قانون جدید اعطای شهروندی هند
این داستان از آنجا شروع شد که «مودی» نخست‌وزیر تندرو هند قانون اعطای شهروندی به هندوستان را پس از سال‌ها کشمکش و جنجال تصویب کرد. قانونی که پیش از این نیز هم موجب جنجال‌های مختلفی شده بود. در این قانون جدید اعطای شهروندی به مهاجران غیرمسلمان هندو، سیک، بودایی، آیین جین، پارسی‌ها و مسیحیان که پیش از سال ۲۰۱۵ از کشورهای مسلمان پاکستان، بنگلادش و افغانستان گریخته‌اند را ممکن می‌کند، اما به پیروان دین اسلام حق شهروندی اعطا نمی‌کند، اقدامی که از نگاه منتقدین باعث تضعیف قانون اساسی سکولار هند می‌شود.این قانون در روزهای گذشته اعتراضات گسترده‌ای را در ایالت شرقی آسام موجب شد، زیرا معترضین می‌گویند که این قانون باعث می‌شود هزاران مهاجر غیرقانونی به ساکنان قانونی هند بدل شوند و در مقابل آن بسیاری از مسلمانان که گواهی شهروندی ندارند مجبور به مهاجرت به کمپ‌های آوارگی هندوستان خواهند شد.
تصویب این لایحه از جمله وعده‌های انتخاباتی نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند بود که در پی تقویت پایگاه ملی‌گرایانه خود در میان جامعه هندو است.
لذا برخلاف بسیاری از فضاسازی‌های انجام شده، اعتراض مسلمانان بسیار به حق و صحیح است، زیرا اجرایی شدن این لایحه نه تنها در اعطای شهروندی به مهاجران میان مسلمانان و دیگر ادیان و مذهب‌ها تفاوت قائل شده است بلکه آنان را مجبور به مهاجرت و آوارگی خواهد کرد.
نزدیکی اسرائیل به مودی؛ تشدید فشارها علیه مسلمانان
یکی از دلایل و مؤلفه‌هایی که در سال‌های گذشته به باور بسیاری از تحلیل‌گران موجب تشدید فشارها در کشمیر و دیگر مناطق علیه مسلمانان شده است، نزدیکی مودی با اسرائیل و صهیونیسم جهانی است.نارندرا مودی نخست‌وزیر هند و به طورکلی ملی‌گراهای راست‌گرا و افراطی هندو، در مقایسه با دیگر طیف‌های سیاسی هند، حس نزدیکی بیشتری با رژیم اشغالگر قدس دارند؛ رژیم صهیونیستی نیز در موضوع کشمیر – به دلیل تشابه نسبی با مسئله‌ی فلسطین – به‌نوعی با دولت هند احساس نزدیکی می‌کند.
علاوه بر کسب درآمدهای تسلیحاتی، یکی دیگر از انگیزه‌های رژیم صهیونیستی از تقویت روابط با هند، تلاش این رژیم برای سوءاستفاده از اختلافات هند با پاکستان و تبدیل آن به اختلاف میان هند و دیگر کشورهای اسلامی است. مسلمانان کشمیری، امروزه با سلاح‌های صهیونیستی کشته می‌شوند.
هند در سال‌های گذشته روابط خود را با صهیونیست‌ها به سطح راهبردی رسانده است. در میانه تیرماه ۱۳۹۶، یکی از مهم‌ترین پروژه‌های مورد نظر سیاست خارجی تل‌آویو در ایجاد رابطه راهبردی با کشورهای نوظهور به نتایج و جایگاه عالی رسید. نشانه‌ی این موضوع، سفر مودی به سرزمین‌های اشغالی بود.
مودی به عنوان اولین نخست‌وزیر هندی است که پس از ۷۰ سال از تشکیل رژیم صهیونیستی به تل‌آویو سفر کرد و این امر برای صهیونیست‌ها تاریخی بود. نتانیاهو در این سفر استقبال ویژه‌ای از مودی داشت و در فرودگاه بن‌گوریون گفت: «ما ۷۰ سال برای (دیدار) شما صبر کردیم… ما عاشق هند هستیم. ما فرهنگ، تاریخچه، دموکراسی و پیشرفت‌های شما را تحسین می‌کنیم. من مطمئنم همکاری ما موفق خواهد شد.»
سفر مودی بسیار زود و در روزهای پایانی دی ماه همان سال با سفر نتانیاهو به هند پاسخ داده شد. در این سفر قراردادهای نظامی و اقتصادی وسیعی میان دو طرف به امضا رسید. هند امروز به بزرگترین خریدار نظامی رژیم صهیونیستی تبدیل شده است. در آخرین قراردادی که بین وزارت دفاع هند و صنایع هوافضای رژیم صهیونیستی منعقد و رسانه‌ای شده است، این کشور قرار است سامانه‌های پیشرفته‌ی موشکی زمین به هوای با برد متوسط و بلند را از این رژیم خریداری نماید. ارزش این قرارداد که بزرگترین قرارداد نظامی در طول تاریخ مجعول رژیم محسوب می‌شود، حدود دو میلیارد دلار اعلام‌شده است.
مواضع ضد فلسطینی مودی
مودی در این سفر به حمایتی تمام‌عیار از رژیم صهیونیستی پرداخت و برخلاف بسیاری از کشورهای اروپایی که در سخنان خود از شهرک‌سازی‌ها انتقاد می‌کنند، نه تنها سخنی از این اشغالگری‌ها سخنی به میان نیاورد، بلکه حتی سفری به رام الله و دیداری با محمود عباس به عنوان طرف فلسطینی نداشت. این در حالی است که در اردیبهشت‌ماه محمود عباس در دهلی‌نو مهمان مودی بوده است.همچنین مودی در سخنانی گفت: «هند به تشکیل دو کشور به عنوان کلید حل منازعه فلسطینی صهیونیستی ایمان دارد. در صورت حصول توافق نهایی میان تشکیلات رام الله و رژیم صهیونیستی در خصوص بیت‌المقدس، سفارت هند را از تل‌آویو به قدس انتقال می‌دهیم.» امری که تاکنون تنها روس‌ها از آن سخن به میان آورده‌اند.
قراردادهای تسلیحاتی میلیاردی
عمده‌ترین بخش روابط هند و رژیم صهیونیستی را قراردادها و خریدهای تسلیحاتی دو طرف تشکیل می‌دهد. از سویی، هند یکی از بزرگترین خریداران تسلیحات در جهان است و از سوی دیگر، فروش تسلیحات ستون فقرات اقتصاد رژیم صهیونیستی را شکل می‌دهد. هند در سال‌های ۱۹۹۶، ۱۹۹۷، 2003، 2005، 2011 و ۲۰۱۷ اصلی‌ترین قراردادهای خود را با این رژیم به امضا رسانده است که عمده‌ترین تسلیحات و تجهیزات خریداری‌شده در این قراردادها عبارت‌اند از: خودروهای زرهی، تجهیزات الکترونیکی، هواپیماهای آواکس، هواپیماهای بدون سرنشین، سامانه‌های موشکی ضد هوایی و موشک‌های ضدتانک. این قراردادها همچنین تکمیل و بهینه‌سازی بسیاری از تسلیحات پیشین نظامی هند را نیز در برگرفته‌اند.در آخرین قراردادی که بین وزارت دفاع هند و صنایع هوافضای رژیم صهیونیستی منعقد و رسانه‌ای شده است، این کشور قرار است سامانه‌های پیشرفته‌ی موشکی زمین به هوای با برد متوسط و بلند را از این رژیم خریداری نماید. ارزش این قرارداد که بزرگترین قرارداد نظامی در طول تاریخ مجعول رژیم محسوب می‌شود، حدود دو میلیارد دلار اعلام‌شده است.
مودی، پوستر تبلیغاتی نتانیاهو در انتخابات کنست
اسرائیل در سال گذشته درگیر تکرار 3 انتخابات کنست بوده است. یکی از حاشیه‌های جالب آن، استفاده نتانیاهو از عکس مودی در کنار تصاویر پوتین و ترامپ برای نشان دادن و القای یک سیاست خارجی موفق به منظور جلب آرای صهیونیست‌ها بوده است، مسئله‌ای که به‌خوبی نشان‌دهنده نزدیکی مودی با نتانیاهوست؛ نزدیکی‌ای که بسیار برای مسلمانان هند گران تمام شده است.به همین دلیل احساس می‌شود رژیم صهیونیستی میدان مبارزه خود را با مسلمانان از غرب آسیا تا آسیای مرکزی کشانده است و حتی افریقا را تحت کنترل دارد. ظاهرا برنامه ای که ترامپ و نتانیاهو با هماهنگی برخی نوکران خود در کشورهای جهان دارند، مسلمان‌هراسی را در کشورهای اروپایی و امریکا تقویت می‌کنند، مسلمان‌کشی را در کشورهایی مانند نیجریه، میانمار و هند به توسط دست نشانده های خود صورت می‌دهند و مسلمان‌زدگی را با حمایت از گروه‌های تکفیری و سازماندهی داعش توسط سعودی‌ها ترتیب می‌دهند. بعید نیست که توافقات امریکا با طالبان در جهت اسلام‌زدگی با نشان دادن چهره ای خبیث از اسلام در دستور باشد.
البته رژیم کودک کشی و ایادیش در امر خبرسازی و اطلاع رسانی‌های جهت‌دار نیز فعال هستند. آنها با حمایت از خبرنگاران و سیاسیون فراری، مانند شیرین عبادی، مسیح علینژاد و... که دم از انسان دوستی و صلح می‌زنند به شدت مشغول تخریب وجه انقلاب اسلامی ایران هستند و می‌خواهند نگاه مردم ایران و جهان را به موضوعاتی که خودشان می‌خواهند دیده شود جهت دهی کنند.
وظیفه مسلمانان آزاده جهان در این وضعیت دوچندان می شود. فعالان رسانه ای ، علما، تحلیگران، سیاسیون و هر که دغدغه آسایش و آرامش جهان را دارد اطلاع رسانی، آگاهی بخشی و بصیرت افزایی بدون افراط و تفریط است. گاهی وطیفه عکس العمل های جدی بر عهده مردم آزاده است نه دولت ها و وزرای امور خارجه. نشان دادن چهره پلید رژیم غاصب تکلیف همگانی است و همت جمعی می خواهد.
