زندگی آرام در کنار خانواده

در قرآن و روایات یکی از اهداف ازدواج، رسیدن به آرامش بیان‌شده است که زن و شوهر تمام تلاش خود را برای کسب این آرامش به کار می‌بندند. ما را همراهی کنید تا شمارا با عوامل آرامش در زندگی آشنا کنیم.
دوشنبه، 29 مرداد 1397
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: سیدروح الله حسین پور
موارد بیشتر برای شما
زندگی آرام در کنار خانواده
 آرامش در زندگی یکی از ضروریات زندگی است.
 
چکیده: در قرآن و روایات یکی از اهداف ازدواج، رسیدن به آرامش بیان‌شده است که زن و شوهر تمام تلاش خود را برای کسب این آرامش به کار می‌بندند. ما را همراهی کنید تا شمارا با عوامل آرامش در زندگی آشنا کنیم.

تعداد کلمات 835 / تخمین زمان مطالعه 4 دقیقه
 
 زندگی آرام در کنار خانواده

رموز آرامش در خانواده

عواملی وجود دارد که می‌تواند باعث ایجاد آرامش گردد ازجمله این عوامل می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

1-اعتقادات باورهای اصیل اسلامی :

اگر اعضای خانواده به‌خصوص پدر و مادر که نقش مدیر و رهبر خانواده را بر عهده‌دارند چنین اعتقاداتی را داشته باشند بدون شک آرامش در خانواده‌ها ایجادشده و از بین نمی‌رود. ازجمله مهم‌ترین این اعتقادات تسلیم و رضا به مقدارت الهی، اعتقاد به رحمت گسترده و رزاق بودن خدا، اعتقاد به معاد وزندگی پس از مرگ، اعتقاد به امامت اهل‌بیت که همراه با توسل و زیارت قبور آن‌ها انسان احساس آرامش می‌کند. آری زن‌وشوهری که راضی به مقدرات الهی‌اند و با توکل بر خدا امور خود را به او واگذار می‌کنند چه جای نگرانی و تزلزلی در زندگی خود احساس می‌کنند توکل بر خدا روزنه امیدی در برابر افراد می‌گشاید و گاه مشکلات را از راه‌هایی که افراد گمان نمی‌برند حل می‌کند البته اعضای خانواده به‌خصوص زن و شوهر می‌توانند یکدیگر را توصیه به توکل نمایند در روایتی است که شخصی خدمت رسول خدا (صلی‌الله علیه و آله و سلم) رسید و عرضه داشت همسرم مرا دعوت به توکل به خدا می‌کند پیامبر آن زن را تحسین نموده و فرمودند ثواب او نصف ثواب شهید است.[1]
 

2- رعایت توصیه اخلاقی :

اسلام هر یک از زن و شوهر را دعوت به یک مجموعه از توصیه‌های اخلاقی می‌کند که با رعایت آن‌ها زندگی سالم و آرامش بخشی را خواهند داشت. به مواردی از آن اشاره می‌کنیم:
1-صداقت: مرد و زن باید نسبت به همدیگر صادق باشند و انگیزه و قصدی مغایر با گفتار و رفتارشان نباشد درصورتی‌که صداقت در خانواده حاکم نباشد خانواده دچار آشفتگی شده و فضای خانواده به بی‌اعتمادی و بدبینی کشانده می‌شود. لذا اسلام تأکید بر پرهیز از دروغ نموده تا فضای خانواده فضای آکنده از اعتماد و صداقت باشد.[2]

2- خوش‌بینی: یکی از مسائلی که اسلام بر روی آن تأکید می‌کند خوش‌بینی است. خوش‌بینی سه وجه می‌تواند داشته باشد نسبت به خداوند، نسبت به وقایع و حوادث زندگی و خوش‌بینی اعضا نسبت به یکدیگر. خوش‌بینی نسبت به خداوند که از آن تعبیر به حسن ظن به خدا می‌شود بر زندگی خانوادگی می‌تواند بسیار مؤثر باشد از بزرگ‌ترین گناهان که موجب ناامیدی و اضطراب می‌گردد سوءظن به خداست.[3] در روایات است که خداوند نزد گمان بنده مؤمن خود هست یعنی اگر کسی به خداوند گمانی نیکوداشت خداوند نیز مطابق گمان او شرایط را برایش فراهم می‌کند.[4]
خوش‌بینی نسبت به وقایع و رویدادهای زندگی می‌تواند افراد را در مقابل مشکلات و سختی‌ها ایمن کند. امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرمایند: تأثیر فال بد به خودت بستگی دارد اگر آن را آسان بگیری آسان می‌شود و اگر سخت بگیری سخت می‌شود و اگر آن را به چیزی نگیری چیزی نخواهد بود.[5]

3- قناعت: انسان قانع همان انسانی است که به آنچه دارد اکتفا می‌کند و از حرص و طمع خودداری می‌نماید البته معنای این حرف نیز آن نیست که انسان در تلاش و کوشش برای توسعه زندگی خویش فروگذاری نماید که دقیقاً خلاف سیره معصومین (علیهم‌السلام) است. آنچه مهم است آنکه در هرزمانی هرچه داریم به همان فکر کنیم نه به بیشتر از آن. به هر چه داریم اکتفا کنیم نه در تخیلات خویش آنچه راداریم بی‌ارزش بشماریم. به‌عبارت‌دیگر به داشته‌های خود توجه کنیم اگر به داشته‌های خود و به نعمت‌هایی که خداوند به ما عطا فرموده است توجه کنیم همیشه از داشتن زندگی خویش راضی بوده و خوشحال هستیم. و نعمت‌های پروردگارت را بازگو کن[6] هم‌چنین قناعت سبب عزت‌نفس می‌گردد امام علی (علیه‌السلام) فرمود: قانع باش تا عزیز گردی.[7]

4-صبر: صبر نیز یکی از عوامل آرامش خانواده‌ها به شمار می‌رود زیرا چه‌بسا خانواده‌ای با مشکلی مواجه شده مثلاً دچار ناکامی یا مصیبت و یا رفتارهای نامناسب دیگران گشته است که عامل صبر می‌تواند خانواده را به پناهگاه آرامش سوق دهد. لذا در روایات توصیه به صبر شده است. من صبر خفت محنته.[8]

5- حلم: حلم یعنی انسان باوجود قدرتی که دارد اما بزرگواری می‌کند و طرف مقابل خود را می‌بخشد واژ او می‌گذرد.[9] فرق آن باتحمل آن است که در تحمل نمودن -که البته تحمل آثار منفی و سویی بر روان انسان می‌گذارد- آن است که انسان توانایی برخورد با شخص را ندارد و یا اگر دارد از او نمی‌گذرد واو را تحمل می‌کند اما در حلم گویی شخص اصلاً رفتار طرف مقابلش را نادیده گرفته است و خود را به ندیدن و غفلت می‌زند و چیزی از رفتار او در دل خویش برنمی‌گیرد وکاملا از او می‌گذرد چنین صفتی بسیار مورد تأکید روایات ماست و نه‌تنها اثر منفی ندارد بلکه اثرات مثبت برای خود شخص و طرف مقابلش دارد.
 
منبع: درس‌نامه مهارت‌های زندگی با رویکرد ازدواج و خانواده
نویسنده: گروه نویسندگان پورتال فرهنگی راسخون

بیشتر بخوانید :
تحکیم خانواده، از نگاه قرآن و حدیث
آرامش در چارچوب خانواده
رفتارهای آرام بخش در کانون گرم خانواده
کسب آرامش در زندگی زناشویی


 پی نوشت :
[1]. حرعاملی 14/17
[2]. بحار:254
[3] متقی هندی ح 5849
[4] کلینی 2/72
[5]. میزان الحکمه 3868
[6] فجر/11
[7] نامه 30. نهج البلاغه
[8] غررالحکم 577
[9] جامع السعادات: فصل حلم


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.