از جمله ابزارهای موثر دشمن برای ناتوان سازی دین اسلام، می توان به تفرقه آفرینی و نفاق بین مسلمانان اشاره کرد. مسلما با ایجاد تفرقه های قومی، ملی و مذهبی میان ملت های اسلامی، زمینه برای دشمنان هموار می گردد تا بتوانند از تفرقه به نفع خود بهره ببرند و به اهداف خویش در مقابل اسلام دست پیدا کنند. چرا که تفرقه آفرینی در یک سرزمین، جامعه و حتی یک خانواده باعث از هم گسیختگی آن شده و جامعه خلل پذیر می‌گردد و دشمن قادر خواهد بود به آسانی اهداف خود را به انجام برساند.
منشاء خارجی تفرقه
در بیشتر موارد، ریشه تفرقه را باید در منبع خارجی جستجو کرد، چرا که قدرت های استکباری در پی آن هستند تا بتوانند ممالک اسلامی را تحت تسلط خود در بیاورند. از سوی دیگر دیده می شود که روسای برخی از ممالک اسلامی به دلیل وابستگی به قدرت های استکباری، جهت حفظ استواری قدرت خود، زمینه ایجاد تفرقه در کشورهای اسلامی را به وجود می آورند. تاریخ شاهد است که انگلیسی ها و برخی از دولت های استعمارگر سیاست منحوسی را از سال های گذشته اجرا کرده اند و آن باقی گذاشتن یک منطقه در بین دو کشور به عنوان منطقه آزاد یا منطقه مشترک است تا بدین وسیله بین دو کشور درگیری سیاسی، نظامی و روانی ایجاد کنند که آن کشورها قادر به تامین امنیت و وحدت خود نباشند و این بر خلاف دستور اسلام است که همواره بر وحدت بین مسلمانان تأکید دارد، چرا که ارج و سربلندی اسلام و مسلمانان در اثر اتحاد و همبستگی بوده و خواهد بود. مسلمانان همچنین باید با سرلوحه قرار دادن این دستور کاربردی اسلام ضمن حفظ باورهای خود، از نزاع و عداوت و تعصب اجتناب کنند. به دلیل آنکه دشمنان در پی مقدمه چینی برای برادرکشی در بین مسلمانان هستند. استعمارگران غربی از ابتدای ورود به ممالک اسلامی، این اندیشه را در سر داشته و دائما به برانگیختن محرک های تفرقه‌افکن پرداخته اند.دولتمردان سلطه جو به خوبی دریافته بودند که در صورت شکل گیری ماهیت یکپارچه جهان اسلام، راه بر سلطه سیاسی و اقتصادی آن ها مسدود خواهد شد، پس درتلاشی همه جانبه و طولانی مدت به اختلاف و ناهمسانی های موجود در بین مسلمانان دامن زدند و در پرتو این سیاست پلید، از مسامحه عموم مردم و کاهلی رهبران سیاسی و فرهنگی، سود جسته و کار خود را در سیطره بر ممالک اسلامی پیش بردند.
مغلوب ساختن جنبش های آزادیخواه در کشورهای اسلامی در سده گذشته، و تعدی استعمارگران در غلبه بر این کشورها و خلق یا استحکام دولت های دیکتاتور منش در آن ها و چپاول منابع طبیعی و هلاک منابع انسانی آن ها و در نهایت عقب نگه داشتن مردم مسلمان از دانش روز و تکنولوژی، همه در اثر تفرقه که گاهی اوقات به عداوت و جنگ و برادرکشی رسیده، به وجود آمده است.
برنامه استکبار برای تفرقه مذهبی در دوره معاصر
در حال حاضر سرویس های جاسوسی آمریکا و انگلیس در برخی کشورها همچون عراق، لبنان، بخش هایی از شمال افریقا و هر جای دیگری که دستشان برسد، با همه توان در حال گسترش دادن اختلافات مذهبی هستند.استراتژی جدید آمریکا و انگلیس، همسو با اسراییل، تفرقه آفرینی و ایجاد اختلاف بین شیعه و سنی است. هدف این مستکبران به ویژه اسراییل از این تفرقه افکنی ها و دامن زدن به اختلافات این است که در برابر جنبش های بیداری اسلامی که در کشورهای مختلف به وجود آمده و موجب بازگشت مسلمانان به ارزش های اسلامی شده ایستادگی کنند. بنابراین برای رویارویی با این استراتژی، مسلمانان به هیچ وجه نباید برادر خود را به خاطر شیعه یا سنی بودن از بین ببرند.
نظام امپریالیسم با برهم زدن اتحاد و ایجاد اختلاف، نه تنها سیاست خود را در کشورهای خاورمیانه برقرار ساخته، بلکه با وسایل ارتباط جمعی و رسانه های مختلف، اسلام هراسی را ترویج داده تا علاوه بر در مضیقه قرار دادن مسلمانان و کاستن باورهای آن ها، حرکت رو به فزونی الحاق مذاهب دیگر به دین اسلام را کم کند.
مسأله تفرقه آفرینی دسیسه جدیدی به دست استکبار جهانی و متحدان آنان نیست. با مشاهده تاریخ انقلاب اسلامی به نمونه های بسیاری از موارد تفرقه آفرینی توسط آمریکا و در راس آن انگلیس و رژیم غاصب صهیونیستی برمی خوریم. اهتمام و تقلای فراوان غرب جلوه گر اهمیت این مسأله است. پولی که این کشورها جهت تفرقه افکنی در داخل کشورهای اسلامی و همچنین میان کشورهای اسلامی صرف می کنند، نشان دهنده محسوس اهمیت این مسأله است.
برپایی شبکه های ماهواره ای با هزینه هنگفت به منظورتفرقه آفرینی میان قومیت ها و مذاهب گوناگون مذهبی و یا ایجاد گروه های تروریستی افراطی نمونه های مشخصی هستند که با کمی اندیشه می توان آن ها را آشکار ساخت. رخنه به بزرگان مذهب ها و پروراندن افراد تعلیم یافته برای دستیابی به اهداف خویش، در سده گذشته و معاصر به فراوانی رویت می شود.
از آشکارترین نمونه هایی که می توان در عصر حاضر مثال زد: فرقه حجتیه و بهاییت در میان شیعیان و وهابیت در بین اهل سنت است که همه آن ها با نقشه انگلیسی ها ایجاد شده و با حمایت و تقویت آن ها در مسیر گمراهی به شیوه خود ادامه داده تا استکبار غربی به منافع خود دست یابد و به جوامع اسلامی آسیب وارد کند که هدف مهم آن ها از این کار، تفرقه افکنی بین مسلمانان است. در دوره کنونی نیز پروراندن قوای شیعه آمریکایی یا شیعه انگلیسی و ایجاد القاعده و داعش از تفکر وهابی ها به منظور ایجاد جنگ و نزاع بین مسلمانان یا برای دستیابی به اهداف خود بهره می برند. در این جهت می توان به برنامه ریزی های امنیتی دقیق چند مورد از عملیات های تروریستی توسط کشورهای غربی انجام شده مانند: عملیات ها ۱۱ سپتامبر و حمله به دفتر هفته نامه در فرانسه اشاره کرد که هدف خود که همان ایجاد تفرقه و خدشه دار کردن آبروی اسلام در اذهان عمومی جهان است را دنبال می نماید.
سخنان رهبر عظیم الشأن مدظله العالی در مورد تفرقه افکنی استکبار جهانی
سیاست دشمنان اسلام و مسلمین بر تفرقه قرار گرفته است؛ می خواهند بین مسلمان ها ایجاد اختلاف کنند. این برای آنها از هر جنگ نظامی، از هر حرکت سیاسی، از هر چالش اقتصادی باصرفه تر است. مقداری از آن مربوط به تاریخ است، مقداری هم مربوط به جهالت های ما در همین دوران خود ماست. حالا غیر از اختلاف اقوام مختلف و ملت های مختلف، اختلاف مذاهب؛ شیعه و سنی - که اگر مسئله‌ی شیعه و سنی نبود، می رفتند سراغ مذاهب درونِ هر یک از این دو فرقه؛ بین آن فِرق خاص و نحله‌های خاصِ تسنن یا تشیع و آن ها را آتش افروزی می کردند، که حالا به آن ها فعلا کاری ندارند - چون خودِ مسأله‌ی شیعه و سنی، وسیله‌ی خوبی است برای ایجاد اختلاف بین آنها.[1]در این کار، انگلیسی ها از بقیه‌ی دشمنان استعماری، متبحرترند؛ در ایران، ترکیه و کشورهای عربی، و در شبه‌قاره‌ی هند، این ها سال ها زندگی کرده‌اند، و با رموز کار آشنا هستند که چگونه می شود سنی را علیه شیعه تحریک کرد و چگونه می شود شیعه را علیه سنی تحریک کرد؛ این ها خوب بلدند. و کرده‌اند. از بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، این حرکت استعماری شدت گرفت؛ ما این را شاهد بودیم، از اول انقلاب نشانه هایش را می دیدیم و هشدار می دادیم؛[2]
راهکارهایی جهت جلوگیری از تفرقه افکنی بین مسلمانان
باید این موضوع را به خوبی دریافت که مجاهدت دشمن به منظور ایجاد تفرقه یک مسأله آشکار است و نمی توان آن را انکار کرد و کسی نمی تواند این مسأله را مخفی نماید. پس باید در جهت خنثی سازی این دسیسه گام برداشت. این موضوع را هم باید دانست که بعضی از افراد ملعبه دست استکبار شده و دسیسه آن ها را اجرا می کنند که این یک تهدید بزرگ برای کشورهای اسلامی به حساب می آید و در صورت وجود چنین افرادی در هر یک از کشورهای اسلامی باید جلوی آن ها گرفته شود.در کشور ایران، سخنان رهبر معظم انقلاب برای دولتمردان، مردم ایران و حتی همه ملت های اسلامی همچون چراغ راهی است که نیرنگ دشمن را خنثی می سازد.
معرفی اسلام ناب محمدی و اجتناب از هر نوع مسأله تفرقه اندازی، یکی از بزرگترین قدم ها در این جهت است. مردم مسلمان باید هوشیارتر و بزرگان دین نیز باید هوشمندانه تر در برابر نقشه های پلید دشمنان که در بسته های رنگارنگ زینت داده شده و قطعا بدون طمع به ما تقدیم نمی کنند، عمل نمایند.
وحدت بین مذاهب تشیع و تسنن، رمز پیروزی اسلام
وحدت بین شیعه و سنی به معنای دست کشیدن از اعتقادات و ارزش های هر کدام از این مذاهب نیست، بلکه وحدت اسلامی به معنای مقید بودن به باورها، کلام، اصول و فروع دین است که در روابط سیاسی، نظامی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی خود با دیگر کشورهای اسلامی همراه بوده و پیرو منافع اسلام و ملت های اسلامی باشند. اگر شیعه و سنی به مقدسات یکدیگر احترام بگذارند، وحدت بین آن ها بیشتر می گردد و به این شکل فرصت تفرقه افکنی و فتنه انگیزی را از دشمن می گیرند.مسلمانان با اتکا بر مشترکات خود و اجتناب از موضوعات حاشیه ای که منجر به درگیری می شود، می توانند زمینه تقویت اتحاد و همبستگی را به خوبی فراهم کنند.
وحدت بین شیعه و سنی باعث استحکام این مذاهب در مقابله با استکبار جهانی بوده و از ایجاد تفرقه بین مسلمانان توسط آن ها پیشگیری می کند. چرا که همبستگی و روابط مستحکم بین آن ها مانع از هر گونه فتنه انگیزی می شود.
پی‌نوشت:
[1] دیدار کارگزاران حج ۲۳/آبان/۱۳۸۶
[2] جمع مردم استان کردستان در میدان آزادی سنندج ۲۲/اردیبهشت/۱۳۸۸
