيد كمي خود را كنترل كرده و در نظر بگيريد كه هميشه او اين كار را نجام نداده و شايد اين بار مرتكب خطا شده است. قابليت ها و توانايي هاي فرزندانتان را براي خودتان بزرگ كنيد و به آن ها باور داشته باشيد. فرزندان شما در حال گذار و عبور از مرحله ي كودكي به نوجواني مي باشند و شايد برخي از رفتارهاي آنها غير قابل تحمل باشد ولي تحمل همين رفتارها مي تواند در فرزندانتان ايجاد اعتماد به نفس نموده و باعث موفقيت هايي در زندگي آنها گردد. برخي از رفتارهاي آن ها در اين برهه كمتر از سن آنها و برخي بزرگتر از سن آنهاست و اين نشانه ي بزرگ شدن و عبور آنها از كودكي مي باشد. سعي كنيد به رفتارهاي آن ها به ديد شيطنت نگاه نكنيد شايد واقعاً رفتارهاي آنها آن قدرها هم بد نباشد. فوتبال بازي كردن در اتاق، وَر رفتن به وسايل برقي، دعوا كردن با همديگر همه عارضه هاي طبيعي اين سن است. داد و هوار و دعواهاي شما فقط باعث تيره شدن ارتباط ها و دور شدن آنها از شما مي شود. اين كارها را بايد انجام دهند تا انرژي هاي اضافي و حس كنجكاوي آن ها تخليه و ارضاء گردد. ممكن است چيزها را خراب كنند ولي با حرف زدن هاي آرام و ملايم بهتر مي توان جلوي كارهاي آن ها را گرفت. كتاب كليدهاي رفتار با نوجوانان ترجمه ي مسعود حاجي زاده و اكرم قيطاسي در اين زمينه براي شما بسيار كمك كننده است.
www.porsesh.ir