یادتان باشد که یکی از مهم‌ترین راه‌های پیشگیری از ابتلا به گال یا ابتلای مجدد به این بیماری رعایت بهداشت است.
درمان گال در کودک
پزشک کودک ممکن است یک داروی موضعی تجویز کند. کرم پرمترین رایج‌ترین داروی درمانی گال است. به‌طورکلی، داروهای دیگر برای درمان گال عبارتند از بنزیل بنزوات، سولفور در پترولاتوم، کورتامیتون، لیندن و مالاتیون که البته بعضی از این موارد برای کودکان استفاده نمی‌شوند. در میان این داروها کرم پرمترین ایمن‌ترین گزینه برای کودکان محسوب می‌شود. همچنین اگر فرزند شما موردی سمج یا حادی از گال داشته باشد، پزشک ممکن است داروهای خوراکی را نیز برای کشتن هیره‌های گال تجویز کند.
برای استفاده از این کرم و پمادها باید روی نقطه به نقطهٔ بدن کودک خود از گردن به پایین را کرم بمالید. حتی قسمت‌هایی از بدن که به نظر نمی‌رسد آلوده شده باشند نیز باید کرم زده شوند. فراموش نکنید که بین انگشتان دست و پای کودکتان، زیر بغلش، داخل ناف و ناحیهٔ تناسلی او را هم کرم بزنید. اگر حساسیت و خارش ناشی از گال را روی صورت یا جمجمهٔ فرزندتان مشاهده کردید، کرم را در امتداد خط رویش مو و همچنین پیشانی، پوست سر و گیجگاه‌هایش هم بمالید. از دستورالعمل دارو در مورد مدت زمان باقی گذاشتن کرم روی پوست پیروی کنید که ممکن است برای هشت ساعت یا بیشتر باشد و سپس آن را بشویید.
بچه‌های کوچک اغلب هنگام بیداری دست‌های خود را در دهان شان می‌گذارند، بنابراین بهتر است کرم را هنگام خواب به دست‌هایش بمالید و صبح قبل از هر کار دیگری آنها را بشویید. اگر فرزند شما در طول خواب دست‌ها یا انگشتانش را می‌مکد، شب‌ها به دست‌هایش دستکش یا جوراب بپوشانید تا دارو را از دهان او دور نگه دارد.
برطرف شدن خود راش می‌تواند دو تا شش هفته طول بکشد. اگر راش همچنان گسترش پیدا می‌کند یا لانه‌های جدیدی روی پوست کودک می‌بینید، به پزشک اطلاع دهید. پزشک ممکن است توصیه کند که درمان را تکرار کنید. بعضی از پزشکان در هر صورت دز دومی از دارو را یک یا دو هفته بعد از اعمال دز اول هم توصیه می‌کنند.
از آنجا که از بین رفتن عوامل تحریککنندهٔ پوست مدتی زمان می‌برد، خارش می‌تواند تا سه هفته پس از کشتن هیره‌ها ادامه داشته باشد. اعمال کرم‌های سرد یا لوسیون کالامین به پوست ممکن است باعث تخفیف خارش شود. اگر خارش هنوز آزاردهنده است، پزشک کودک ممکن است یک آنتی‌هیستامین خوراکی یا یک کرم استروئیدی را برای تسکین آن تجویز کند. در این فاصله، ناخن‌های کودک خود را کوتاه نگه دارید تا مانع از بریدن پوست توسط کودک و ایجاد عفونت شود.
برای استفاده از این کرم و پمادها باید روی نقطه به نقطهٔ بدن کودک خود از گردن به پایین را کرم بمالید. حتی قسمت‌هایی از بدن که به نظر نمی‌رسد آلوده شده باشند نیز باید کرم زده شوند. فراموش نکنید که بین انگشتان دست و پای کودکتان، زیر بغلش، داخل ناف و ناحیهٔ تناسلی او را هم کرم بزنید. اگر حساسیت و خارش ناشی از گال را روی صورت یا جمجمهٔ فرزندتان مشاهده کردید، کرم را در امتداد خط رویش مو و همچنین پیشانی، پوست سر و گیجگاه‌هایش هم بمالید. از دستورالعمل دارو در مورد مدت زمان باقی گذاشتن کرم روی پوست پیروی کنید که ممکن است برای هشت ساعت یا بیشتر باشد و سپس آن را بشویید.
بچه‌های کوچک اغلب هنگام بیداری دست‌های خود را در دهان شان می‌گذارند، بنابراین بهتر است کرم را هنگام خواب به دست‌هایش بمالید و صبح قبل از هر کار دیگری آنها را بشویید. اگر فرزند شما در طول خواب دست‌ها یا انگشتانش را می‌مکد، شب‌ها به دست‌هایش دستکش یا جوراب بپوشانید تا دارو را از دهان او دور نگه دارد.
برطرف شدن خود راش می‌تواند دو تا شش هفته طول بکشد. اگر راش همچنان گسترش پیدا می‌کند یا لانه‌های جدیدی روی پوست کودک می‌بینید، به پزشک اطلاع دهید. پزشک ممکن است توصیه کند که درمان را تکرار کنید. بعضی از پزشکان در هر صورت دز دومی از دارو را یک یا دو هفته بعد از اعمال دز اول هم توصیه می‌کنند.
از آنجا که از بین رفتن عوامل تحریککنندهٔ پوست مدتی زمان می‌برد، خارش می‌تواند تا سه هفته پس از کشتن هیره‌ها ادامه داشته باشد. اعمال کرم‌های سرد یا لوسیون کالامین به پوست ممکن است باعث تخفیف خارش شود. اگر خارش هنوز آزاردهنده است، پزشک کودک ممکن است یک آنتی‌هیستامین خوراکی یا یک کرم استروئیدی را برای تسکین آن تجویز کند. در این فاصله، ناخن‌های کودک خود را کوتاه نگه دارید تا مانع از بریدن پوست توسط کودک و ایجاد عفونت شود.
پیشگیری از ابتلا به گال در کودکان و دیگر افراد خانواده
تنها راه جلوگیری از ابتلا به گال، پرهیز از تماس با هر شخصی است که ممکن است آلوده به این بیماری باشد و این کار ممکن است مشکل باشد، به خصوص اگر بچه‌های دیگری اطراف فرزند شما هستند و او مراقبان متعددی دارد. اگر کودک شما دچار گال شده است، می‌توانید برای جلوگیری از ابتلای مجدد او مطمئن شوید که قبل از فرستادنش به مهدکودک یا مدرسه، او را به شکل کامل درمان کرده‌اید. همچنین یادتان باشد که یکی از مهم‌ترین راه‌های پیشگیری از ابتلا به گال یا ابتلای مجدد به این بیماری رعایت بهداشت است.
کودک شما می‌تواند پس از یک دوره درمان با کرم مخصوص این بیماری به مهدکودک یا مدرسه بازگردد. بعضی از پزشکان توصیه می‌کنند که تمام اعضای خانواده و مراقبان کودک هم تحت درمان قرار بگیرند، حتی اگر هیچ گونه علامتی از ابتلا به گال نشان ندهند تا یک فرد آلوده مجدداً دیگران را آلوده نکند اما برخی از پزشکان هم پیشنهاد می‌کنند که همهی افراد خانواده مورد معاینه قرار بگیرند اما تنها افرادی که نشانه‌هایی از ابتلا به گال را دارند تحت درمان قرار بگیرند.
در مورد اینکه چقدر احتمال دارد فرد از طریق لباس یا ملافه به گال آلوده شود کمی اختلاف نظر وجود دارد. اگر شما نگران هستید، می‌توانید علاوه بر درمان پزشکی لازم، تمام لباس‌ها، حوله‌ها و ملافه‌ها را با ماشین لباس‌شویی و در آب داغ‌تر از ۶۰ درجه سانتی‌گراد یا ۱۴۰ درجه فارنهایت شست‌وشو دهید و با دستگاه خشک‌کن خشک کنید. اگر هم آب‌گرمکن دارید و با دست لباس‌ها را می‌شویید، بعد از آن یادتان نرود که ترموستات آب‌گرمکن خود را به حالت اولیه تا حداکثر ۴۸/۸ سانتی‌گراد بازگردانید تا ناگهان بچه‌ها یا خودتان دچار سوختگی هنگام حمام کردن یا شستن خود نشوید.
هر گونه عروسک کرکی یا اسباب‌بازی‌هایی را که نمی‌توان شست برای یک هفته در یک کیسهٔ پلاستیکی بگذارید و در آن را مهر و موم کنید. هیره‌ها بدون داشتن میزبان انسانی نمی‌توانند مدت بیشتری زنده بمانند. شما همچنین می‌توانید کف خانه خود را جاروبرقی بکشید و کیسهٔ یک‌بارمصرف جاروبرقی را در یک کیسه بگذارید و درش را گره بزنید، سپس آن را در سطل زباله بیندازید و آن را همان موقع از خانه بیرون ببرید. همچنین اگر فرزندتان به گال دلمه مبتلا شده، قطعاً باید برای جارو کردن کف خانه و شست‌وشوی همه چیز نهایت دقت و تلاش خود را به کار ببندید و یک خانه‌تکانی اساسی بکنید.
منبع: سایت مادرشو
کودک شما می‌تواند پس از یک دوره درمان با کرم مخصوص این بیماری به مهدکودک یا مدرسه بازگردد. بعضی از پزشکان توصیه می‌کنند که تمام اعضای خانواده و مراقبان کودک هم تحت درمان قرار بگیرند، حتی اگر هیچ گونه علامتی از ابتلا به گال نشان ندهند تا یک فرد آلوده مجدداً دیگران را آلوده نکند اما برخی از پزشکان هم پیشنهاد می‌کنند که همهی افراد خانواده مورد معاینه قرار بگیرند اما تنها افرادی که نشانه‌هایی از ابتلا به گال را دارند تحت درمان قرار بگیرند.
در مورد اینکه چقدر احتمال دارد فرد از طریق لباس یا ملافه به گال آلوده شود کمی اختلاف نظر وجود دارد. اگر شما نگران هستید، می‌توانید علاوه بر درمان پزشکی لازم، تمام لباس‌ها، حوله‌ها و ملافه‌ها را با ماشین لباس‌شویی و در آب داغ‌تر از ۶۰ درجه سانتی‌گراد یا ۱۴۰ درجه فارنهایت شست‌وشو دهید و با دستگاه خشک‌کن خشک کنید. اگر هم آب‌گرمکن دارید و با دست لباس‌ها را می‌شویید، بعد از آن یادتان نرود که ترموستات آب‌گرمکن خود را به حالت اولیه تا حداکثر ۴۸/۸ سانتی‌گراد بازگردانید تا ناگهان بچه‌ها یا خودتان دچار سوختگی هنگام حمام کردن یا شستن خود نشوید.
هر گونه عروسک کرکی یا اسباب‌بازی‌هایی را که نمی‌توان شست برای یک هفته در یک کیسهٔ پلاستیکی بگذارید و در آن را مهر و موم کنید. هیره‌ها بدون داشتن میزبان انسانی نمی‌توانند مدت بیشتری زنده بمانند. شما همچنین می‌توانید کف خانه خود را جاروبرقی بکشید و کیسهٔ یک‌بارمصرف جاروبرقی را در یک کیسه بگذارید و درش را گره بزنید، سپس آن را در سطل زباله بیندازید و آن را همان موقع از خانه بیرون ببرید. همچنین اگر فرزندتان به گال دلمه مبتلا شده، قطعاً باید برای جارو کردن کف خانه و شست‌وشوی همه چیز نهایت دقت و تلاش خود را به کار ببندید و یک خانه‌تکانی اساسی بکنید.
منبع: سایت مادرشو
