کارگردان : Ruben Fleischer بازیگران : Sean Penn...Mickey Cohen Josh Brolin...Sgt. John O'Mara Ryan Gosling...Sgt. Jerry Wooters « دسته گنگستر » یکی از بدشانس ترین فیلمهای ساخته شده دراین سال بود چراکه به مدت کوتاهی پس از پیش نمایش هایی که از این فیلم در 9 ماه می سال 2013منتشر شد، حادثه وحشتناک تیراندازی در سینمایی در کلراردو و قتل عام مردم در این سینما به وقوع پیوست. شاید ارتباطی میان فرد دیوانه ای که اقدام به این تیراندازی وحشتناک در سینما انجام داد و فیلم « دسته گنگستر » وجود نداشته باشد، اما به دلیل صحنه ی نسبتاً مشابهی که در یکی از سکانس های این فیلم وجود داشت، کمپانی وارنر اعلام که تاریخ اکران فیلم را مدتی به عقب انداخته تا سکانس مورد نظر حذف و این صحنه تیراندازی به سبک دیگری دوباره فیلمبرداری شود! به همین جهت اعضای تیم بازیگری مجبور شدند دوباره به سر صحنه بازگردند تا این صحنه را به نحوی دیگر اجرا کنند. پس از وقفه ای چند ماهه ، حالا « دسته گنگستر » بالاخره به اکران عمومی درآمده و تماشاگران فرصت دارند تا داستان « دسته گنگستر » که گفته شده براساس اتفاقات واقعی ساخته شده را بر پرده سینماها شاهد باشند. استان « دسته گنگستر » در سال 1949 ، مدت کوتاهی پس از اتمام جنگ جهانی دوم در شهر لس آنجلس رخ می دهد. میکی کوهن ( شان پن ) یک بوکسور سابق است که حالا تبدیل به قوی ترین جنایتکار شهر شده و هیچکس توان مقابله با وی را ندارد. میکی تمامی افرادی که می توانستند در مقابل او ایستادگی کنند را به وحشت انداخته و به سیاستمداران پرقدرت نیز رشوه های کلانی داده تا از او حمایت لازمه را بعمل بیاورند. به نظر می رسد که هیچکس نمی تواند مانع از جنایتهای آشکار میکی به همراه افراد تحت امرش2 شود اما رئیس پلیس پارکر ( نیک نولتی ) برای مقابله با قانون شکنی میکی، تصمیم به ایجاد گروهی مخفی برای از بین بردن تشکیلات میکی می گیرد. پارکر برای اینکار سراغ یکی از گروهبانان پر افتخار پلیس به نام جان اومارا ( جاش برولین ) می رود و از او می خواهد تا گروهی را گردآوری کرده تا یکبار برای همیشه میکی و دار و دسته اش را از شهر بیرون برانند. جان برای انجام عملیات ، گروهی از افسران پلیس از جمله جری ووترس ( رایان گسلینگ ) که به دلایل شخصی عطش انتقام از میکی سراسر وجودش را فرا گرفته ، استخدام می کند و نام « دسته گنگستر » را بر روی گروه خودشان قرار می دهند. یکی از مشکلاتی که سازندگان برای ساخت فیلمهای گنگستری با آن مواجه هستند این است که اغلب این آثار می بایستی با آثار مطرح دهه های گذشته مقایسه شوند که می توان گفت اغلب آنها بسیار هم موفق بوده اند. « دسته گنگستر » شاید فیلم سرگرم کننده ای باشد که بتواند شما را تا مدتی سرگرم کنند اما در مقایسه با آثار موفق دهه های گذشته هالیوود از جمله « تسخیر ناپذیران » ، از اشکالات ریز و درشت فراوانی برخوردار است. « دسته گنگستر» براساس داستانی از پُل لیبرمن که در هفت قسمت تنظیم شده و در سال 2008 در لس آنجلس تایمز به چاپ رسیده بود، ساخته شده است. مشکل « دسته گنگستر » این است که از هم گسیختگی داستانی اش دقیقاً مشابه داستان اصلی و هفت بخشی پل لیبرمن است که در سال 2008 منتشر شده بود. در « دسته گنگستر » ما با مجموعه ای از اتفاقاتی مواجه هستیم که علی رغم پر زرق و برق بودنشان، اتصال منطقی به یکدیگر ندارند و شبیه به چند خرده داستان هستند که در یک ادیت حرفه ای ، به یکدیگر الحاق شده اند! در « دسته گنگستر » ما با گروهی از پلیس های مخفی روبرو می شویم که به مقابله با میکی قدرتمند به پا می خیزند. تا اینجا داستان هیجان انگیز و از تعلیق بسیار خوبی بهره می برد اما به محض اینکه نحوه مقابله این گروه با تشکیلات میکی به تصویر کشیده می شود، شک و تردید تماشاگر نسبت به واقعی بودن اتفاقات فیلم به پایین ترین میزان خود می رسد. شلیک های بی مهابا ، از میان برداشتن گنگسترهای حرفه ای به راحتی و البته روابط عاطفی هالیوودی، از جمله مواردی هست که در همان وهله اول این حس را از شما میگیرد که در حال تماشای فیلمی هستید که براساس داستانی واقعی ساخته شده است. البته من داستان واقعی « دسته گنگستر » را انکار نمی کنم بلکه به نظرم نحوه این روایت تنها در سینما با این فرمت پر زرق و برق است که تماشاگر را دچار دوگانگی می کند. البته اگر هم بخواهی44م به « دسته گنگستر » تنها به عنوان یک فیلم معمولی( نه براساس واقعیت ) نظاره گر باشیم، همانطور که گفتم، اشکالات فراوانی به نحوه روایت داستانش وارد است. داستان ساده است، شما یک خلافکار گردن کلفت در فیلم دارید که همه از او می ترسند و آوازه اش در شهر پیچیده است. حالا گروهی از پلیس ها به فکر خراب کردن این وجه ترسناک و بازگرداندن آرامش به شهر هستند. اما این داستان می بایستی از جزییات قابل قبولی برخوردار باشد. دسته گنگستر می بایستی روش خاصی برای انهدام باند میکی سراغ داشته باشد تا با بسط مناسب آن، تماشاگر نیز به خوبی شخصیت های داستان را همراهی کند و برای تماشای سورپرایز بعدی در غافل گیر کردن میکی ، انتظار بکشد. اما شیوه ای که « دسته گنگستر » برای روایت این داستان انتخاب کرده، هفت تیر کشی به سبک سینمای وسترن است. در این فیلم ما بیش از هر چیز دیگری با هفت تیر کشی های کافه ای و خیابانی مواجه هستیم که 6 نفر در مقابل 20 گنگستر قد علم می کنند و همه آنها را به خاک و خون می کشند و در آخر کار هم با تکه پراندن و خوشمزگی، سکانس های اکشن را به پایان می رسانند! این روایت ساده و بی آلایش در ساخته ای که از حضور ستاره های قدرتمند سینما بهره می برد و با بودجه ای نسبتاً زیادی ساخته شده، اصلا قابل قبول نیست. « دسته گنگستر » فیلم یکدستی نیست. حفره های فیلمنامه بسیار است و نکته خاص دیگری به جز تیراندازی های مکرر و به رگبار بستن در آن به چشم نمی خورد. صحنه پردازی و جزییات تصویر به خوبی به تصویر کشیده شده اند و تک صحنه های جذابی هم در فیلم پیدا می شود اما اینها برای اینکه یک فیلم نوآر گنگستری عالی باشند کافی نیست. « دسته گنگستر » بهرحال با ساخته های گنگستری نظیر « تسخیر ناپذیران » و یا حتی « دهلی سیاه » ( برایان دی پالما ) مقایسه خواهد شد و زمانی که این مقایسه صورت بگیرد،به وضوح عیان خواهد شد که « دسته گنگستر » در سطح پایین تری نسبت به آثار مشابه اش قرار دارد. منبع: مووی مگ

نقد فیلم دسته گنگستر : Gangster Squad

تازه های 14

بیشترین بازدید هفته