محکومیت (CONVICTION)

کارگردان:توني گلدوين

عنوان:محکوميت
CONVICTION
زندگينامه اي /درام/هيجاني
بازيگران :هيلاري سوانک(بتي آن واترز)،سام راکول(کني واترز)، ميني ردايور(آبرارايس)،پيتر گالاگر(بري شسک)،جوليت لوئيس (روسانا)،مليسا لئو(نانسي تيلور)،111 دقيقه، درجه نمايشي :R
«برايم عدالتي بنياد کنيد که همه را تبرئه مي کند. جز داوران را»فريدريش نيچه(چنين گفت زرتشت)
محکوميت براساس يک داستان واقعي ساخته شده است .فيلم روايتگر اعمال قهرمانه ي يک زن براي نجات برادر زنداني اش و اثبات بي گناهي اوست. نقش اين زن را هيلاري سوانک ،برنده ي دو جايزه ي اسکار، ايفا مي کند. سوانک نقش بتي آن واترز را بازي مي کند. بتي برادري دارد به اسم کني واترز(سام راکول).از صحنه هاي فلاش بک مي فهميم که اين خواهر و برادر با چه سختي هايي بزرگ شده اند. پدر آنها معمولا غايب بود و مادرشان هم چندان در دسترس نبود.اين دو بچه سختي ها و مرارت هاي فراواني را تحمل کردند اما همواره تا دوران بزرگسالي در کنار هم باقي ماندند. کني در بزرگسالي به الکل رو آورد.او هر بار که الکل مي نوشيد بد اخلاق و بدرفتار مي شد. تا اينکه زني در شهر کوچک محل اقامت کني و بتي ،در ايالت ماساچوستس آمريکا، به قتل رسيد. با اينکه مدارک روشني وجود ندارد اما کني در مظان اتهام قرار مي گيرد .کني رفتار تندي با مأمور پليس محلي مي کند و همين قضيه کار وي را بدتر مي کند. عاقبت چند شاهد شهادت مي دهند که کني قاتل است .کني محاکمه و به جرم قتل عمد زنداني مي شود. اين حوادث در اوايل دهه ي هشتاد ميلادي رخ مي دهد؛زماني که هنوز آزمايش DNA - براي شناسايي قاتل- وجود نداشت .بتي برادرش را خيلي خوب مي شناسد.او ايمان دارد که برادرش قاتل نيست. بتي تصميم مي گيرد تحصيلات ناتمام دبيرستاني خود را تمام کند، به دانشکده ي حقوق برود و وکيل شود تا بتواند بي گناهي برادرش را ثابت کند.او با عزمي قوي همه ي اين مراحل را طي مي کند و نهايتا وکيل مي شود؛ هر چند که بهاي اين کار متلاشي شدن زندگي زناشويي بتي و جدايي وي از دو فرزند پسرش است .عاقبت ، بتي با کمک گرفتن از دوست خودش، آبرا رايس (ميني درايور)،و يک وکيل داوطلب با تجربه به اسم بري شسک (پيتر گالاگر) .موفق مي شود برادرش را از زندان نجات دهد.
معمولا در پايان فيلم هايي که براساس »يک داستان واقعي» ساخته شده اند توضيح داده مي شود که شخصيت هاي اصلي در حال حاضر کجا هستند و چه وضعيتي دارند. نکته اي که در پايان فيلم محکوميت گفته نشده اين است که کني واترز بعد از تحمل شانزده سال زندان آزاد شد اما شش ماه پس از آزادي اش در پي سقوط از يک ديوار چهارمتري ضربه ي مغزي ديد و جان سپرد.البته بتي آن واترز کماکان زنده است و مشغول ارايه ي خدمات حقوقي خود به کساني است که بي گناه زنداني شده اند.
محکوميت فيلم متوسطي است.آنچه اين فيلم را ديدني کرده ،دوبازي عالي از سام راکول و هيلاري سوانک است. به ويژه راکول فوق العاده است .او توانسته به طر حيرت آوري تبديل شدن کني از جوان خشن و مردم ستيز آغازين به محکوم افسرده ي بعدي را به تصوير بکشد. هيلاري سوانک نيز به استادي موفق شده زني را مجسم کند که براي آزادي برادرش تصميم ميگيرد زندگي خود را از نو بسازد. تولد دوباره ي اين زن، الهام برانگيز و تکان دهنده است و سوانک به خوبي توانسته در قالب چنين شخصيتي فروبرود.
البته فيلم کم وکسري هايي دارد.معمولا در فيلم هايي از اين نوع،جزئيات داستان واقعي اي که فيلمنامه از روي آن نوشته شده، قرباني قلم فيلمنامه نويس شده و عملا حذف مي شوند. مثلاً اينکه بتي در دوباره سازي زندگي خود، مجبور به فدا کردن زندگي زناشويي خودش مي شود موضوع مهمي است که فيلمساز به راحتي از روي آن عبور کرده است. گرچه روايت فيلم سر راست و بعضا قابل پيش بيني است اما در برخي موارد فلاش بک در فلاش بک هاي فيلم مسئله ساز مي شود.البته اين فلاش بک ها براي ارائه ي پس زمينه روابط خواهر و برادر و تقويت رابطه ي متقابل آنها تا حدي ضروري بوده است . انصافا بايد گفت که قوي ترين و بهترين صحنه هاي فيلم آن صحنه هايي است که سام راکول وهيلاري سوانک را در کنار هم دارد؛ دو استاد مسلم بازيگري که باقدرت بازيگري خود ،هر کم و کسري ديگري را که در فيلم وجود دارد تحت الشعاع خود قرار مي دهند.بي شک اگراين دو بازي قوي را از فيلم مي گرفتيم،اين فيلم تا حد يک کار تلويزيوني دست دوم سقوط مي کرد.
فيلم در مجموع موفق مي شود تماشاگر را درگير داستان خود بکند. البته اگر شيوه ي روايي فيلم اندکي تر و تازه تر بود،تماشاگران سرمايه گذاري احساسي بيشتر در کاراکترها مي کردند. متأسفانه قصه هاي جانبي اي که در فيلم مطرح مي شود به خوبي پرداخت نشده و بعضا نيمه کاره رها شده اند. جلو رفتن هاي ناگهاني و جهشي فيلم نيز نقطه ي ضعفي است که به روند روايي فيلم لطمه زده است . با اين وصف، محکوميت در مجموع به واسطه ي آن دو بازي خوب و نيز داستان واقعي واقعا الهام برانگيزش ، به دل مي نشيند. و نکته ي آخر اينکه ،نهادهاي حقوق بشر درآمريکا اعلام کرده اند که در حال حاضر از بين چند هزار زنداني محکوم به حبس ابد دراين کشور، حداقل دويست زنداني بي گناه هستند و به اصطلاح اشتباهي محکوم شده اند. موردي که در فيلم محکوميت مطرح شده ،يک مورد استثنايي و منحصر به فرد نيست. اين نقطه ي کور قانون و عدالت ،باعث چه ظلم ها و بي عدالتي هايي که نشده؛ و چه انبوه بي گناهاني که در حال حاضر ، در هزاران زندان ديگر، در جاي جاي اين کره ي خاکي، در حال پوسيدن هستند بدون اينکه بتي آن واترزي وجود داشته باشد که براي آزادي آنها تلاش بکند.
منبع: دنياي تصوير198