عیب جویی از همسر

یکی از عوامل تزلزل خانواده، عیب جویی همسران نسبت به هم است.
 

چکیده : برای داشتن زندگی شیرین باید شریک زندگی خودتان را دوست داشته باشید و عیب های کوچک همسرتان را به بزرگی و کرم خود ببخشید تا زندگی تان آرام و خوش باشد. در این مقاله به آفت عیب جویی می‌پردازیم.

تعداد کلمات 1118 / تخمین زمان مطالعه 6 دقیقه

بسیاری از مردم به جای این‌که به‌دنبال رفع عیوب خود باشند، مدام در پی جست‌وجوی عیوب همسران خود هستند. این‌گونه افراد رفتار همسر را زیر ذره‌بین قرار می‌دهند تا به محض مشاهده کوچک‌ترین لغزش و یا اشتباهی، شروع به عیب‌جویی کنند. و زندگی را به کام هر دو طرف تلخ می‌کنند. 
 

عبارت است از جستجو نکردن عیوب و لغزش ها و زشتی های دیگران و افشا نکردن آنها. 
صفت ناپسندی که در بین برخی از زوج ها جریان دارد عیب جویی کردن است و همین امر سبب نا امنی در زندگی می‌شود و تحمل زندگی، بسیار سخت می‌شود. 
برای بیشتر شدن امنیت و آرامش در زندگی مشترک باید عیب جویی نکردن از همدیگر را بیاموزیم. 
هیچ کس بی عیب نیست یا کوتاه قد است یا بلند قد یا سفید رنگ است یا سیاه پوست یا چاق است یا لاغر یا گوشش دراز است یا دماغش بزرگ است یا لبش بزرگ است یا سرش کچل است یا اخلاقش تند است یا ترسو است یا آداب زندگی مشترک را نمی داند. 
این گونه عیب ها در هر انسانی یافت میشود اگر قدر عقل و وجدان داشته باشیم پی خواهیم برد که دو جنس مخالف با یکدیگر اختلاف دارند هم در شکل ظاهری و هم در نوع رفتار. 
آرزوی هر مردی این است که همسر ایده آلی پیدا کند که هیچ نقطه ضعفی در او وجود نداشته باشد، دختر خانم هم به دنبال مردی هست که تمام صفات نیک را داشته باشد و هیچ نقصی نداشته باشد. اما افراد زیادی نیستند که به این آرزو می‌رسند. گمان نمی کنم که در این دنیا کسی باشد که همسرش را صد در صد کامل و بدون عیب بداند. اشخاصی که به دنبال عیب جویی باشند خواه ناخواه عیب یا نقص های را در همسرشان پیدا می‌کنند و همان را مانند پُتکی بر سر همسرشان می‌زنند.
 

یک عیب کوچک و بی اهمیت را آنقدر درباره اش فکر می‌کنند که کم کم به صورت عیبی که تحمل پذیر نیست در خواهند آورد، در نگاه این گونه افراد فقط عیب‌ها چشم گیر هستند و خوبی ها را نمی‌بینند و همواره به دنبال عیبی هستند تا هم افکار خودشان را درگیر کنند و هم طرف مقابل خودشان را اذیت کنند. 
 

با توجه به اینکه افراد در ذهن خودشان تصوراتی در مورد همسر آینده خود دارند و او را کامل و بدون عیب در ذهن خودشان تصور می‌کنند و بعد از ازدواج، همسر خود را مطابق با تصورات خود نمی یابند اظهار پشیمانی می‌کنند و خود را شکست خورده می شمارند و کم کم این افکاری که داشتند و عدم مطابقت آن با واقع، عیب های که از یکدیگر ببینند را بر زبان جاری می‌سازند و شروع به طعنه زدن می‌کنند. 
پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) می‌فرماید: وقتی می خواهی عیوب دیگران را یاد کنی عیوب خویش را بیاد آور. [1]
آقا و خانم محترم ! همسر شما یک فرد عادی است، ممکن است برخی عیب ها را داشته باشد اما در مقابل، خوبی های فراوانی هم دارد اگر به زندگی و خانواده ات علاقه مند هستی عیب جویی نکن و همسرت را با یک موجود خیالی که اصلا وجود ندارد مقایسه نکن اگر همسر شما یک عیبی دارد در مقابل صد ها خوبی هم دارد. [2]
خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثیراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَ لا تَجَسَّسُوا وَ لا یَغْتَبْ بَعْضُکُمْ بَعْضاً أَ یُحِبُّ أَحَدُکُمْ أَنْ یَأْکُلَ لَحْمَ أَخیهِ مَیْتاً فَکَرِهْتُمُوهُ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحیمٌ. 
ای کسانی که ایمان آورده اید ، از گمان ها جدّا بپرهیزید ، زیرا که برخی از گمان ها گناه است و تجسس و کاوش نکنید و از یکدیگر غیبت ننمایید ، آیا یکی از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده خود را بخورد. [3]

معایب و مفاسد عیب جویی

عیب جویی کردن به صورت مداوم سبب دعوا و کدورت می‌شود و ستون های استوار خانواده را تبدیل به ستون های لرزان می‌کند و امکان ریزش این ستون ها بر سر افراد خانواده وجود دارد. برای تحکیم روابط زندگی خودتان، سعی کنید عیب جویی کردن را کنار بگذارید. 
 

اینکه مدام یک عیبی را به همسرمان گوشزد کنیم و زبان خودمان را به عیب گرفتن از همسرمان عادت دهیم سبب می‌شود شخصیت همسرمان صدمه ببیند و باعث سلب اعتماد به نفس او شود. 
 

با این عمل زشت و ناپسند اعتماد بین زوجین از بین می‌رود و با وجود این صفت ناپسند، زندگی زن و شوهر رنگ بوی عشق ندارد و بجای عشق مدام با یکدیگر درگیر می‌شوند و ناسزا تقدیم یکدیگر می‌کنند. 
 

کشتی زندگی، قرار بود همراه با آرامش به ساحل برسد با وجود این‌چنین صفت های زشتی، سبب غرق شدن کشتی زندگی می‌شود 
زندگی زیباست با صفت های ناپسند او را آلوده نسازیم و بگذاریم با آرامش به مسیر خودش ادامه دهد. 
 

هنگامی که مشغول عیب جویی از دیگران هستیم از خطاهای خویش غافل می‌شویم. 
 

افلاطون می‌گوید: اشرار از کسانی هستند که عیوب مردم را جستجو کنند و به آن بچسبند و نیکویی آنها را نادیده انگارند، مانند پشه که در جاهای کثیف و زخم بدن می‌نشیند و از جاهای تمیز دوری می‌کند. (4)
یکی از عوامل تزلزل خانواده، عیب جویی همسران نسبت به هم است. در قرآن به این مسئله اشاره دارد که زن و مرد مانند لباس هم می باشند: ( هُنَّ لِبَاسٌ لَکُمْ وَ أَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ َ) آنها لباس عفاف شمایند و شما نیز لباس عفت آنها هستند. لباس، عیوب آدمی را می پوشاند و او را از چشم عیب جویان و نقالان مجالس لغو دور نگه می دارد. همسران برتر، این همرهان صمیمی و فهیم، محرمان رازند. لباس محبتی که بر جسم و جان هم می پوشانند، همه ی کاستی های رفتار، ضعف های احتمالی اخلاق و لغزش ها و خطاهای یکدیگر را از دید دیگران، خویشان و نزدیکان و حتی نزدیکترین نزدیکان خود مستور می دارند.
همسران برتر هرگز ضعف های شخصیتی و عیوب احتمالی یکدیگر را برای کسی بازگو نمی کنند. 

پی نوشت
[1] نهج الفصاحه، مترجم محمد امین شریعتی، قم: خاتم الانبیاء، چاپ اول، 1388، صفحه 498
[2] آیت الله امینی، ابراهیم، همسرداری، قم: بوستان کتاب، چاپ بیست و نهم،1391، صفحه 83
[3] قرآن سوره حجرات آیه 12
[4]مرضیه یعقوبی، گنجینه سخنان بزرگان ایران و جهان، تهران: عطار، چاپ اول، 1390، صفحه 743