پرسش :
دختر 3 سالهاي دارم که وسايل همسالان را ميگيرد. با اين مشکل چگونه برخورد کنم؟
پاسخ :
اين گونه رفتارها براي کودک 3 ساله طبيعي است و در کودکان زير 4 سال فراوان ديده ميشود؛ البته درجهي آن متفاوت است. کودکان، در اين سنين گمان ميکنند مالک همهي اشيا هستند. نگران نباشيد و بکوشيد تنشها را کم کنيد؛ زيرا طرف مقابل فرزند شما هم کودکي است که به طور طبيعي، رفتاري مشابه از خود نشان ميدهد. سعي کنيد جلو نهادينه شدن اين رفتار را بگيريد. در تشديد اين رفتار، عللي ميتواند مؤثر باشد:
1. آموزش از بزرگترها و همسالان: گاهي بزرگسالان )والدين، خواهر و برادر( و همسالان بر سر اموال ميجنگند و اين رفتار، به کودک منتقل
ميشود. بکوشيد محيط را اصلاح کنيد.
2. آموزش عملي از ديگران: گاهي همسالان يا برادر و خواهر، اشيايي را به زور از او ميگيرند و به طور عملي، اين رفتار را به کودک ميآموزند. جلو رفتار آنها را بگيريد.
3. نياز: براي فرزندتان لوازم و اسباببازيهاي مورد نيازش را در حد متعارف تهيه کنيد.
چند توصيه
أ. پرهيز از زور: وقتي اسباببازي ديگران را ميگيرد: سعي نکنيد به زور از او پس بگيريد؛ زيرا سبب قشقرق بيشتر کودک و آسيب احتمالي به شيء ميشود.
ب. آموزش مالکيت: به کودک خود بياموزيد که مالک همه چيز نيست و هر اسباببازي يا وسيلهاي، از آن شخص خاصي است.
ج. استفاده از روش پرت کردن حواس: از اين روش براي سنين زير 2 سال و تا حدودي سن کودک شما ميتوان استفاه کرد. سعي کنيد به ويژه در مهمانيها، شيء دلخواه او را همراه داشته باشيد و هرگاه خواست اسباببازيهاي کودکان ديگر را بگيرد، اسباببازي دلخواهش را به او نشان دهيد؛ به احتمال فراوان، حواسش پرت خواهد شد. اگر چنين اتفاقي نيفتاد، اسباببازي دلخواهش را به همان کودکي که ميخواهد اسباببازياش را بگيرد، ارائه کنيد؛ به طور قطع به چنين معاملهاي راضي نخواهد شد و وسيلهي کودک ديگر را رها خواهد کرد.
منبع: کتاب نسیم مهر(1)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)
اين گونه رفتارها براي کودک 3 ساله طبيعي است و در کودکان زير 4 سال فراوان ديده ميشود؛ البته درجهي آن متفاوت است. کودکان، در اين سنين گمان ميکنند مالک همهي اشيا هستند. نگران نباشيد و بکوشيد تنشها را کم کنيد؛ زيرا طرف مقابل فرزند شما هم کودکي است که به طور طبيعي، رفتاري مشابه از خود نشان ميدهد. سعي کنيد جلو نهادينه شدن اين رفتار را بگيريد. در تشديد اين رفتار، عللي ميتواند مؤثر باشد:
1. آموزش از بزرگترها و همسالان: گاهي بزرگسالان )والدين، خواهر و برادر( و همسالان بر سر اموال ميجنگند و اين رفتار، به کودک منتقل
ميشود. بکوشيد محيط را اصلاح کنيد.
2. آموزش عملي از ديگران: گاهي همسالان يا برادر و خواهر، اشيايي را به زور از او ميگيرند و به طور عملي، اين رفتار را به کودک ميآموزند. جلو رفتار آنها را بگيريد.
3. نياز: براي فرزندتان لوازم و اسباببازيهاي مورد نيازش را در حد متعارف تهيه کنيد.
چند توصيه
أ. پرهيز از زور: وقتي اسباببازي ديگران را ميگيرد: سعي نکنيد به زور از او پس بگيريد؛ زيرا سبب قشقرق بيشتر کودک و آسيب احتمالي به شيء ميشود.
ب. آموزش مالکيت: به کودک خود بياموزيد که مالک همه چيز نيست و هر اسباببازي يا وسيلهاي، از آن شخص خاصي است.
ج. استفاده از روش پرت کردن حواس: از اين روش براي سنين زير 2 سال و تا حدودي سن کودک شما ميتوان استفاه کرد. سعي کنيد به ويژه در مهمانيها، شيء دلخواه او را همراه داشته باشيد و هرگاه خواست اسباببازيهاي کودکان ديگر را بگيرد، اسباببازي دلخواهش را به او نشان دهيد؛ به احتمال فراوان، حواسش پرت خواهد شد. اگر چنين اتفاقي نيفتاد، اسباببازي دلخواهش را به همان کودکي که ميخواهد اسباببازياش را بگيرد، ارائه کنيد؛ به طور قطع به چنين معاملهاي راضي نخواهد شد و وسيلهي کودک ديگر را رها خواهد کرد.
منبع: کتاب نسیم مهر(1)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)