چگونه با داشتن آرامش، مادر بهتری باشیم؟

چگونه با داشتن آرامش، مادر بهتری باشیم؟

قسمت اول

اهمیت دادن به خود

1.  مراقبت کردن از خود را تمرین کنید. اگر می‌خواهید از دیگران مراقبت کنید، اول باید مراقب خود باشید. نه تنها به انرژی که از این کار به دست می‌آورید نیاز دارید، بلکه فرزندانتان هم از شما می‌آموزند. الگوی یک زندگی سالم که در آن مرتبا از خود نگه داری می‌کنید، باشید.

• مادر بودن عموما به عنوان فداکاری کامل دیده می‌شود. از مادر ها انتظار می‌رود تا تعدادی از امکانات و راحتی های خود را برای بر طرف کردن نیاز های فرزندانشان کنار بگذارند. این کار می‌تواند نتیجه‌ی عکس بدهد. بچه ها می‌آموزند که از نیاز های خود بکذرند تا بقیه را راضی کنند. بهترین راه یاد دادن هر چیزی به فرزندتان، انجام دادن آن است، پس از خود نگه داری کنید تا فرزندتان هم از خودش نگه داری کند.
• الگوی یک زندگی سالم باشید. در میان کار و وظایف خانه استراحت کردن را فراموش نکنید. همه‌ی کارهایتان را در میان روز برای خوردن نهار متوقف کنید. شب ها به مقدار کافی بخوابید. هر چند وقت یک بار به دیدن دوستانتان بروید. بسیاری از مادر ها از رها شدن عذاب وجدان دارند، ولی جای نگرانی نیست. فرزندانتان احساس نمی کنند نادیده گرفته شده اند، بر عکس می‌فهمند چه فرد مثبت، سالم و شادی هستید.
• واضح است که واقعا نگه داری از خود سخت تر از فقط بیان کردن آن است. بخصوص اگر بچه های کوچک دارید و بیشتر از دیگر اعضای خانواده اهمیت می‌دهید. اشکالی ندارد درخواست کمک کنید. اگر عضوی از خانواده تان در نزدیکی شما زندگی می‌کنند، ازشان بخواهید از بچه ها برای چند روز مراقبت کنند یا آنها را برای گردش ببرند تا بتوانید کمی بخوابید و کم خوابی هایتان را جبران کنید. می‌توانید از پدر هم این درخواست را بکنید.

2.  نفس عمیق کشیدن را امتحان کنید. اگر استرس زیادی در طول کار های روزانه تان احساس می‌کنید، نفس عیق کشیدن می‌تواند کمکتان کند، آرام شوید. تکنیک زیر را امتحان کنید اگر روز پر استرسی را پشت سر می‌گذارید.

• به آرامی هوا را تو بکشید. سعی کنید هوا را داخل شکمتان بکشید نه سینه تان. نفستان را نگه دارید و تا چهار بشماید.
• با بینی هوا را خارج کنید و همزمان تا جهار بشمارید.
• تا چهار ثانیه بدون نفس کشیدن استراحت کنید.
• دو نفس معمولی بکشید سپس دوباره این تکنیک را انجام دهید.

3.  اعتراف کنید که استرس دارید. اکثر مادر ها فکر می‌کنند قبول کردن اینکه استرس دارند نشانه‌ی ضعف است. ولی این گونه نیست. در واقع بر عکس است، اعتراف به اینکه استرس دارید برای سلامتی تان بهتر است از نادیده گرفتن آن.

• بیشتر مادر ها عذاب وجدان می‌گیرند اگر مادر بودن را کاملا خوشی نبینند. در حالی که، همه‌ی مادر ها استرس دارند و همه‌ی لحظات زندگی با استرس همراه اند، حتی لحظات خوشی. به خود یاد آوری کنید که اشکالی ندارد هر چند گاهی اعتراف کنید که خسته شده اید. فهمیدن اینکه این احساسات طبیعی هستند باعث می‌شود تجربه کردنشان آسان تر شود.
• اگر در مدیریت کردن استرستان مشکل دارید، هرگز در کمک خواستن از یک متخصص تردید نکنید. یک روان پزشک یا مشاور می‌تواند به شما کمک کند تا بهتر استرستان را کنترل کنید و خلق و خو تان را به حالت طبیعی برکردانید. می‌توانید یک روان پزشک خوب با توصیه‌ی پزشکتان بیابید.

4.  با راه های کاهنده‌ی استرس آشنا شوید.  حقه های کوچکی وجود دارند که با انجام آن ها می‌توانید از اظطرابتان بکاهید. در طول روز، اگر به راه سریع و آسانی برای رهایی از استرس نیاز دارید، تکنیک های زیر را در ذهنتان نگه دارید.

• چشم هایتان را ببندید. اگر در یک موقعیتی احساس خستگی کردید و در آن لحظه نیازی نیست هوشیار باشید، چشم هایتان را به مدت 30 ثانیه ببندید. بستن چشم هایتان برای چند لحظه باعث می‌شود از دنیا دور شوید، آرامش بیابید و خودتان را جمع کنید.
• آب بنوشید. نوشیدن لیوانی آب می‌تواند در سرکوب کردن آشفتگی کمکتان بکند. عمل نوشیدن و حالت آرامش بخش و طبیعی آب استرس بسیاری از مردم را در موقعیت های استرس زا آرام می‌کند.
• آهنگ گوش دهید. چند آهنگ تسکین دهنده روی موبایل، ای پد یا لپ تاپ تان داشته باشید. یک لیست از آهنگ های آرامش بخش درست کنید، تا در روز های سخت دم دستتان باشد و به راحتی بتوانید از آنها استفاده کنید.
• مقداری زمان بیرون از خانه سپری کنید. مردم آرامش بیشتری دارند اگر تمام روز را در خانه محبوس نباشند. حتی 10 دقیقه پیاده روی دور خانه هم می‌تواند به پیدا کردن راه حلی برای مشکلتان کمک کند.

5. به گروه هی حمایتی بپیوندید. مادر بودن سخت است و بسیاری از مادرها گاهی به مشکل بر می‌خورند. کمک و حمایت خواستن باعث می‌شود شما بدانید که تنها نیستید، احساس تنها نبودن به شما آرامش می‌بخشد. تعداد زیادی سایت های اینترنتی وحود دارند که مردم در آن ها در مورد مادر بودن بحث می‌کنند. همچنین ممکن است گروه هایی در محله تان بیابید که در آن ها مادران گرد هم می‌آیند و در مورد تجربیات شان به عنوان یک مادر صحبت می‌کنند. حمایت و نصیحت خواستن از بقیه به شما کمک می‌کند تا بهترین مادری باشید که می‌توانید.

قسمت دوم

زمان گذراندن با فرزندانتان

1. به فرزندانتان بگویید، هیچ کس عالی نیست. مدرسه و کلاس های فوق برنامه به عرصه هایی بسیار رقابتی تبدیل شده اند. بسیاری از بچه ها انتظارات بیش از حد از خود دارند. به عنوان یک مادر، مهم است که یه آنها یادآوری کنید که اشکالی ندارد اشتباه کنید و یا عالی نباشید.

• بفهمید که بچه ها نیاز دارند بچگی کنند. در حالی که تشویق کردن فرزندانتان برای پرداختن به علایقشان همچون ورزش یا هنر مهم است، گفتن اینکه اشکالی ندارد گاهی استراحت کنید هم اهمیت زیادی دارد. به آنها بگویید که کار کردن در مدرسه و کلاس های اضافه باید به خاطر علاقه به یاد گرفتن و یا یک سرگرمی خاصی باشد، نه به دلیل عالی بودن و نمرات.
• به فرزندتان اجازه‌ی اشتباه کردن را بدهید. اگر دخترتان با یک حرکت اشتباه در بازی هاکی گلی را از دست داد، به او یادآوری کنید که حتی بهترین بازی کنان هم گاهی بازی های کمتر از عالی دارند. اگر پسر تان در کلاس موسیقی نفر اول نشد، به او یادآوری کنید که او باید بنوازد چون نواختن را دوست دارد نه برای بهترین بودن. بفهمید که بچه ها نیاز دارند بچگی کنند. در حالی که تشویق کردن فرزندانتان برای پرداختن به علایقشان همچون ورزش یا هنر مهم است، گفتن اینکه اشکالی ندارد گاهی استراحت کنید هم اهمیت زیادی دارد.

2. بر چیزهای مثبت تمرکز کنید. با تمرکز بر روی چیز های مثبت زندگی تان شما می‌توانید الگوی رفتار مثبت برای فرزندانتان باشید. به فرزندانتان یاد دهید که اخلاق خوشبینانه داشته باشد تا در زندگی اش بیشتر بتواند احساس امنیت و خوش حالی کند. بر ویژگی های مثبت فرزندانتان تمرکز کنید. این کار هم به شما و هم به فرزندانتان کمک می‌کند تا زندگی آرام تری داشته باشید.
3. هرگز خودتان یا فرزندانتان را با دیگران مقایسه نکنید. به طور شگفت انگیزی مادر یا پدر بودن می‌تواند کاری به شدت رقابتی باشد. بسیاری از مادران همیشه در حال تعریف کردن از فرزندانشان هستند و دائما از آنها می‌خواهند از استاندارد بچه های هم سنشان بالا تر باشند. به یاد داشته باشید، فرزندتان فردی خاص است و ویژگی ها و حقوق خود را دارد. او را با بچه های دیگر مقایسه نکنید.

• هر بچه با سرعت خاصی رشد می‌کند و قوت ها و ضعف های خود را دارد. پسر تان شاید تفریق کردن ساده را بلد نباشد ولی بتواند بسیار خوب بخواند. دخترتان شاید در حفظ کردن تاریخ ها ضعف داشته باشد ولی در زیست شناسی قوی باشد. فراموش نکنید که همه به نوعی نابغه اند، اگر بخواهید یک ماهی را به خاطر توانایی اش در بالا رفتن از درخت قضاوت کنید، تمام زندگی اش فکر می‌کند یک بازنده است.
• فرزندانتان را از مقایسه کردن خود با دیگران باز دارید. همان طور که در مدرسه یا فعالیت های اضافه پیش رفت می‌کنند، بیشتر مایل می‌شوند به مقایسه کردن خود با افراد دیگر که احساس می‌کنند قوی تر یا موفق تر از خودشان هستند. زمانی که متوجه شدید فرزندتان اینکار را انجام می‌دهد، به او بگویید که او هم به نوع خودش خاص و موفق است. به او بگویید که باید بر روی کار خودش تمرکز کند به جای تمرکز بر کار دیگران و تلاش برای رساندن خود به استاندارد های افراد اطرافش.
• خودتان را هم نباید با دیگران مقایسه کنید. بچه ها با دیدن شما می‌آموزند. اگر شما دائما خود را با مادران دیگر مقایسه کنید و در مورد کمبود هایتان حرف بزنید، بچه هایتان هم یاد می‌گیرند که این کار را انجام دهند.

4. به فرزندانتان کمک کنید تا حل مشکل کردن را بیاموزند. زندگی پر از مشکلات و موانع است. به عنوان یک مادر، میل دارید که مشکلات فرزندانتان را به جای آنها حل کنید. ولی، هر چه بچه هایتان بزرگ تر می‌شوند، راهنمایی کردن آنها در راه حل مشکلاتشان و یاد دادن تکنیک هایی به آنها برای انجام این کار تأثیر بیشتری در آینده‌ی آنها دارد و باعث می‌شود مستقل تر شوند. البته این کار میزان استرس شما و آنها را هم کمتر می‌کند.

• به فرزندتان گوش دهید زمانی که مشکلشان را بیان می‌کنند. سپس، به آرامی به او نشان دهید چگونه با آرامش مشکلش را حل کند. برای مثال، فرض کنید دختر تان از اینکه در حین بازی دوستش همیشه نقش معلم را می‌گیرد ناراحت است. اول بفهمید چرا دخترتان نقش معلم را دوست دارد و چرا این احساسش را به دوستش ابراز نمی کند. سپس، باهم راهی برای ارتباط برقرار کردن با دوستش پیدا کنید تا دخترتان بتواند با او مشکلش را در میان بگذارد. مثلا، می‌توانید بگویید، "چرا از دوستت نمی خواهی که به نوبت بازی کنید؟ شاید او نمی داند که تو هم دوست داری این نقش را بازی کنی. شاید فکر می‌کند تو دوست داری دانش آموز باشی."
• با یاد دادن تکنیک های حل مشکلات به فرزندانتان و راهنمایی کردن آنها به سوی حل مشکل به جای اینکه مشکل را به جایشان حل کنید، فرزندتان یاد می‌گیرد مستقل باشد. آنها هر روز کمتر برای حل کردن مشکلات ساده به شما متکی می‌شوند. همچنین در کنار آمدن با تنش های زندگی شان زبر دست تر می‌شوند. که نتیجه‌ی اصلی، استرس کمتر برای شما و فرزندتان است.
• به یاد داشته باشید که فرزندتان شاید همیشه کمک شما را نخواهد. بعضی وقت ها او فقط به کسی نیاز دارد تا به او گوش دهد. این برای نوجوانان بیشتر اتفاق می‌افتد.

5. به بچه هایتان عدات خواب صحیح بیاموزید. یک راه برای آرام نگه داشتن خانه تان این است که روی ساعات خواب همه کار کنید. عادات خواب بد می‌تواند باعث افزایش میزان استرس و کج خلقی شوند.به فرزندتان گوش دهید زمانی که مشکلشان را بیان می‌کنند. سپس، به آرامی به او نشان دهید چگونه با آرامش مشکلش را حل کند. برای مثال، فرض کنید دختر تان از اینکه در حین بازی دوستش همیشه نقش معلم را می‌گیرد ناراحت است. اول بفهمید چرا دخترتان نقش معلم را دوست دارد و چرا این احساسش را به دوستش ابراز نمی کند. سپس، باهم راهی برای ارتباط برقرار کردن با دوستش پیدا کنید تا دخترتان بتواند با او مشکلش را در میان بگذارد.

• یک ساعت خواب معین داشته باشید. بدن ما یک برنامه‌ی شبانه روزی دارد که طبق بر ساعات خواب ما خود را تنظیم می‌کند. مثلا اگر بچه هایتان ساعت 9 شب به تخت خواب می‌روند، نزدیک های این ساعت خسته می‌شوند.
• هر شب تشریفات قبل از خواب خاصی انجام دهید. یک قصه یا حمام آرامش دهنده می‌تواند به به فرزندانتان کمک کند تا زود تر به خواب بروند.
• تکنیک های ریلکسیشن هم قبل از خواب می‌تواند کمک کند. نفس عمیق کشیدن را به فرزندتان یاد دهید. از او بخواهید خود را در یک مکان آرامش بخش و ساکت تصور کند. او را به تصور کردن بو ها، صدا ها و مناظر یک خاطره‌ی دلپذیر تشویق کنید تا کم کم به خواب رود.

6. بچه هایتان را به ایجاد یک تصویر سالم از خود تشویق کنید. باید به فزندانتان رفتار های سالم و تغذیه‌ی درست بیاموزید. البته، تشویقشان کنید که سالم باشند برای خوبی خودشان نه برای تحت تأثیر قرار دادن دیگران. با آنها در مورد مواد غذایی که در یک رژیم غذایی متعادل باید وجود داشته باشد صحبت کنید و اینکه چگونه در حین فعالیت فیزیکی داشتن خوش بگذرانند. از مقایسه کردن خود یا دیگران دورشان نگه دارید. اگر با اندام خود مشکل دارید، با یک مشاور یا روان پزشک مشورت کنید و مشکلتان را حل کنید زیرا، اکثر اوقات بچه ها عادات بد خوردن یا ورزش کردنشان را از والدینشان می‌گیرند.

قسمت سوم

زاویه‌ی دید جدید داشتن. 

1. از اشکالات کوچک بگذرید. قسمتی از دید خوبی به زندگی داشتن این است که اشکالات کوچک را ببخشید. هیچ کس نمی تواند همیشه مادر عالیی باشد. قبول کنید که همه چیز دقیقا آنگونه که برنامه ریزی کرده اید پیش نمی رود.

• گاهی اوقات، کار های خانه خوب پیش نمی روند. شاید نتوانید شستن لباس ها و ظرف ها و جارو زدن خانه را طبق برنامه ای که می‌خواستید تمام کنید. سخت نگیرید. به خاطر داشته باشید که می‌توانید ظرف های شام را فردا صبح بشویید یا لباس ها را شب در لباس شویی بیندازید.
• شاید وقت نکنید به همه‌ی مهمانی ها بروید. شاید چند گردهمایی خانوادگی یا دوستانه یا کلاس ورزشتان را از دست بدهید. سعی داشته باشید در مورد اینچیز ها اظطراب نداشته باشید، شما دارید به بهترین وجه کار هایتان را انجام می‌دهید.

2. اولویت هایتان را دوباره بررسی کنید. گاهی، مادر بودن استرس زا است به خاطر اولویت بندی اشتباه. مادرها گاهی اوقات به جای تمرکز کردن روی چیز هایی که واقعا اهمیت دارند به چیز های کوچک مشغول می‌شوند.

• هزینه ها می‌توانند برای والدین استرس زا باشند، اما سعس کنید به یاد داشته باشید که زمان بر پول اولویت دارد. شاید نتوانید اسباب بازی هایی به خوبی اسباب بازی های بچه‌ی همسایه برای فرزندتان بخرید، اما چیزی که واقعا اهمیت دارد زمانی است که تنهایی با او می‌گذرانید.
• به نحوه‌ی خرج کردنتان فکر کنید. بسیاری از والدین در فرزندانشان با خریدن وسایل ورزشی، هنری و یا چیز های دیگری که باعث تشویق شدن او می‌شود، سرمایه گذاری می‌کنند. در حالی که تشویق کردن فرزندانمان برای دنبال کردن علایقشان اهمیت دارد، نباید فراموش کنید که خرج کردن هیچ ارزشی ندارد تا زمانی که با فرزندتان وقت نگذرانید. به جای خریدن یک پیانوی جدید برای دخترتان، کسی را استخدام کنید تا در تمیز کردن خانه به شما کمک کند و از زمانی که برای شستن ظرف ها یا لباس ها صرف می‌کنید را برای گوش کردن به پیانو زدن دخترتان استفاده کنید. همیشه به یاد داشته باشید که نمی توانید عشق و اعتماد فرزندانتان را با پول بخرید.

3. سعی کنید قدر شناس باشید. سپاس گذار بودن می‌تواند سخت باشد وقتی استرس دارید، ولی قدر دان بودن می‌تواند نور جدیدی به همه چیز بتاباند. سعی کنید قدر خانواده و فرزندانتان را بدانید، حتی وقتی زندگی سخت است. اینکار میزان استرستان را کم تر و خانه تان را موزون تر می‌کند.
4. کمک بخواهید. بسیاری از مادران کمک خواستن را به عنوان نشانه‌ی شکست می‌دانند. ولی این درست نیست. اشکالی ندارد از پرستار بخواهید چند ساعت بیشتر بماند یا از والدینتان بخواهید یک بعد از ظهر از بچه ها مراقبت کنند. مادر بودن سخت است و کمک خواستن از دیگران زمانی که نیازش دارید کاری کاملا درست است.

بیشتر بخوانید :
چگونه از مادر خانه بودن لذت ببریم؟
وظایف اساسی زن در خانه چیست؟
تاثیر آموزش مهارت های زندگی در زنان خانه دار (بخش اول)
مهارت‌های مدیریتی زنان (بخش اول)
کارکردهای تربیتی زن خانه دار نسبت به همسر
مدیریت خانه به عهده زن است
زن، مثل یک ستون