البته شورای نگهبان در نظر تاییدی خود به این نکته هم اشاره کرده بود که: «حق مسافرت و آزادی سفر از اعمال عادی و حقوق مسلم فردی و اجتماعی هر شخص است که طبق اصل ٢٠ قانون اساسی همگان از آن برخوردارند و برحسب بند ٧ اصل سوم قانون اساسی بر حسب قانون باید تامین شود. سلب این حق در شرایط عادی با موازین شرعی و قانون اساسی مغایرت دارد، ولی نظر به وضع فوق‌العاده فعلی و جنگ تحمیلی با اکثریت آرا تایید شد.»
دوم: حالا و با طرح موضوع افزایش عوارض خروج واکنش های مختلفی صورت گرفته است. برای شفاف شدن مسئله لازم است تا نگاهی به برخی از آمار بیندازیم.
1_ براساس جدیدترین آماری که از سوی معاونت گردشگری کشور اعلام شده در سال گذشته ۹ میلیون و ۱۹۶ هزار و ۱۴۰ ایرانی به دیگر کشورها سفر کرده‌اند. این آمار را مدیرکل دفتر برنامه‌ریزی و حمایت از توسعه معاونت گردشگری به «ایسنا» اعلام کرده و گفته است: «در پنج ماه نخست امسال نیز ۳ میلیون و ۴۷۴ هزار و ۶۹۲ نفر به خارج از کشور سفر کرده‌اند که این تعداد در مدت زمان مشابه سال گذشته، ۲ میلیون و ۸۷۵ هزار و ۲۰۳ نفر بوده است.» آماری که در مقایسه با مدت زمان مشابه سال گذشته، رشد ۹/ ۲۰ درصدی را نشان می‌دهد.
2_ رییس سازمان حج و زیارت گفته است: هر ساله دو میلیون زائر از ایران اسلامی عازم عتبات عالیات می شوند. همچنین تعداد زوار ایرانی پیاده روی اربعین امسال بیش از 2 میلیون نفر بوده است.
سوم : اکنون و با در نظر گرفتن این آمار و ارقام هر شهروند ایرانی می تواند سهم خودش را از نفع یا ضرر افزایش عوارض محاسبه کند. آیا حدود هفتاد میلیون ایرانی که هرگز هیچ سفر خارجی نداشته و نخواهند داشت نفع و ضرری از این مسئله خواهند برد؟ به عقیده راقم این سطور،حکایت ایجاد جنجال رسانه ای درباره این مطلب مانند ماجرای کنسرت های موسیقی است. تا به حال از خودمان پرسیده ایم چند در صد از مردم در کنسرت ها شرکت می کنند؟ آیا کسانی که هرگز مخاطب یک کنسرت نیستند از برگزاری یا لغو آن نفع و ضرری عایدشان می شود؟ پس چرا کسانی که حتی یک بار گذرشان به یک سالن اجرای کنسرت نیافتاده است همراه با موجی که ایجاد می شود حرکت می کنند؟ بنابر این بهتر است قبل از این که تحت تأثیر هیاهوی برخی افراد قرار بگیریم اندکی فکر کنیم که مسئله افزایش عوارض تا چه اندازه با ما ارتباط پیدا می کند و در روند زندگی ما چه تأثیری خواهد داشت؟ به طور قطع رعایت انصاف یک اصل اساسی در زندگی اجتماعی است و در بهبود وضعیت جامعه نیز بسیار مؤثر است.
به قول صائب تبریزی:
همت نه بی دریغ زر و سیم دادن است / اهل کرم کسی است که انصاف می دهد
