پیامدهای رابطه نامشروع برای روح و روان

جوانانی که پیش از ازدواج، رابطه ی نامشروع را تجربه کرده باشند، هنگام ازدواج و انتخاب همسر، به همه به دید شک و دودلی می نگرند.
 

غریزه ی جنسی یکی از غریزه های طبیعی نفس بشری است که انسان باید به آن پاسخ بگوید. خداوند هر یک از این غریزه ها را بر اساس حکمت و هدفی در نهاد آدمی قرار داده است. بنابراین، خوشبختی و دستیابی به آرامش واقعی انسان در گرو پاسخگویی متوازن و متعادل به همه ی این غریزه ها است. در این میان، آدمی تنها با بهره گیری از خرد خویش می تواند این غریزه ها را به کنترل درآورد. توجه بیش از اندازه به یک غریزه و چیرگی آن بر همه ی خواسته های عقلانی و فطری آدمی، همانند آن است که یکی از اندام های انسان، بیش از اندازه رشد کند و دیگر اعضا کوچک بماند. بدیهی است چنین هیکلی از سلامت و زیبایی لازم برخوردار نیست و ناقص و بدمنظر خواهد بود.

پیآمدهای رابطه ی نامشروع برای روح، روان و ایمان آدمی بدین قرار است:
1. از میان رفتن کرامت انسانی و غرق شدن در گرداب شهوت ها که خود افزایش مفاسد و جرم و جنایت را در پی دارد.
2. کاهش آرامش روانی و افزایش التهاب و اضطراب .
3. سرپیچی از دستور قرآن و احادیث اهل بیت (علیهم السلام) که انسان را از پیروی هوا و هوس باز می دارند.
 

اگر انسان با دید استقلالی، به غریزه و شهوت ها به عنوان تنها هدف زندگی بنگرد، هر عاملی که بهتر و بیشتر به شهوت ها پاسخ دهد، جایز شمرده خواهد شد. در این صورت، چشم چرانی، علاقه ی شهوانی به همجنس، تماس جنسی فراتر از دایرهی ازدواج دایم و موقت، خودارضایی، اعتیاد به عکس ها و فیلم های مبتذل و آزادی ارتباط شهوانی پسران و دختران با یکدیگر، پسندیده خواهد بود، حتی اگر با ضابطه های عقلی و دینی در ستیز باشد و به نابودی شرافت انسانی و جامعه ی بشری بیانجامد.([1])

با نگاهی به جامعه های غربی، پیآمدهای منفی رابطه ی نامشروع را بر فرد و جامعه به خوبی درخواهید یافت. در این جامعه ها، هدف انسان از زندگی و آینده ی روشن، از میان رفته است و افزایش روز افزون قتل و جنایت، اعتیاد، خودفروشی، آشفتگی روحی و روانی و دیگر آسیب های اخلاقی و انسانی، در گسترش اصل لذتجویی و حکومت غریزه بر عقل آدمی، ریشه دارد. در نتیجه، با از میان رفتن اهداف بلند انسانی و پدید آمدن مشکلات اجتماعی، بنیاد پیوندهای خانوادگی رو به تزلزل نهاده است.

برخی صاحب نظران غربی همچون فروید([2]) و راسل،([3]) آزادی های جنسی را عامل آرامش روانی و زدودن عقده های درونی می دانستند، ولی پس از اجرای فراگیر این راهکار در غرب، شاهد افزایش روزافزون آمار بیماری های روانی، خودکشی و جنایت های ناشی از ناکامی های جنسی هستیم. بسی روشن است که گسترش محرّک های جنسی، انسان را به کامجویی بیشتر می کشاند و هر گونه شکست در این راه، به آسیب بس بزرگتری خواهد انجامید.

استاد شهید مطهری(رحم هم الله) در اینباره می فرماید: (این نوع روابط) هیجان ها و التهاب های جنسی را فزونی می بخشد و تقاضای سکس را به صورت یک عطش روحی و خواست اشباع نشدنی درمی آورد. غریزه ی جنسی همچون آتشی است که هرچه به آن بیشتر خوراک بدهند، شعله ورتر می شود. در نتیجه، با توجه به اینکه روح بشر فوق العاده تحریک پذیر است، اشتباه است که گمان کنیم تحریک پذیری روح بشر محدود به حدّ خاصی است و از آن پس آرام می گیرد. هیچ فردی از تصاحب زیبا رویان و هیچ زنی از متوجه کردن مردان و تصاحب قلب آنان و بالاخره هیچ دلی از هوس، سیر نمی شود. تقاضای نامحدود خواه و ناخواه انجام ناشدنی است و همیشه مقرون به نوعی احساس محرومیت و دست نیافتن به آرزوها و به نوبه ی خود منجر به اختلالات روحی و بیماری های روانی می گردد که امروزه در دنیای غرب بسیار به چشم می خورد.([4])

جوانانی که پیش از ازدواج، رابطه ی نامشروع را تجربه کرده باشند، هنگام ازدواج و انتخاب همسر، به همه به دید شک و دودلی([5]) می نگرند. حتی پس از ازدواج نیز دل کندن از لذت های گذشته برای آنان مشکل است و تنوّع طلبی، روانشان را بیمار می سازد و چه بسا پس از مدتی، دوباره به منجلاب فساد کشیده شوند. ویل دورانت می گوید: فساد پس از ازدواج بیشتر محصول عادت های پیش از ازدواج است.([6])

قرآن کریم و احادیث اهل بیت(علیهم السلام) با اشاره به پیآمدهای منفی پیروی از هوا و هوس و شهوتها، انسانها را از روی آوردن به آن برحذر داشته اند. نخستین گام در ایجاد رابطه ی نامشروع، نگاه های هوس آلود و چشم چرانی است. به همین دلیل، خدواند در قرآن، افراد با ایمان را از نگاه هوس آلود و شهوانی بازداشته است. ([7]) سرپیچی از دستور الهی تنها زیان کاری در دنیا و آخرت را در پی دارد و ایمان و معنویت را نابود می کند. در حدیثی از حضرت علی (علیه السلام) چنین آمده است: حکمت و شهوت در یک قلب جمع نمی شود.([8])

همچنین در روایت دیگری فرموده است: هیچ چیز به اندازهی چیرگی شهوت، تقوا را از بین نمی برد.([9]) یا اینکه در حدیث دیگری از امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) تصریح شده است: کسی که با شهوت همراه شود، جان و عقلش بیمار می شود.([10]) با توجه به آیات قرآن و احادیث معصومین(علیهم السلام) روشن می شود که انسان در سایه ی پیروی از آموزه های نورانی اسلام، به تکامل می رسد و در صورت سرپیچی از دستورهای الهی و دست یازیدن به کردار خلاف شرع، از رحمت الهی دور می شود. آن گاه با خاموش شدن نور الهی در خانه ی وجودش، در جادهی فساد و تباهی گام مینهد.([11])

پی نوشت :
[1]. اسلام و ارضای غریزهی جنسی، محمدرضا امین زاده، قم، انتشارات در راه حق، 1377، چ 1، ص12.
[2]. نظریه های جمعیّت، چارلز کادور و دیگران، برگردان: احمد رضوانی، بخش سوم، ص 378. برای آگاهی از نظریه های فروید و راسل ر.ک: اخلاق جنسی در اسلام و جهان غرب، مرتضی مطهری، انتشارات صدرا، صص 20 ـ 50.
[3]. جهانی که می شناسم، برتراند راسل، برگردان: روح الله عباسی، تهران، شرکت سهامی کتاب های جیبی، 1357، ص 70.
[4]. مسأله ی حجاب، مرتضی مطهری، قم، انتشارات صدرا، 1374، چ 42، صص 84 ـ 87.
[5]. مشکلات جنسی جوانان، ناصر مکارم شیرازی، قم، انتشارات نسل جوان، ص 31.
[6]. لذات فلسفه، ویل دورانت، تهران، نشر دانشجویی، ص 94.
[7]. بقره، 30 و 31.
[8]. میزان الحکمة، محمد محمدی ری شهری، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ج 10، ص 386.
[9]. همان، ج 10، ص 386.
[10]. همان، ج 10، ص 378.
[11]- برای آگاهی بیشتر ر.ک: مسأله ی حجاب، مرتضی مطهری، قم، انتشارات صدرا، فصل اول و پایانی; اخلاق جنسی در اسلام و جهان غرب، مرتضی مطهری، قم، انتشارات صدرا; مشکلات جنسی جوانان، ناصر مکارم شیرازی، قم، انتشارات نسل جوان; اسلام و ارضای غریزه جنسی، محمدرضا امین زاده، قم، انتشارات در راه حق.

منبع: سایت حوزه نت