مهارت­ های زندگی و سلامت ارتباط جنسی خانواده (بخش دوم)

زناشویی همانند گیاهی است که ریشه آن را باید با اندیشه مشترک، دقت و توجه، مهر و محبت و تفاهم تقویت نمود.
 

چکیده: یکی از مهمترین مهارت­های زندگی آگاهی از روان‌شناسی جنسی زن و مرد است. در قسمت اول این مقاله، به معرفی و اهمیت غریزه جنسی و همچنین ابعاد مختلف ارتباط جنسی سالم در خانواده پرداختیم. در این مقاله به دیدگاه اسلام در این مورد و همچنین کسب مهارت های جنسی می پردازیم. با ما همراه باشید.

تعداد کلمات 1405 / تخمین زمان مطالعه 7 دقیقه

جنسیت و امور جنسی یکی از مسائل مهم و مورد بحث علوم مختلف است و نظریه‌های متفاوتی درباره رشد، تعدیل و احیاناً سرکوب آن وجود دارد. مسئله جنسی و جنسیت می‌تواند از عالی‌ترین عوامل و نمودارهای ذوقی و هنری بشر باشد و امکان رشد و تعالی آدمی را فراهم آورده و یا برعکس پلیدترین و زشت‌ترین زمینه را برای سقوط و انحطاط انسان فراهم نماید.
 

الف ـ بیداری به موقع: نظارت خانواده در زمینه بهداشت جسمی و روانی، خواب و استراحت، معاشرت‌ها، خواندن‌ها، نوشتن‌ها و شنیدنی‌ها بسیار ضروری به نظر می­رسد.
ب ـ هدایت غریزه: وجود روابط سالم در خانواده، حسن برخورد بین والدین و فرزندان، وجود روابط عاطفی و محبت‌آمیز بین کودک و مربیان، ذکر داستان‌هایی درباره رشد و حیات افراد، ازدواج و بیان قصه از زبان حیوانات.
ج ـ توصیه به ارضای مشروع: ضرورت نظارت و همکاری والدین جهت ازدواج فرزندان، (در غیر این صورت وظیفه دولت است که در این زمینه امکاناتی را فراهم سازد.)
د ـ منع بی‌بند و باری جنسی: منع بی‌بندوباری در غیر این صورت مجازات و کیفر.
هـ ـ رعایت عامل معنوی: روابط جنسی در عالی‌ترین شکل خود سبب مکانیزم والایی‌گرایی می‌گردد و افراد می‌توانند به سوی مقاصد ارزنده‌تر حرکت نمایند.
و ـ رعایت اصل کنترل:
الف) کنترل آگاهانه و عقلانی میل جنسی.
ب) حفظ عفت و تقوا و پاکدامنی.
ج) جلوگیری از ارتباطی که در آن آلودگی‌های جسمانی و روانی و امراض مقاربتی باشد.
 

الف ـ خود را بشناسید: درباره جسم و طبیعت انسان مطالعه کنید. برای ایجاد هماهنگی، مراحل تولیدمثل را به خوبی بیاموزید و برای هماهنگی روحی به کسب بصیرت در افکار و احساسات بپردازید. هر چه خود را بهتر بشناسید، همسر و شریک خود را بهتر خواهید شناخت و چنین شناختی منجر به فهم و درک و بردباری و دقت می‌شود که تماماً برای سعادت زندگی زناشویی لازم هستند.
ب ـ همسر خود را گرامی بدارید: ازدواج یعنی اعلام استقلال. لذت عاشق، سرور و خوشحالی معشوق است. پیوند ازدواج را محکم کنید. زن و شوهر با طناب بسیار محکمی به یکدیگر متصل‌اند. رشته‌های بسیاری این طناب را به وجود می‌آورد که مهم‌ترین آن رشته عشق و علاقه است که نسبت به یکدگر ابراز می‌دارند.
ج ـ با همسر خود چون یک روح در یک جسم باشید: پس از ازدواج به والدین خود چون گذشته متکی نباشید، بلکه با همسر خود واحد جدیدی را به وجود آورید. خانواده‌ای جدا و مستقل بسازید و شانس موفقیت زیادی در زندگی به وجود آورید.
د ـ فن عشق‌ورزی را بیاموزید: هماهنگی جنسی سبب ایجاد علاقه زناشویی می‌شود. در روابط خود احساسات و عواطف را توأم سازید. هر چه روابط جنسی همآهنگ‌تر باشد شانس موفقیت نیز بیشتر خواهد بود. محیط خانواده بهترین مکان برای تربیت طفل می‌باشد. افرادی که در خانواده‌های مهربان و فداکار هستند، آمادگی بهتری برای ازدواج مقرون به سعادت دارند. بهترین آمادگی جهت والد شدن، ازدواج حقیقی داشتن است.
هـ ـ تعداد اطفال خود را تنظیم نمایید: قبل از تصمیم درباره اولین طفل خود، هماهنگی روحی داشته باشید. درباره وسایل جلوگیری از باروری کسب اطلاع کنید و از اضطراب‌های بی‌مورد در خصوص آبستنی‌های احتمالی بپرهیزید. اطفال باید موقعی به وجود بیایند که آبستنی از روی اراده و میل والدین انجام گرفته باشد؛ یعنی مطابق میل نه شانس. خیلی زود بچه‌دار نشوید و خیلی هم به تعویق نیاندازید؛ زیرا به دلایل روحی و جسمی بهتر است که آبستنی خیلی دیر یا زود صورت نپذیرد. فاصله کودکانتان را با احتیاجات و موقعیت خود هماهنگ کنید.
و ـ در زناشویی بردبار و صبور باشید: هرگاه بخواهید به تنهایی پیاده قدم بزنید، هر کجا بخواهید می‌توانید بروید؛ ولی هنگامی که با یک نفر دیگر هستید قدم‌های شما باید با او هماهنگ باشد. در اوایل کار ممکن است گاهی این امر مشکل به نظر برسد، ولی در نتیجه تجربه و صبر یاد می‌گیرید که چگونه خود را با یکدیگر هماهنگ سازید.
ز ـ ریشه ازدواج را باید محکم ساخت: زناشویی همانند گیاهی است که به آب و غذا نیاز دارد؛ خصوصاً زمانی که نورس است، ریشه آن را باید با اندیشه مشترک، دقت و توجه، مهر و محبت و بالاخره با تفاهم که به منزله خورشید و باران هستند سیراب کرده و تقویت نمود. به یکدیگر ابراز علاقه کنید؛ به هر نحوی که می‌توانید احساسات خود را به یکدیگر بنمایانید. ممکن است عشق از گفتار عمیق‌تر باشد ولی گاهی با محبت نمایان می‌گردد و از این طریق زناشویی را پرورش داده و می‌رویاند.
ح ـ در صورت لزوم با افراد مطلع مشورت نمایید: مشورت درباره روابط زناشویی به منزله هنر و علم اجتماعی است و مشاور مطلع و با بصیرت به شما بینش و آگاهی می‌دهد و شما را از بیماری‌های زناشویی نجات می‌دهد. در بسیاری از موارد یک بحث جزئی ممکن است مربوط و منوط به حس عدم امنیت، آرزوی قدرت و محرومیت جنسی باشد. اگر شما شخصاً قادر به حل آن نیستند، حداقل از طریق مشورت و راهنمایی بر شانس موفقیت خود بیافزایید.
ط ـ از قوانین رفتاری پیروی کنید: با همسر خود طوری رفتار کنید که میل دارید او با شما آن‌گونه رفتار نماید. از احساسات یکدیگر مطلع بوده و به احتیاجات دیگری توجه داشته باشید. ببخشید، همان‌طور که دوست دارید بخشیده شوید. از حسادت، اهانت، بی‌احترامی و بی‌وفایی پرهیز نمایید، همان‌طور که میل دارید همسر شما از این موارد پرهیز کند. این موارد جزء قوانین اساسی روابط زناشویی سالم است. اگر آنها را پایه و اساس زندگی خود قرار دهید موفقیت و بهروزی را برای خود تدارک دیده‌اید.
ی ـ کودکان و سؤالات جنسی: کودکان اغلب از سنین 4 ـ 3 سالگی سؤالات خود را شروع می‌کنند و بیشتر زمانی به طرح سؤال می‌پردازند که مادران خود را فارغ‌ بال می‌یابند. سؤالاتی از قبیل؛ مرا از کجا آورده‌ای؟ من اول کجا بودم؟ وقتی که خیلی کوچک بودم جایم کجا بود؟ عروسی یعنی چی؟ چرا شکم تو گنده است؟ چی خوردی دلت درد گرفت؟ این گونه سؤالات نشانه انحراف نیست. اگر والدین با صفا و صمیمیت در حد درک و شعور کودک به او پاسخ گویند او برای همیشه ساکت می‌شود. در غیر این صورت از راه‌های دیگر به جستجوی پاسخ بر می‌آید.
 

1. در مورد آفرینش خود: سؤالات کودکان می تواند به این صورت باشد: من از کجا آمده‌ام؟ در کجا بودم؟ چگونه بیرون آمده‌ام؟ مادر می‌تواند در این موارد پاسخ دهد: من تو را خیلی دوست داشتم. برای اینکه همیشه همراه من باشی، در شکم من بودی، در شکم من تو خیلی کوچولو بودی، خدا خواست تو بزرگ شوی، بعد از شکمم بیرون آمدی، تو را دوست داشتم، به تو شیر دادم و حالا بزرگ شدی و... تو وقتی بزرگ شدی می‌توانی بفهمی بچه چطور از شکم بیرون می‌آید.

2. در مورد کیفیت پیدایش: کودکان در این مورد اینگونه سوال می­کنند: اول چه بودم؟ چگونه بودم؟ و... می‌توان با مثالی از گیاه که چطور دانه‌ای را در دل خاک می‌کاریم، رشد می‌کند و بزرگ می‌شود به او پاسخ داد. «آدم وقتی بزرگ شد به اندازه بابا و مامان؛ ازدواج می‌کند، جشن می‌گیرد، ناهار می‌دهد...».

3. در کیفیت به دنیا آمدن: بچه از کجا می‌آید؟ پاسخی که می­توان به او داد این است: او در شکم مادر بزرگ می‌شود سپس به دنیا می‌آید. بعید است کودک بپرسد از کدام راه؟ اگر پرسید به او بگویید تو الان نمیدانی؛ بزرگ شدی خودت می‌فهمی و برای اینکه سؤال ادامه پیدا نکند مسیر بحث را عوض نمایید و درباره کودک تازه به دنیا آمده صحبت کنید.

4. در مورد تفاوت دو جنس: پرسش در این باره از 3 سالگی شروع می‌شود. در این موارد درباره نقش زن و مرد صحبت کنید و بگویید دخترها وقتی بزرگ می‌شوند مثل مامان می‌شوند و پسرها مثل بابا.

تهیه و تنظیم :  خانم حدیثه اسفندیار

منبع: مهارت­ های زندگی زنان خانه دار