علل بیماری های کلیه

چکیده: کلیه یکی از اعضای مهم بدن است که کار تصفیه خون از مواد زائد و دفع متابولیت‌های بدن بر عهده او می‌باشد. در این نوشتار برخی از عواملی که می تواند زمینه ساز بیماری های کلیه شود را بیان می کنیم. با ما همراه باشید. 

تعداد کلمات 459 / تخمین زمان مطالعه 3 دقیقه

از مجموع روایات چنین استفاده می شود که سرما شایع ترین و مهم ترین علت بیماریهای کلیه است. در قدیم برای محافظت از کلیه شالی دور کمر می بستند که امروزه کمتر استفاده می شود، در حالی که برای محافظت از کلیه خیلی مهم است. اگر کلیه همیشه گرم نگه داشته شود، فعالیت و کارایی اش نرمال خواهد بود؛ ولی اگر در معرض اندک سرمایی قرار گیرد، به بیماری های عفونی، التهاب و امثال اینها مبتلا می شود.
خداوند برای محافظت از کلیه ها یک پوشش طبیعی روی کلیه ها قرار داده است و آن «قلوه پیه» است. این قلوه پیه باید همیشه زیاد باشد و اگر کم شود، کلیه سریع سرما می خورد و بیمار می شود، پس باید از کارهایی که باعث آب شدن این قلوه پیه می شود، پرهیز کرد؛ مانند دراز کشیدن در حمام و به پشت خوابیدن در حمام.
امام صادق (علیه السلام) می فرماید: «مبادا در حمام دراز بکشی و بخوابی؛ زیرا این کار، قلوه پیه را آب می کند».
حضرت امیر (علیه السلام) می فرماید: «هیچ کدامتان در حمام دراز نکشید و به پشت نخوابید؛ زیرا این کار، قلوه پیه را آب می کند». در روایت دیگری آمده است: «به دیوار حمام تکیه نزن؛ زیرا این کار، قلوه پیه را آب می کند».
بنابراین بنا به این روایات، محافظت از قلوه پیه برای سلامتی کلیه اهمیت زیادی دارد.
در روایات دیگری هم یک سری از خوارکی هایی که کلیه را گرم نگه می دارد، معرفی شده است؛ مانند خوردن هویج، خوردن گردو در زمستان، خوردن نانخواه، خوردن زنیان، خوردن سنجد و....
سؤالی که در اینجا مطرح می شود، این است که مراد از گرم نگه داشتن کلیه چیست؟ آیا منظور این است که کار و فعالیتش بیشتر می شود یا گرما و حرارتش بالا می رود؟
به نظر بنده (آیت الله تبریزیان) منظور از گرم شدن کلیه این است که کارش بهتر می شود و گرنه خود گرما ممکن است برای کلیه خوب نباشد؛ مثلا اینکه امام صادق (علیه السلام) می فرماید: «در حمام دراز نکش»، به این دلیل است که زمین حمام گرم است و این گرمی موجب ذوب شدن قلوه پیه می شود یا این روایت که می فرماید: «در حمام تکیه نزن»، به این دلیل است که دیوار حمام گرم است و این گرمی موجب ذوب شدن قلوه پیه می شود.
سؤال: اگر گرما برای کلیه زیان دارد، پس بستن شال هم که موجب گرم شدن کلیه می شود، باید زیان داشته باشد؟
آیت الله تبریزیان: اولا، مراد اصلی از بستن شال به کمر، جلو گیری از رسیدن سرما به کلیه است. ثانیا، گرمای شال بستن که گرمایش را از خود بدن می گیرد، در حدی نیست که بتواند قلوه پیه را ذوب کند، بنابر این گرمای بستن شال، زیانی را متوجه کلیه نمی کند.