راه کارهای زندگی با همسر خودشیفته(بخش اول)

خودشیفته ها اگرچه عزت نفس همه را مختل می کنند ولی بیش از هر چیز اعتماد به نفس طرف مقابلشان را خراب می کنند.
 

اگر با یک آدم غرق خود رابطه دارید باید چه کار کنید؟ امیدی هست؟ آیا می توانید عمر رابطه خود را بیشتر کنید؟ بگذارید صریح بگوییم که زندگی با یک خودشیفته هرگز گل و بلبل نمی شود. طرفی خودشیفته شما از نظر دیگران، نفرت انگیز و خودخواه و فاقد حس همدلی است. طرف مقابل شما به شدت متکبر است و خود را عملا بسیار برجسته، با استعداد و مشهور می داند. طرف خودشیفته شما باید شما و نقص های شما را تحمل کرده و دائم شما را متوجه این نکته کند. او احتمالا در اکثر موقعیت های اجتماعی، غیرقابل تحمل است و دوستان و اعضای خانواده شما نمی توانند بفهمند چرا متوجه این موضوع نمی شوید.
 
اما برخی از کسانی که این فصل را می خوانند قبلا به شخص خودشیفته متعهد شده اند؛ شاید بچه دار شده اند و الان نمی خواهند همسرشان را ترک کنند. خودشیفتگی همچون بقیه اختلالات شخصیت، شدت و ضعف دارد و انعطاف برخی از آدم های غرق خود از انعطاف برخی دیگر بیشتر است. در این جا توصیه هایی برای عبور سالم از رابطه با خودشیفته و شاید بهبود چنین رابطه ای ارائه می کنیم. اما یادتان باشد زندگی با شخصی که به شدت اختلال شخصیت خودشیفته دارد، صرف نظر از صبر و استقامتتان، بسیار دشوار است.
 

در میان اختلالات شخصیت این کتاب، وقتی بحث توقع زیاد پیش میاید، شخصیت خودشیفته در راس قرار می گیرد. زندگی با آدم غرق خود معمولا صبر ایوب می خواهد و یک عالمه توجه. در واقع شما همیشه باید سر پست باشید- یعنی شخصیت خودشیفته به تحسین توجه و تایید بی وقفه نیاز دارد و هیچ مقدار تایید استعداد و خصوصیات ویژه اش کافی نیست. اشتها و تمایل خودشیفته به تایید و تصدیق، حرص او برای توجه و رضایتی که از نوازش شدن من خود حس می کند، بی انتهاست. دیری نمی گذرد که همچون پدر و مادر یک نوزاد از توقعات خودشیفته خسته می شوید.
 
علاوه بر آن از لحاظ شخصیتی افت می کنید. خودشیفته ها اگرچه عزت نفس همه را مختل می کنند ولی بیش از هر چیز اعتماد به نفس طرف مقابلشان را خراب می کنند. یادتان باشد خودشیفته ها فقط وقتی احساس با عرضه بودن می کنند که استعدادها و خصوصیات اطرافیان خود را تباه کنند. به ویژه کسانی که عاشق آنها هستند. برای حفظ سلامت عقل و روانتان باید زمانی را به خودتان اختصاص دهید. برای رسیدگی و مراقبت از خودتان (خصوصا برای ورزش، خلوت کردن با خود، فکر کردن و استراحت)، معاشرت با دوستان و اعضای خانواده و حتی شاید مشاوره با یک متخصص جهت تقویت عزت نفستان، زمانی را کنار بگذارید و روی آن تأکید کنید. اصولا اگر می خواهید به طرف خودشیفته خود در ارضای نیازهایش کمک کنید باید سرحال بمانید و سلامت هیجانی خود را حفظ کنید.
 

یادتان باشد طرف خودشیفته از لحاظ هیجانی، کودک شکننده ای است؛ پس باید به او توجه مثبت نامشروط داشته باشید. روان درمانگران هنگام کار با بیماران خودشیفته، آینه طرف خودشیفته می شوند: طرف شما نیاز دارد پیوسته از شما لذت و رضایت دریافت کند و پیوسته از شما لذت و رضایت ساطع شود. اصولا با این کار به آن کودک می فهمانید که بچه خوب، باعرضه و ارزشمندی است و رفتارش مناسب است.
 
آینه بودن برای طرف خودشیفته از طریق رفتار طرف مقابل، ارزیابی های مثبت از خودشیفته، سر تکان دادن به نشانه تایید همراه با لبخند و درک کردن تجربه هایش از طریق انعکاس آنها امکان پذیر است. همدلی دقیق، ظریف و به جا با تجربیات روزمره طرف مقابلتان، کمک می کند دوره های نمایشی خشم و افسردگی را که گاهی با این نوع شخصیت همراه است، نداشته باشد. جالب اینجاست که برخی از بدنسازانی که با بدن سازی اشتغال ذهنی بسیار شدیدی دارند عملا نیازهای شدید خودشیفته وار دارند. آنها برای جلب تایید و توجه، ساعت ها از وقت خود را در محیطی می گذرانند که این بازخورد انعکاسی را به آنان می دهد -یعنی اتاقی که اطرافش با آینه پوشیده است. باید بگوییم که آینه وار رفتار کردن نامشروط، کار سختی است و می تواند شما را خسته کند. گاهی اوقات ممکن است احساس کنید از پا در آمده اید - به ویژه وقتی نیاز طرف مقابل تان به آن، ظاهرا ته ندارد و کم نمی شود. این روش در نهایت به تغییر طرف مقابل شما منجر نمی شود ولی رابطه با او را آسان تر و اختلافات را کمتر می کند.
 

آدم های غرق خود، از یک اصل پیروی می کنند: هرگونه ناخشنودی یا شکایت دیگران را حمل بر حسادت آنها می کنند. از نظر آنها هر کسی می تواند فورا به بزرگی و کامل بودن حیرت آورشان پی ببرد. بنابراین هرگونه بی اعتنایی یا نفرتی از طرف دیگران را نشانه حسادت فرض می کنند. پس هرگاه ادعاهای خودبزرگ بینانه طرف مقابلتان در مورد توانایی اش در فلان حوزه را زیر سؤال بردید، تعجب نکنید اگر عصبانی شود و شما را به حسادت متهم کند. و وقتی اعضای خانواده شما به نشانه این که طرف مقابلتان سر میز شام فقط در باره خودش حرف می زند، یک طرف دیگر را نگاه می کنند، انتظار داشته باشید که بعدا با عصبانیت بگوید خانواده شما به او حسادت می کنند. به جای آن که درگیر بگو مگو شوید، این را مکانیسم دفاعی اصلی او که همانا فرافکنی است، بدانید. حقیقت این است که طرف مقابل شما به خودش و دیگران حسادت می کند و این حسادت برای او نامقبول است. به همین دلیل، حسادتش را به دیگران فرافکنی می کند. اگر این رفتارش را نوعی حفاظت از خود برای حفظ ایگوی شکننده اش بدانید، آنگاه کنار آمدن با او و درک رفتارش آسان تر می شود.
 
ادامه دارد...
 

نویسنده: دبلیو. بِرَد جانسون و کِلی مورِی

 
منبع: کتاب «عشق دیوانه وار»