رژیم غذایی برای رفع تنبلی (بخش اول)

عدم مصرف آب مورد نیاز بدن باعث به وجود آمدن کم آبی می شود. این یکی از اساسی ترین عوامل بروز کسالت مفرط در بدن می باشد.
 

همه ما آگاه هستیم که غذاها و نوشیدنی ها و سبک خوردن وعده های غذایی، در فعالیت بدن ما تاثیر زیادی دارد وقتی تغذیه صحیح و کامل باعث افزایش فعالیت های مفید بدن می شود، از طرفی تغذیه نامناسب و کم باعث افت فعالیت های مفید بدنی و ایجاد خستگی و تنبلی در بدن خواهند شد. اما برای پیشگیری از این عوارض باید از چه راهکارهایی وارد شد؟ 

خستگی صبحگاهی، بی حالی در طول روز، احساس کسالت در بعد از ظهرها ، تمایل نداشتن به ورزش و فعالیت های بدنی، میل بیش از حد به خواب و استراحت و... اینها همه نشانه‌های خستگی مفرط و تنبلی می باشد.  برای بهبود بخشی به این اوضاع باید به سبک زندگی و رژیم غذایی روزانه توجه کرد. برویم تا در این باره بیشتر بدانیم. 
 

اگر حوصله انجام کاری را ندارید، یا احساس خستگی مداوم در خود می بینید، بهتر است یک نگاهی هم به برنامه غذایی خود بیندازید که این مواد مصرفی تا چه اندازه برای این اوضاع بدن تان مضر می باشد. گاهی ممکن است روزهای زیادی را با خستگی طی کنید و دلیل آن خستگی را نیز ندانید. به همین دلیل دست به درمان آن نمی زنید و نمی دانید که باید از چه راهی آن را درمان کرد. اما اینجاست که باید پرسید چقدر به غذاهایی که می خورید توجه می کنید؟! و تاثیرات آن را بررسی کرده اید؟! 
 

ابتدا باید توجه داشته باشید که قبل از شروع هر نوع رژیم غذایی، یا کنترل تغذیه، به سراغ یک آزمایش کلی از وضعیت بدن تان بروید. وجود بیماری خاص، یا یک مشکل جسمانی همانند: کم خونی، کم کاری غده تیروئید، اختلال روانی، افسردگی، ناراحتی های قلبی و... باعث می شود که در هورمون های فرد بیمار اختلال ایجاد شده و یا با مصرف مسکن ها و داروهای آرامبخش کنترل تغذیه خود را از دست می دهند یا به طور ناخودآگاه به سوی افزایش وزن و کسالت و تنبلی می رود. در این صورت، و با وجود یک بیماری خاص، فرد می بایست ابتدا با پزشک معالج هماهنگ کرده و زیر نظر یک دکتر تغذیه متخصص  یا دکتر طب سنتی رژیم غذایی یا کنترل تغذیه را شروع کند. 

به اندازه کافی آب بنوشید. از قدیم تا الان همیشه به گوش مان خورده است که آب مایه حیات است و نیاز اصلی بدن. بنابراین می توان گفت که یکی از جدی ترین نیازهای بدن آب می تواند باشد که حجم زیادی از بدن ما را تشکیل داده است و با رساندن اکسیژن مورد نیاز بدن می‌تواند خیلی از بیماری ها را نیز درمان کند. 

زمانی که بدن شما دارای آب کافی نباشد و دچار کم آبی شود این صدها مشکل به سوی آن می آید یکی از این عارضه ها بروز خستگی و و کسالت مفرط در جسم و روان شماست. در جامعه ما به اشتباه و طبق عادت همیشه غذا اولویت بیشتری را نسبت به آب داشته است. با اینکه می دانیم غذا نیز یک ماده مهم و مورد نیاز بدن است، اما آب بر آن اولویت دارد و همیشه باید در نظر داشت که آب مورد نیاز روزانه بدن غنی شده باشد.

عدم مصرف آب مورد نیاز بدن باعث به وجود آمدن کم آبی یا دهیدراتاسیون می شود. این یکی از اساسی ترین عوامل بروز کسالت مفرط در بدن می باشد. این تازه قدم اول در بیماری های بدن است که بر اثر کم آبی در افراد به وجود می آید. عارضه کم آبی در قدم‌های بعدی باعث کم شدن حجم خون بدن، افت فشار خون، اختلال در خونرسانی به عضلات، پوست و سایر بافت ها میشود و همچنین افسردگی، تندخویی، بی حوصلگی، تپش قلب و خیلی از مشکلات روحی و روانی دیگری را در پی دارد که درمان آنها برای شما می تواند سالها زمان بر باشد. 

همچینین در روایات آمده است : «هر کس از آن آب بخورد، از بیمارى هاى گوناگون جسمانى و اخلاقى رهایى مى یابد و به قدرى در این روایت آثار و برکات، براى آن ذکر شده است که انسان در شگفتى فرو مى رود.» [1] و اما یک هشدار برای افرادی که آب بدن شان را با مواد کافئین دار مانند چای، نسکافه و قهوه و... جبران می‌کنند؛ باید بدانید که این مواد به دلیل داشتن کافئین سبب دفع آب از بدن می شوند و کم آبی بدن را تشدید می کنند. 

در مقابل آنها مایعات همچون دوغ شیر و انواع محصولات نوشیدنی لبنی، دارای خاصیت آبرسانی بدن و آرام بخشی را دارند و به همین دلیل برای افرادی که دچار خستگی و کسالت مفرط هستند توصیه نمی‌شود که در ساعات استراحت خود از دوغ شیر استفاده نمایند. چرا که موجب رخوت و سستی بدن شده و احساس خستگی آنها را تشدید می نماید. 

در مورد نوشیدن مقدار آب مورد نیاز بدن در طول روز دیدگاه های زیادی وجود دارد، که معروفترین آنها توصیه‌ی پزشکان، نوشیدن  ۸  لیوان آب در طول روز می باشد. البته باید گفت که مقدار یکسانی برای همه افراد وجود ندارد و نمی‌توان توصیه کرد که همه باید ۸ لیوان آب بخورد. همه افراد باید حس تشنگی را احساس کنند، یعنی در اندازه‌ای آب بنوشند که دهان شان خشک نشود. [2 ] امام صادق (ع) فرمودند: «تا اشتها ندارید آب ننوشید و چون اشتها به نوشیدن آب داشتید آب را کم بنوشید.»[3] 

ادامه دارد...

پی نوشت:
[1] زادالمعاد ، صفحه 532-534
[2] رضا علی کرمی، علل تنبلی و درمان آن، قم: انتشارات قلمگاه، 1398، صفحه 165. 
[3] وسایل‌الشیعه، جلد 25، صفحه 238.