پرسش :
ازدواج اقليّت هاى مذهبى با زنان مسلمان از نظر آيين اسلام چگونه است؟
پاسخ :
اسلام، ازدواج هايى را كه بين مردان و زنان اقليّت ها صورت مى گيرد قانونى مى داند، ولى ازدواج در بين مسلمين را محدود و منحصر به هم كيش و هم آيين خود مى شمارد و به زنان مسلمان اجازه ى ازدواج با غيرمسلمان را نمى دهد ـ ازدواج غيرمسلمان ـ اگرچه ذمّى و متعهّد هم باشد ـ با زنان مسلمان ممنوع و جرم محسوب مى شود.
اسلام كه همه ى قوانينش براساس حكمت است، اين موضوع را نيز از نظر دور نداشته كه با ازدواج زنان مسلمان با مردان غيرمسلمان، نه تنها نسبت به ايمان و عقيده ى زنان مسلمان در مقابل خطر مسلّمى كه آنان را تهديد مى نمايد ابراز بى تفاوتى مى شود، بلكه راه براى انحراف آنان به سوى كفر و ارتداد هموار مى گردد؛ لذا اجازه ى چنين عملى را به زنان مسلمان نداده است.
اسلام بر كفو بودن زوجين ـ نه از جهت ثروت و مقام و نژاد و...، بلكه از حيث ايمان و عقيده تأكيد دارد.
الف) اسلام آوردن زن
اگر زنى كه شوهرش غيرمسلمان است اسلام آورد، از نظر قانونِ اسلام، در صورتى كه از هنگام عقد تا مسلمان شدن زوجه، همسر وى عمل زناشويى انجام نداده باشد، اين ازدواج خودبه خود منفسخ مى گردد، و اگر عمل زناشويى انجام گرفته باشد، به مرد غيرمسلمان مدّت معيّنى ـ كه در روايات و كلمات فقها، عدّه ى طلاق است ـ مهلت داده مى شود تا يا به اختيار خود اسلام آورد و پيوند زناشويى بين آنها هم چنان محفوظ بماند و يا در صورت مسلمان نشدن آن را برهم زند.
بدين صورت كه اگر مرد اسلام نياورد، ازدواج منفسخ مى شود.[1]
قرآن مى فرمايد:
(لَنْ يَجْعَلَ اللّهُ لِلْكافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلاً)؛[2] و خداوند كافران را بر مسلمانان تسلّطى نداده است.
و ادامه ى ازدواج در چنين موردى، از مصاديق تسلّط است.
ب) اسلام آوردن مرد
هرگاه مرد مسلمان شود، ولى زن هم چنان غيرمسلمان باقى بماند، دوصورت قابل تصوّر است:
1. زن از پيروان مذاهب سه گانه (اهل كتاب) باشد؛
2. زن مذهبى غير از مذاهب سه گانه (اهل كتاب) داشته باشد.
در صورت اوّل، مرد تازه مسلمان مى تواند با زن خود به زندگى زناشويى ادامه دهد و، در صورت دوّم، هرگاه مرد مسلمان شده، ولى عمل زناشويى انجام نشده باشد، ازدواج خودبه خود منفسخ مى گردد.
و اسلام آوردن مرد اگر بعد از عمل زناشويى محقّق شده باشد، در مدّتى كه به زن مهلت داده مى شود، اگر مسلمان شد ازدواج به حال خود باقى مى ماند و اگر مسلمان نشد، ازدواج ملغى مى شود.[3]
ج) اسلام آوردن زوجين
در صورتى كه هردو اسلام آورند، ازدواج آنان هم چنان محفوظ مى ماند.[4]
پی نوشتها:
[1]. علامه حلى، شرايع الاسلام، ص 181.
[2]. سوره ى نساء، آيه ى 141.
[3]. علامه حلّى، همان، ص 295.
[4]. همان، ص 299.
منبع: اسلام و اقليّت هاى مذهبى، محمد باقر طاهرى، انتشارات مركز مديريت حوزه علميه قم (1384).
اسلام، ازدواج هايى را كه بين مردان و زنان اقليّت ها صورت مى گيرد قانونى مى داند، ولى ازدواج در بين مسلمين را محدود و منحصر به هم كيش و هم آيين خود مى شمارد و به زنان مسلمان اجازه ى ازدواج با غيرمسلمان را نمى دهد ـ ازدواج غيرمسلمان ـ اگرچه ذمّى و متعهّد هم باشد ـ با زنان مسلمان ممنوع و جرم محسوب مى شود.
اسلام كه همه ى قوانينش براساس حكمت است، اين موضوع را نيز از نظر دور نداشته كه با ازدواج زنان مسلمان با مردان غيرمسلمان، نه تنها نسبت به ايمان و عقيده ى زنان مسلمان در مقابل خطر مسلّمى كه آنان را تهديد مى نمايد ابراز بى تفاوتى مى شود، بلكه راه براى انحراف آنان به سوى كفر و ارتداد هموار مى گردد؛ لذا اجازه ى چنين عملى را به زنان مسلمان نداده است.
اسلام بر كفو بودن زوجين ـ نه از جهت ثروت و مقام و نژاد و...، بلكه از حيث ايمان و عقيده تأكيد دارد.
الف) اسلام آوردن زن
اگر زنى كه شوهرش غيرمسلمان است اسلام آورد، از نظر قانونِ اسلام، در صورتى كه از هنگام عقد تا مسلمان شدن زوجه، همسر وى عمل زناشويى انجام نداده باشد، اين ازدواج خودبه خود منفسخ مى گردد، و اگر عمل زناشويى انجام گرفته باشد، به مرد غيرمسلمان مدّت معيّنى ـ كه در روايات و كلمات فقها، عدّه ى طلاق است ـ مهلت داده مى شود تا يا به اختيار خود اسلام آورد و پيوند زناشويى بين آنها هم چنان محفوظ بماند و يا در صورت مسلمان نشدن آن را برهم زند.
بدين صورت كه اگر مرد اسلام نياورد، ازدواج منفسخ مى شود.[1]
قرآن مى فرمايد:
(لَنْ يَجْعَلَ اللّهُ لِلْكافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلاً)؛[2] و خداوند كافران را بر مسلمانان تسلّطى نداده است.
و ادامه ى ازدواج در چنين موردى، از مصاديق تسلّط است.
ب) اسلام آوردن مرد
هرگاه مرد مسلمان شود، ولى زن هم چنان غيرمسلمان باقى بماند، دوصورت قابل تصوّر است:
1. زن از پيروان مذاهب سه گانه (اهل كتاب) باشد؛
2. زن مذهبى غير از مذاهب سه گانه (اهل كتاب) داشته باشد.
در صورت اوّل، مرد تازه مسلمان مى تواند با زن خود به زندگى زناشويى ادامه دهد و، در صورت دوّم، هرگاه مرد مسلمان شده، ولى عمل زناشويى انجام نشده باشد، ازدواج خودبه خود منفسخ مى گردد.
و اسلام آوردن مرد اگر بعد از عمل زناشويى محقّق شده باشد، در مدّتى كه به زن مهلت داده مى شود، اگر مسلمان شد ازدواج به حال خود باقى مى ماند و اگر مسلمان نشد، ازدواج ملغى مى شود.[3]
ج) اسلام آوردن زوجين
در صورتى كه هردو اسلام آورند، ازدواج آنان هم چنان محفوظ مى ماند.[4]
پی نوشتها:
[1]. علامه حلى، شرايع الاسلام، ص 181.
[2]. سوره ى نساء، آيه ى 141.
[3]. علامه حلّى، همان، ص 295.
[4]. همان، ص 299.
منبع: اسلام و اقليّت هاى مذهبى، محمد باقر طاهرى، انتشارات مركز مديريت حوزه علميه قم (1384).
