شارمین میمندی‌نژاد، نویسنده، کارگردان و بنیان‌گذار جمعیت امام علی است. وی در سال ۱۳۴۹ در تهران متولد شد. او فرزند «پروفسور محمدحسین میمندی‌نژاد» ، مؤلف و محقق نامی است. او علوم کاربردی را در دبیرستان فراگرفت و در سال ۱۳۷۰ در رشته هنرهای نمایشی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد. همچنین در رشته «ادبیات نمایشی» در مقطع فوق‌لیسانس در همان دانشگاه ادامه تحصیل داد و در سال ۱۳۷۷ فارغ‌التحصیل شد. میمندی‌نژاد در سال ۱۳۷۸ جمعیت امام علی را که اولین کمیته مستقل دانشجویی در ایران است، پایه‌گذاری کرد و اولین دفتر رسمی آن در سال ۱۳۷۹ در دانشگاه شریف تأسیس شد. فعالیت‌های اصلی این جمعیت در رابطه با معضلات اجتماعی (خصوصا در رابطه با کودکان) است.
اخباری که درباره دستگیری میمندی‌نژاد منتشر شده، نشان از امنیتی‌بودن این پرونده دارد. فردی به نام شارمین میمندی نژاد در سال‌های اخیر با تشکیل مؤسسه‌ای خیریه و در پوشش اقدامات عام‌المنفعه، اقدام به شبکه‌سازی برای نفوذ در سطوح مختلف افکار عمومی کرده است. وی و عوامل مرتبط با او با سوءاستفاده از عناوین مقدس در سایه اجرای برنامه‌های شبه فرهنگی- اجتماعی به ترویج فرهنگ التقاطی پرداخته‌اند.
این فرد همراه با عوامل خود، در سال‌های فعالیت مؤسسه مذکور علاوه بر همراهی با مراکز ضدایرانی به طرح ادعاهایی مانند مبارزه با تبعیض و همچنین مباحث حقوق‌بشری و مبارزه با فقر و معضلات اجتماعی پرداخته و با هدف تحت‌فشار قراردادن کشور و ملت ایران اقدامات گسترده‌ای را علیه جامعه ایرانی رقم زده است. همچنین عناصر اصلی این مؤسسه علاوه بر توهین به مقدسات و ترویج تفکرات انحرافی ضددینی با رسانه‌های معاند و بیگانه همکاری داشته و به ترویج ابتذال درون‌گروهی پرداخته‌اند. گفتنی است که فعالیت‌های این افراد هیچ ارتباطی با برنامه‌های جاری و خیرخواهانه مؤسسه مذکور نداشته است.
دلایل دستگیری
بنابر برخی اطلاعات عناصر اصلی این مؤسسه علاوه بر توهین به مقدسات و ترویج تفکرات انحرافی ضد دینی با رسانه های معاند و بیگانه همکاری داشته اند. این جمعیت گاهی تحت پوشش همین فعالیتها به ظاهر خیریه، پارتی و جشنی‌هایی را برگزار می کرد که زنان و مردان به صورت مختلط در حال رقص و پای‌کوبی بودند. بعد از دستگیری میمندی نژاد و همسرش توسط نهادهای امنیتی بسیاری از عناصر ضد انقلاب به شدت علیه این مورد موضع گیری کردند. مؤسس جمعیت امام علی از سال گذشته این مؤسسه خیریه با فشارهای مختلفی روبه‌رو بود و تحت هجمه رسانه‌های تندرو و برخی کاربران خاص شبکه‌های اجتماعی در توییتر بود، با این‌حال مجوز این خیریه به تازگی تمدید شده بود و فعالیت آنها در چارچوب قانون صورت می‌گرفت.
در زمینه این دستگیری و پیگیری‌های انجام‌شده، هنوز دلیل دستگیری اعضای جمعیت مشخص نیست. مطلعین می گویند: «روز یکشنبه ساعت چهار بعد از ظهر، مأموران امنیتی با حضور در منزل شارمین میمندی‌نژاد، مؤسس جمعیت و همسرش زهرا رحیمی مدیرعامل را دستگیر کردند. در همین ساعت هم زمان یکی دیگر از اعضای جمعیت، مرتضی کی‌منش، مسئول رسانه جمعیت امام علی را که در آنجا میهمان بود نیز دستگیر کردند. سپس از مرتضی خواسته‌اند با نامزدش کتایون افرازه تماس بگیرد که وی از این کار امتناع ورزیده، اما به دلیل اینکه کتایون افرازه خود نگران شده به آنجا مراجعه می‌کند و او نیز دستگیر شده است. مأموران حدود هشت نفر بودند و منزل میمندی‌نژاد را به صورت کلی تفتیش کردند و وسایل الکترونیکی از جمله لپ‌تاپ و کامپیوتر و تلفن همراه و علاوه بر آن دست نوشته‌های شارمین میمندی‌نژاد را با خود بردند. مأموران بعد از دستگیری آنها به منزل مرتضی کی‌منش رفته و آنجا را نیز مورد تفتیش قرار دادند و هنوز خبری درباره وضعیت آنها نیست.»
در حالی که ادعای این مؤسسه این بود که تمام فعالیت هایش در چارچوب قوانین جمهوری اسلامی ایران است، اما اینطور نبود. دلیل بازداشت همسر میمندی نژاد، توهین به رهبری و بنیان‌گذار انقلاب اسلامی در آن درج شده بود که این اهانت ها اصلا با بینش جمعیت سنخیتی ندارد؛ مگر اینکه اشخاص در حوزه مسائل اجتماعی صحبتی کرده باشند که در جایگاه نقد اجتماعی قرار بگیرد که به هیچ عنوان این مسأله اتفاق نیفتاده بود. دلیل دستگیری کی‌منش و افرازه هم اقدام علیه امنیت ملی عنوان شده است»
نماینده جمعیت امام علی ادعا می کند: «این احساس که فعالیتی که در راستای منافع کشور و بدون چشم‌داشت و هیچ‌گونه دریافت مالی و با خلوص نیت انجام می‌شود، چنین پاسخی گرفته و این‌گونه به حاشیه می‌رود و وارد فضایی می‌شود که با آن اصلا آشنایی نداریم. ما فضای سیاسی را نمی‌شناسیم، بلکه در زمینه نقد اجتماعی می‌توانیم صحبت کنیم و انتظارمان این بود که در چارچوب قوانین اجتماعی به این اتهامات پاسخ بدهیم. اگر در زمینه اجتماعی و راهبردها خطا کردیم، نسبت به آن پاسخ می‌دهیم، اما یک مددکار که سال‌ها در زمینه کودکان فعالیت می‌کند، علیه امنیت کشوری که به آن خدمت می‌کند، اقداماتی انجام نمی‌دهد. لازم به ذکر است که در ماه‌های اخیر نیز کارشکنی‌هایی در روند فعالیت‌های جمعیت از طرف وزارت کشور صورت گرفته است».
حمایت چهره های افراطی از «جمعیت امام علی»
از جمله واکنش‌ها مربوط به زیباکلام و تاجزاده بود. زیباکلام که هدفش بازگویی مشکلات خودش بود گفت: «به جمعیت امام علی(ع) اتهامات زیادی نسبت داده شده. اما بزرگترین "جرم" شان آنست که مستقل هستند و وابستگی به نهادهای قدرت ندارند. نظام کلاً هیچ مجموعه مستقلی را برنمی‌تابد؛ ولو کار آن ارائه خدمات عام المنفعه باشد.» «شهربانو امانی» عضو شورای شهر تهران نیز در واکنش به بازداشت اعضای جمعیت امام علی و پلمپ دفتر این سازمان گفت: «برای جامعه ای که اعتماد و سرمایه اجتماعی آن هر روز بیشتر فرسوده می‌شود، پلمپ شبانه یک خیریه مردم نهاد و بازداشت اعضای آن، چه دلیلی دارد؟ آن هم در حالی که خیریه های رانتی بی دغدغه به فعالیت خود ادامه می‌دهند؟»
«علی شکوری راد» دبیرکل حزب «اتحاد ملت ایران اسلامی» نیز در همین زمینه، در توئیتی نوشت: «وقتی فعالیت گسترده و ثمربخش جمعیت امام علی را می‌دیدم خودبه‌خود نگرانشان می‌شدم. متاسفانه بزرگ، موثر و مستقل بودن در این کشور درهیچ زمینه‌ای تحمل نمی‌شود. این گونه بودن، تهدید امنیتی به حساب می‌آید. بزرگی مانند درجات نظامی تا یک مرحله‌ای قابل کسب است و از آن به بعد باید اعطایی باشد.»
نکته مهمی که در وجه امنیتی پرونده این جمعیت وجود دارد، جدای از روابط خارجی گسترده آن، تلاش برای «شبکه سازی» و همچنین «نفوذ» در اقشار مستضعف جامعه است. لازم به ذکر است که در برآوردهای میدانی و تحلیلی که «اردوگاه اصلاحات» و«جریان‌های استحاله‌طلب داخلی» و همچنین «حامیان خارجی» آنان از فتنه ۸۸ داشتند، علت شکست آن فتنه را، شکست در بسیج اقشار مستصعف یا اصطلاحا «جنوب شهر» معرفی می کردند.
در دو سال اخیر تلاش برای «شبکه سازی» در جنوب شهر با هدف بسیج شدنشان در روز «مبادا»، در جریان اردوگاه استحاله طلب، هم به لحاظ نظری و هم در عمل شدت گرفته است. در ماجرای غائله بنزین در آبان ماه سال گذشته، حزب اتحاد ملت (که اولین واکنش‌ها را به این بازداشت نشان داد) اولین تشکلی بود که در همان روز نخست آن غائله، با صدور بیانیه‌ای ضمن دفاع از شورش‌ها، خواستار محاکمه عوامل امنیتی کنترل آشوب شده بود! با لحاظ این واقعیت‌ها، این فرض قابل تامل می رسد که «اپوزیسیون داخلی»، روی شبکه‌سازی مؤسساتی چون جمعیت امام علی در مناطق مستضعف که پتانسیل شورش در آنها قوی است، برای آن چه که در ادبیات براندازی «چالش اعتراض جمعیت بزرگ عصبانی» خوانده می شود، حساب باز کرده باشند.
اگر به کدها و سرخط‌های مستتر در مواضع و اظهارات چهره‌های اصلی «اتحاد ملت»، از آشوب‌های سال ۹۶ به این سو خوب دقت کنیم، برنامه‌ها و سناریوهای پس ذهن این جریان بیشتر خودنمایی می کند. برای مثال، سال گذشته، بعد از آشوب‌های آبان، علی شکوری راد(دبیرکل اتحاد ملت) در ۵ آذر مصاحبه‌ای انجام داد که در بخشی از آن گفت: «اعتراضات اخیر، موجب ریزش رای اصلاح‌طلبان نشده است، یا اگر شده، بسیار کم‌تر از میزانی است که از رای اصولگرایان کاسته شده است. اعتراضات معمولا در حواشی شهرهای بزرگ و در مناطقی که مردم دارای برخورداری مالی کم‌تری هستند، اتفاق افتاده. خب این‌جاها به طور سنتی مناطقی است که مردم به صورت مناسکی رأی می دهند. یعنی همان‌طور که نماز می خوانند یا روزه می گیرند، رای هم می دادند. این‌ها الان آسیب دیدند و متألم هستند.»
به بیان دیگر، شکوری‌راد تلویحا این نکته را فاش می کند که هدف‌گیری اصلی در طراحی‌های سیاسی این حزب، اقشار محروم و کم‌برخوردار هستند که به صورت سنتی پایگاه رای اصلی نظام را تشکیل می دهند و در شرایط «تألم» و «آسیب‌دیدگی» به سر می برند.
در مورد جمعیت امام علی حرف های زیادی شنیده شده است و قبلا در مورد آنها و ارتباطشان با برخی اضداد، تحقیق های بسیاری انجام گرفته است. اما باید گفت از طرفی مددکاران و خیرین و داوطلبان این مجموعه هیچ ارتباطی به مسئولان و رفتار آنها ندارد و امکان ندارد که اعضای این جمعیت با همه رفتارها و گفتارها و مواضع مسئولینش موافق باشند و از طرفی ارتباطات خاص مسئولان جمعیت با عناصر غیرخودی می‌تواند کل مجموعه را دچار آسیب و چالش کند. ضمن آنکه رسانه های اپوزیسون و غربی مصر به ارتباط گیری با این مجموعه ها و کنترل فکری آنان هستند. لازم است اولا سیاسیون با اطلاعات درست و کامل موضع‌گیری کنند، دوما این مجموعه ها و اعضایش مراقب فریب دشمنان باشند و سوما نیروهای امنیتی و قضایی فورا نسبت به بیان دلایل بازداشت‌ها اطلاع رسانی کنند تا برخی چهره‌ها اقدام به سوءاستفاده از بی اطلاعی مردم نکنند.
سرخط تحلیل
اگر قرار است در مناطق اشاره شده، با سوء مدیریت دهشتناک دولت برآمده از حمایت همین اصلاح‌طلبان و تشکیل شده از عناصر اصلاح‌طلب، در پایگاه حمایتی نظام فرسایش و ریزش ایجاد شود، قطعا سناریوهایی توسط عناصر امنیتی طراحی شده که از این «نیروی زاینده نارضایتی» در مناطق حاشیه‌ای، به نفع اهداف این جریانات استحاله‌طلب داخلی، جذب نیرو صورت گیرد.
در شرایطی که افرادی چون عباس عبدی و حجاریان در مکتوبات و مصاحبه‌های خود مرتب بر طبل «فروپاشی اجتماعی» و وقوع محتوم «شورش‌های خونین» می کوبند، «شبکه‌سازی» سازمان‌های ظاهرا «مردمی» چون جمعیت امام علی در مناطق حاشیه‌ای و در بین محرومان و مستضعفان، به شدت به کار خواهد آمد. به واقع، چند سالی هست که در محافل نظریه‌پردازی و سیاست‌گذاری جریان لیبرال، پروژه‌هایی چون «اسلام اجتماعی»، یعنی ایجاد شبکه‌های به هم پیوسته در جامعه در قالب و ظاهر «غیرسیاسی»، از طریق «امور خدمات اجتماعی» و ایجاد مجموعه‌ای از مدارس، خیریه‌ها، درمانگاه‌ها و سازما«های مردم‌نهاد(سمن‌ها)، گروه‌های محیط زیستی، گروه‌های امدادرسانی، گروه‌های حقوق زنان و... به سبک «تشکیلات فتح‌الله گولن» در ترکیه یا «اخوان‌المسلمین» در مصر به گوش می رسد.
حزب اتحاد ملت نیز که هدایت و محوریت فکری آن بر عهده عناصر رادیکال است و به همین جهت در محافل سیاسی آن حزب را بدیل جبهه منحله مشارکت می دانند، سال گذشته و در جریان سیل در مناطق جنوب و غرب کشور، یکی از اعضای شورای مرکزی خود را به نام «ساجده عرب سرخی» با هدف برآورد میدانی از شیوه فعالیت «خیریه» در مناطق بحران‌زده به آن مناطق فرستاده بود که باعث پیش آمدن مشکلاتی شد. اخیرا اخباری از جلسات درونی حزب اتحاد ملت به بیرون درز کرده که در خصوص حضور میلیونی مردم در اعتراضات پیش رو برنامه‌ریزی کرده و گفته شده که باید ۳ میلیون معترض را به خیابان بکشیم. به خیابان کشیدن ۳ میلیون نفر، نیازمند سازمان، تشکیلات و «شبکه» است، در سال ۸۸ و در جریان فتنه، تا حدی این پروژه آزمایش شد و به توفیقاتی رسید، لیکن همان‌گونه که گفته شد، طبق ارزیابی گردانندگان آن فتنه، حلقه مفقوده اردوکشی سال ۸۸، «جنوب شهر» بود. این نقطه شاید همان نقطه‌ای است که تشکیلات سیاسی-حزبی چون «اتحاد ملت» را به تشکیلات اجتماعی و ظاهرا «غیرسیاسی» جمعیت امام علی پیوند می دهد.
